•Görsel Wonho•
Keyifli Okumalar diliyorum~
"Seula güzelim."Lucas'ın sesiyle gözlerimi açtım."Noldu?"
"Okula gideceğiz kalk."dediğinde kalktım.Üzerimi giyip banyoya girdim ve aşağı indim.
Wonho'nun arabasına binip okula gittik.Sanki bütün herkes beni izliyormuş gibi suçlu hissediyordum.
Wonho ve Lucas'la vedalaşıp yurda döndüm.Nan Hee geldiğimde hala uyuyordu.Sanırım sabah dersi yoktu.
Benim dersime yarım saat vardı.Dersten önce Wonho'nun yanına uğramam gerekiyordu.
Benden istediği ilacı götürmem lazımdı.Benim odama geldiğinde unutmuştu.
Yüzme katından bir çocuğu durdurup ona kremi Wonho'ya götürmesini söyledim.
Asansörde kafası sarılı GuanLin ile karşılaşınca neye uğradığımı şaşırdım.
Güldü ve asansördeki bütün katlara bastı.Asansör anında stop etti ve tuşlar söndü.
"Sana bunun hesabını sormayacağım mı sandın Seula."üzerime gelmeye başladı.
Kapalı alan korkum vardı ve gittikçe nefesim kesilmeye başlıyordu."Cevap ver!"
"Be..Ben özür.Özür dilerim!"dedim ve onu itip diğer tarafa geçtim.
"Seni neden şikayet etmediğimi biliyor musun?"diye sorduğunda kafamı salladım.
"Çünkü sen daha hiçbir erkeğe kendini dokundurmamış masum bir kızsın.Senin gibilerle uğraşmak istemedim."
Beni öylece aşağılaması sinirlenmeme sebep oluyordu."Şuan seni burda becersem kimsenin ruhu duymaz değil mi?"
Çığlık atmaya ve ağlamaya başladım.Bütün tuşlara tek yek bastım.Tanrım!Burdan çıkmak istiyorum.
Asansör çalışmaya başladığında derin bir nefes aldım.Terliyor ağlıyor ve nefes almaya çalışıyordum.Korkuyordum.
Asansörün kapısı açıldığında GuanLin çıktı gitti.Vücudum kilitlendi hareket edemedim.Yere yığıldım.
Kapının ardında Wonho'yu görünce ona seslenmeye çalıştım ama sesim çıkmadı.Elimi asansörün ziline götürdüm.
Wonho çoktan gitmişti.Asansörün kapısı tekrar kapandığında kendimi bıraktım ve gözlerimi kapattım.
"Çekilin!Dokunmayın ona!"duyduğum ses Lucas'a aitti.Onun burada olması beni mutlu etti.
"Tam 1 saattir asansörde baygın kalmış."bir saat mi?Ben bir saattir baygın mıydım?
Lucas'ın gözlerinden akan yaşlar beni mahvetti.Onu görüyordum ama konuşamıyordum.
Elini tutup ben iyiyim demek istiyordum.Ama lanet vücudum kaskatı kesilmişti!
Lucas beni kucağına aldı ve asansörden çıkardı.Hıçkırıkları kulaklarımı tırmalarken koridorun yanında Wonho'yu gördüm.
Koşarak yanımıza geldi ve beni Lucas'ın kollarından aldı.
"Lucas ağlama!"
"Hyung nefes almıyor!"Lucas'ın dediği şeyle dondum kaldım.Ne diyor bu salak?
Ben burdayım nefes alıyorum gözlerim açık görmüyorlar mı!Bağırmaya çalışıyorum.Sesim çıkmıyor.
Wonho!Lucas!Buradayım!Lanet olsun.Seula konuş!Birşeyler yap!
Hastaneye geliyoruz.Doktorlar birşeyler yaptıktan sonra bu sefer gerçekten gözlerimi kapatıyorum.
Elimi tutan ve başımda zırzır ağlayan iki erkek ile karşılaştım.Birbirlerine sarılmış ağlıyorlar.
"Pişt!Yakışıklılar."dediğimde ikiside bana döndü.Tanrım beni duydular!
"Seula?Bebeğim!"Wonho ve Lucas koşarak bana sarıldı.Ellerimi saçlarına götürüp gözlerimi kapadım.
"Öldün sandım.Çok korktum."Lucas'ın elini ovaladım ve gülümsedim."Ben burdayım."
"Nasıl oldu?Kim yaptı?"Wonho'ya döndüm."Sana ilacını getirmiştim."
Sustum.Onlara GuanLin'in yaptığını söylemek istemiyordum."Sonra?Sonra ne oldu?"
"Asansörü kullandım.Bir anda durdu ve ışıklar kapandı.
Biliyorsun kapalı alan korkum var.Sonra nefes alamadım."
Kafasını salladı ve arkasını döndü.Elinden tuttum ve durdurdum.
"Nereye?"dediğimde elimi öptü."Biraz hava alacağım."
"GuanLin'in yanına gidiyorsun biliyorum.O yapmadı."dememle Lucas ayağa kalktı.
"Seula eğer o yaptıysa ve söylemiyorsan çok kötü olur."Lucas'ın delirdiğini görebiliyordum.
"GuanLin'in bu olayla alakası yok!İkinizde sakin olur musunuz."ellerini bıraktım.
Taburcu saatim geldiğinde okula geri döndük."Eve gidip dinlenseydin güzelim."
"Olmaz Lucas.Annemler devamsızlıklarımı fark etmişlerdir şüphelenirlerse apar topar geri dönerler."
Kalan derslerime girdikten sonra çıkış saatimiz geldi.Yarın ile birlikte 2 gün tatilimiz vardı.
Klasik olarak yine okulun son günü olduğu için bara gidip kafa dağıtacaktık.
Benim bugünki amacım farklıydı.GuanLin'in dedikleri beni çok sinirlendirmişti.
Wonho'nun arkadaşlarından birisiyle yatacaktım.Kararlıydım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dİ'LEMMA | Wonho |
Fanfiction"Ne zaman söz dinleyeceksin?" dediğinde bileğime baktım. Artık ne kadar sıktıysa hayvan!Morarmıştı."Bişey sordum Seula!" "Ben artık çocuk değilim Wonho!Kendi kararlarımı verebilirim!"dememle beni duvara yapıştırdı. "Çocuk olmayabilirsin.Ama benimsin...
