Karanlıkta

Bölüm Beş: Çıkar, çıkar, çıkar!

⋆She's a sunrise dressed like dusk.⋆

Kabin kapısını açtım ve rahat koltuklara yayılmış Matt ve Clara'yla göz göze geldim.

Üstümdeki siyah, diz altı elbiseyi süzdüler. Matt sırıttı ve sesini incelterek konuştu.

"Manastırdan kaçmış bir rahibeyim, New York'ta yarı zamanlı bebek bakıcılığı işi arıyorum."

Clara baş parmağını zemine çevirdi. Kabin kapısını kapattım.

Kapıyı açtım. Clara sıcaktan bunalmış, parlak kırmızı saçlarını at kuyruğu yapmıştı. Elindeki dergiyi yelpaze olarak kullanıyordu.

Giydiğim mini deri eteği ve kırmızı dar bluzu incelediler.

Matt ayak bileklerimden başlayarak beni süzdü. Gözleri bacaklarımda, kalçamda, belimde, göğüslerimde -burada biraz fazla oyalanmış gibi geldi bana-, boynumda ve yüzümde gezindi. Gözlerimiz buluştuğunda yüzüne yavaşça bir gülümseme yayıldı.

"Arabada beş, evde on beş."

Clara haklı dercesine omuz silkti. Gözlerimi devirerek kapıyı kapattım.

Sonraki kombinde Clara, "Fazla süslü," dedi.

"Seni süs havuzuna düşmüş bir kaniş gibi gösteriyor. Bence almalısın," diye ekledi Matt. Sonra da yanına gelen mağaza görevlisi genç kızla flört etmeye devam etti.

Matt bizimle alışverişe çıkma fikrinden kesinlikle nefret etmişti, özellikle de bu kıyafetleri James'e iyi görünmek amacıyla aldığım için. Onu buraya zorla getirmiştik. Cezamız ise onun sivri diliydi. Bu dil mağaza görevlisi için pek cezaya benzemiyordu gerçi.

Benim tüm kıyafetleri denemem ve onların yorumları böyle devam etti.

"Evde kaldım kombini."

"Çok hevesli gösteriyor."

"Bunu giyeceğine kafana çuval geçir daha iyi."

"Çıkar, çıkar, çıkar!"

"Herhalde kahveyi gece kulübünde içeceksiniz?"

"Bir beden büyüğünü mü denesen acaba?"

"Akşam ders çalışmak için benim eve gelsene kombini. Asla ders çalışılmaz. Tecrübe konuşuyor."

"Aslında bu fena değil."

"Evet, çok fena. Geç."

Kabin kapısını kapatırken sinirden ağlamak istiyordum.