sign of the times(L.S)

chapter 7

Louie's situation:
"Third-person POV"

لویی به محض برگشتن از مراسم رفت پیش لیام و پیشنهاد وزیر کشور رو بهش گفت.

"به نظرم این پیشنهاد فوق العادست لویی یکم بهش فکر کن"

"اگه اون پسره بی استعداد و اعصاب خوردکن بود چی؟این به شهرتم آسیب میزنه، حرفه ای نیست"

این حرفای لویی لیامو وادار کرد که بیشتر فکر کنه.

"مگه آقای استایلز نگفته که اون میتونه پیانو و گیتار و ویالونو خیلی خوب بزنه؟"

"آره"

"لویی ما اجازه نمیدیم به محض این که اومد بخونه، ما میتونیم از ساز زدنش استفاده کنیم و بعدم کمکش میکنی یه آهنگ تنها می خونه دیگه"

"فکر میکنی وزیر برای چی خواسته پسرش با من بخونه چون می خواد از شهرتم استفاده کنه برای پسرش اگه من باهاش نخونم که اونا قبول نمی کنن"

لیام ساکت موند و فکر کرد یه بشکن زد و سرشو آورد بالا.

"فهمیدم لویی،اینکه اون یه آدم بی استعداد و اعصاب خوردکن باشه فقط فرض ماست مگه نه؟"

لویی سرشو به معنای آره تکون داد.

"خب ما می تونیم مطمئن شیم"

لویی گیج به لیام نگاه کرد منظورشو نفهمیده بود.

"این آسونه،ما می تونیم ببینیمش بعد راجبش تصمیم بگیریم تو می تونی ازش تست بگیری بعد تصمیم بگیریم مطمئنم آقای استایلز هم قبول میکنه اون خیلی مرد خوبیه"

به نظر لویی این خیلی خوب میومد اگر اونو میدید و میفهمید اون پسر بی استعداد بود در آینده پشیمون نمیشد که چرا تصمیمشو قبول نکرده.

لیام فرداش زنگ زد و برای ساعت شیش عصر از وزارت کشور وقت ملاقات گرفت.

لیام و لویی هر دوشون لباسای رسمی پوشیدن و رفتن دفتر آقای استایلز.

منشی به احترامشون بلند شد و دعوتشون کرد برن داخل.

اونا وایسادن تا آقای استایلز بهشون اجازه نشستن بده...

آقای استالز لبخند زد و با دست اشاره کرد که بشینن.

"خب آقایون؟"

آقای استایلز شروع کرد و صبر کرد که اونا حرف بزنن.

لویی بعد از نگاه کردن به لیام شروع کرد:

"آقای استایلز این افتخار منه که با شما و پسر شما کار کنم اما چون قراره منم سر شهرتم ریسک کنم بهتره اجازه بدید اول پسرتونو ببینم و بیشتر با هم آشنا بشیم و من بعدش تصمیم میگیرم."

آقای استایلز از تصمیم لویی خیلی خوشش اومد چون اون به خاطر اینکه داره با وزیر کار میکنه نگفته باشه بیا انجامش بدیم.
همه چیزو در نظر گرفته بود و این تصمیمو گرفته بود.