She's Bad Girl

40.

-Dlaczego?

-Popełniłam wiele błędów w życiu, za które już dawno powinnam gnić w piekle.

-Ej nie przesadzaj.

~Kilka godzin później~

-Serio mówisz, że wyrzuciła kota pani Major przez okno.

-No i powiem ci że to jedna z lżejszych jej akcji.

-O kurwa to ciekawie.

Sophi rozpaliła ognisko, jest bardzo ciepło, zagadałyśmy się i około dwunastej w nocy dopiero wróciłyśmy do hotelu. Powiem że Sophi jest naprawdę świetną dziewczyną, bardzo zabawną, ale też potrafiącą pocieszyć w każdej chwili. Cicho weszłyśmy do pokoju, w którym siedziała smutna Victoria, wyglądała jak by płakała. Sophi do niej podeszła i mocno przytuliła. Ja spojrzałam na zdjęcie w ramce które trzyma, na zdjęciu jest identyczna dziewczyna jak ta z telefonu Kuby.

-To jest ona?

-Tak.

Wow pierwszy raz nie odpowiedziała jak chamska dziwka.

-To jest siostra mojego przyjaciela.

-Ty znasz Kubę?

O widzę że komuś się tu oczka zaświeciły.

-No to mój psiapsi.

-Odkąd Kamila nie żyje, nie przyszedł ani razu.

-On nie wie że tu jestem w sumie żaden z moich znajomych nie wie.

-Dlaczego?

-Nigdy nie miałam prawdziwych przyjaciół, oprócz Kuby on naprawdę mi pomógł, tyle że wyjechał. Nigdy nie doświadczyłam miłości.

-Ale tu będziesz miała nowych znajomych mówię ci.

Wtrąciła Sophi.

-Sophi ma racje.

Victoria wstała i do mnie podeszła.

-Wiesz sorry, za tamto nie wiem czemu powiedziałam że gówno wiesz o życiu i nic nie przeszłaś, tak naprawdę nic o tobie nie wiem masz racje, ale pamiętaj i tak cię nigdy nie polubię.

-Jasne ja ciebie też nie.

Poszłam do łazienki, a Sophi pociesza Vi.

Umyta przygotowana do snu rzuciłam się na łóżku, co raz bardziej chce tu zostać.

-Dobranoc

Powiedziała już trochę bardziej zadowolona Victoria.

-Dobranoc

Odpowiedziałam też z o wiele lepszym humorem niż wcześniej.

~tydzień później~

Te siedem dni minęło bardzo szybko, za nim się obejrzałam była kolejna sobota. Podoba mi się tu przez te kilka dni zaprzyjaźniłam się bardziej z Sophi i Shawnem, a z Victorią powiem że nie jest tak źle.