•Görsel J-Hope•
Keyifli Okumalar diliyorum~
Birşey demedim ve arabadan indim.Onu seviyordum ve galiba buna kabullenmeliydim.
Dans programıma çalışmaya başlamam lazımdı yoksa sınıfta kalacaktım.
Yaralarımı umursamadan devam ettim.
Ben pratik yaparken içeri öğretmenim girdi.Onu görünce durdum ve selam verdim.
"Nasıl gidiyor Seula?"diye sordu ve yanıma geldi."Bir kaza geçirdim.O yüzden daha çok pratik yapmam lazım."
"Geçmiş olsun tatlım.Seni sınava yetiştirebilmek için iyi bir hocaya yönlendirebilirim.İster misin?"
"Gerçekten mi?Çok mutlu olurum!"diyip tekrar selamladım.Şans ayağıma geldi!
"Adı Jung Hoseok diğer adı J-Hope.Seoul'un en iyi hocalarından.Ona dansın umudu derler."kafamı salladım.
Sonunda hayallerim gerçekleşiyor!Profesyonel biriyle çalışacaktım!
Okulun bitişinde odama gittim.Nan Hee hala gelmiyordu.Birkaç kıza sorduğumda başka biriyle kaldığını söylediler.
Niye bu kadar abarttığını anlamıyordum.Onun için üzülüyordum.Hemde çok.
Karnımı güzelce sardım ve kremimi sürdüm.Neden bu kadar acıyorsun allahın cezası!
Kapı çalınca kalkıp açtım.Wonho gelmişti.Kapıyı açık bırakıp gittim.
"Pratik mi yaptın sen?"kapıyı kapatıp yanıma geldi."Evet.Yoksa sınıfta kalacağım."
"Rapor alırdık.Daha iyileşmedin."yatağıma oturduğunda yanına oturdum.
Onu kendime çevirdim."Dans öğretmenim benim için birini ayarladı.Onunla çalışacağım."
"Bak bu iyi olmuş.1 haftaya başlarsın."dedi."Dans öğretmeni erkek."
"Ee ne var bunda bebeğim?"demesiyle ciddi misin bakışı attım."Beni şaşırtıyorsun."
"Öğretmenin sonuçta Seula.Neden kıskanayım?"
dudağından öptüm."O zaman birlikte gideriz değil mi?"
"Heralde.Sizi yalnız bırakmam."güldüm ve sarıldım.
Beni yatağa doğru yatırdı.Ona sarılıp biraz şekerleme yapmak fena değildi.
Birkaç hafta geçtikten sonra artık karnımdaki yara iyileşmişti ve bugün öğretmenimle tanışacaktım.
Jung Hoseok.Wonho ile adaşlardı.Bu biraz komik gelmişti.Ama ben J-Hope diyecektim.
Bekleme odasındaydık ve J-Hope'u bekliyorduk.Komik tarzıyla tatlı biri yanımıza geldi.
"Ah,Merhaba Park Seula?"diyip elini uzattı.Bende uzattım.Narince sıktı ve öptü.Daha sonra Wonho ile sıkıştı.
"Bir kaza geçirdiğini duydum.Şimdi nasılsın?"o kadar tatlıydıki ısırmak istiyordum.
"Teşekkür ederim.Herşey yolunda."dedim.Gülümsedi."O zaman başlayalım?"
Wonho'ya el sallayıp J-Hope ile birlikte pratik odasına gittik.Tanrım burası mükemmeldi!
Harika ötesi dans ediyordu ve ben yanında pısırık kalıyordum.Hareketler bana göre çok zordu!
"Sanırım öldün.Bugünlük yeter."yere yatmış onu dinliyordum.Tam tamıyla
G E B E R D İ M.
Üzerimi değiştirip çıkışa gittim.Arabanın üstüne yaslanmış beni bekleyen Wonho'nun yanına gittim.
"Nasıldı bebeğim?"diye sordu.Yanağından öpüp arabaya bindim.
"Çok iyi dans ediyor.Biraz zorlanıyorum ama yapabilirim."elimi öptü.
"En iyisini yapacaksın.Arkandayım bebeğim."Wonho varlığıyla ve sözleriyle bana güç veriyordu.
"O J-Hope gay değil değil mi?"Wonho'nun sorusuyla koluna vurdum."Çok tatlı ve cana yakın!Gay falan değil."
"Vücudumu süzüp kaslarıma dokundu.Korktum."kahkaha attım."Ben bile imreniyorum o kaslara Wonho."
"Hepsi senin bebeğim.İstediğin zaman açı bakabilirsin."gerizekalı!Utandırmasa olmayacaktı değil mi?
Yurda dönünce bizi deliye dönmüş Lucas karşıladı."Sizi hainler!Öldürücem lan sizi!"
"Ne oluyor olum?"Wonho'nun arkasına geçtim."Beni çağırmadınız!Onu geçtim haber bile vermediniz!"
Dudağımı büzüp koluna girdim."Ama senin antrenmanın vardı aşkım.Yoksa çağırmaz mıyım?"
"Tamam ama haber verebilirdiniz."yanağını öpüp çekiştirdim.
"Sana donut aldım.Hadi."birlikte bahçeye oturduk.Saat daha 4 falandı.
"Hayır!Bitter sevmiyorum!"Lucas arkamdan tutup kollarımı birleştirdi."Wonho sakın!"
Zorla bitterli donut yedirmeye çalışıyorlardı.Neymiş güç verirmiş!Çocuk mu kandırıyorsunuz!
"Sakin ol bebeğim.Herşey güvenliğim altında."dedi ve donutu yaklaştırmaya başladı.
Bu salak Lucas ne ara bu kadar güçlü oldu!Kıpırdayamıyorum."Ya Wonho istemiyorum!Üzerine kusarım bak!"
Çenemden tutup donutu ağzıma getirdi.Anında Lucas'a verdi ve dudaklarıma yapıştı.
Lucas beni bırakıp Wonho'dan aldığı donutu yerken ellerimi boynuna dolayıp öpüşüne karşılık verdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dİ'LEMMA | Wonho |
Fanfiction"Ne zaman söz dinleyeceksin?" dediğinde bileğime baktım. Artık ne kadar sıktıysa hayvan!Morarmıştı."Bişey sordum Seula!" "Ben artık çocuk değilim Wonho!Kendi kararlarımı verebilirim!"dememle beni duvara yapıştırdı. "Çocuk olmayabilirsin.Ama benimsin...
