sign of the times(L.S)

chapter 29

Larry's situation:))
"Third-person POV"

با خنده وارد خونه شدن... اینقدری حالشون خوب بود که اصلا ماشینشونو تو پارکینگ نذاشته بودن و جلوی در ولش کرده بودن.

"وای لو بسه دلم درد گرفت"

"ای جووون دوس دارم وقتی دلت از خنده درد میگیره!"

لویی یکمی مست بود ولی طوری نبود که متوجه کارها و رفتاراش نشه؛ فقط یکمی بیشتر میخندید.

هر دوشون سمت اتاق خوابای خودشون رفت تا لباساشونو عوض کنن.

وقتی هر دو لباس عوض شده و راحت روی مبل نشستن بالاخره هری فهمید که امشب چه اتفاقی افتاده و گونه هاش رنگ گرفت.

لویی هم داشت به همون صحنه فکر میکرد لبای هری خیلی نرم و خوردنی بودن...وقتی سمت هری برگشت که نگاش کنه،لپاشو قرمز دید و فهمید که اونم داشته به همون صحنه فکر میکرده.

دستشو انداخت دور گردن هری و اونو سمت خودش کشید.

"حالا دیگه خجالت میکشی؟"

هری سرش بیشتر پایین رفت و از خجالت نمی تونست سرشو بالا بگیره.

"خجالت کشیدن نداره که،اصن می خوای دوباره امتحان کنیم؟ هان؟"

لویی داشت له له میزد که دوباره طعم لبای هری رو حس کنه وقتی اونا رو تو دهنش گرفته و داره میمکشون.

هر لحظه سر هری بیشتر رو پاهای لویی خم میشد و خودشم میدونست دیگه شجاعت توی عروسی رو نداره که لویی رو ببوسه.

"اوه دیر وقته باید بریم بخوابیم"

لویی اینو گفت و سعی کرد هری رو نگاه کنه؛اونطوری که هری سرش رو پایین گرفته بود لویی نمی تونست ببینتش،سرش رو بالا آورد و هری رو دید که چشماشو بسته و محکم فشار میده.

با یه حرکت اونو روی کاناپه خوابوند و خودشم روش دراز کشید و هری کاملا اینو حس کرد ولی چشماشو اصلا باز نکرد.

"هری...هری سرم داره گیج میره"

چشمای هری ناخوداگاه باز شدن و لویی رو با یه لبخند بزرگ وقتی که روی صورتش خم شده بود دیدن.

"چشماتو ازم نگیر"

همین یه جمله باعث شد هری دیگه هیچ تلاشی برای بستن دوباره چشماش نکنه.

"حالا دیگه از نقطه ضعفم استفاده میکنی؟"

"نقطه ضعفت منم آره؟"

هری جوابشو نداد چون جواب این سوال کاملا معلوم بود.

"میشه دوباره تجربش کنم؟"

"می دونی که به اجازه گرفتن احتیاجی نداری مگه نه؟"

لویی لبخند زد سرشو جلوتر آورد صبر کرد و به چشمای هری نگاه کرد...سرشو بیشتر جلو آورد و باز ایستاد و به صورت هری خیره شد...سرشو بیشتر جلو آورد و اینبار لبای هری کاملا جلوی چشمش بودن.