Emre, evinde otururken ilk misafiri gelmişti. Emre, evi düzenlemişti. Bu yüzden misafiri eve alacaktı. Kapıya doğru yöneldi ve kapıyı açtı.
Misafir Başak'tı. Elinde küçük bir hediye ile gelmişti. Başak:
-"Hoşgeldin yok mu?" diyerek içeri daldı.
Emre:
-"Hoşgeldin Başak" dedi.
Başak:
-"Arkadaşımın yanına gelemeyecek miyim?" dedi ve ayağa kalkıp Emre'yi öptü.
Emre bir an şaşırdı. Sonra da Başak ile konuştukları aklına geldi;
Emre yaşadıkları anıları düşündükten sonra:
-"Evet, uyumluyuz."
-"Belki işi ileriye taşıyabiliriz."
Emre duraksadı. Ve yeni bir ilişkiye hazır olmadığını fark etti:
-"Şimdi olmaz. Ama zamanla. Biliyorsun yaşadıklarımı." dedi. Ve Başak'ı öptü.
Başak, mutlu olmuştu. Tam istediği olmamıştı ama bu da iyiydi.
Emre:
-"İstediğin zaman gelebilirsin" dedi ve Başak'ın elinden tutup kendi odasına çıkardı.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Zeynep yavaş yavaş kendine geliyordu. Umut'un ölümünden sonra dağılmıştı ama bu dünyanın sonu değildi. Hayatına devam etmeliydi. Hayata yeniden tutunmalıydı.
Burcu'nun yanına çıktı. Burcu'nun odasına girdiğinde Burcu, kıyafetlerini valizlere yerleştiriyordu. Zeynep:
-"Burcu? Nereye böyle?"
Burcu, Zeynep'i kolundan tutup yatağa oturttu. Ve konuşmaya başladı:
-"Zeynep, ben gidiyorum."
Zeynep:
-"Nereye gidiyorsun?"
Burcu:
-"Annemin yanına" dedi.
Zeynep:
-"Kaç günlüğüne?" diye sordu.
Burcu ise Zeynep'in ellerini tutup:
-"Annem hasta Zeynep. Artık ona bakmam gerek. Onun yanında kalmam gerek" dedi.
Zeynep, Burcu'nun gitmesini istemiyordu:
-"Annen hasta, hastaysa onun yanında kalmalısın ama üniversite? " dedi.
Burcu:
-"Annemin evi üniversiteye yakın. Oradan giderim. Sen de kendini toparladın zaten. Hem Başak da var" dedi.
Zeynep buna karşın:
-"Başak ile ne yapacağımı bilmiyorum. Senden sonra ben de buradan taşınırım belki." dedi.
Burcu:
-"Sen bilirsin. Kendini kötü hissettiğin insanın yanında durma" dedi.
Zeynep:
-"Neyse seni tutmayayım. Yardıma ihtiyacın olursa çağır" dedi ve aşağı indi.
Zeynep üniversiteye gidecekti.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Emre ile Başak yatakta yatıyorlardı. İkisi de birbirine bakıp gülüyordu. Başak:
-"Emre, yılbaşı da yaklaşıyor" dedi.
Emre:
-"Evet, planın var mı?"
Başak:
-"Yok, senin var mı?"
Emre:
-"Benim de yok"
Başak:
-"O zaman süper. Ben diyorum ki parti verelim."
Emre şaşkınlıkla:
-"Nerede" diye sordu.
Başak:
-"Bu evde" dedi.
Emre kesin bir ifadeyle:
-"Burada hayatta olmaz. Bir de Umut'un eski evinde."
Başak:
-"Sen yanlış anladın beni. Ben senin eski evinde yaparız diye düşünmüştüm." dedi.
Emre:
-"Nereden çıktı şu parti işi? Hem yılbaşına daha 3 hafta var" dedi.
Başak:
-"Üniversiteden kaynaşmak için, benim için. Bana bir partiyi çok mu görüyorsun" dedi.
Emre:
-"İyi tamam yaparım. Ama bana yardım edeceksin." dedi.
Başak:
-"Severek" diyerek Emre'yi öptü.
Emre, yataktan kalktı:
-"Ben üni'ye gideceğim. Sen de giyin de bırakayım. " dedi.
Emre üstünde bir şey olmadığı için dolabın siyah pantolonu ile siyah sweatshirt'ini giydi. Başak geldiği kıyafetleri üzerine geçirip Emre ile beraber çıktı.
Emre, önce Başak'ı evine bıraktı. Sonra da üniversiteye geçti. Dersliğine girdiğinde Zeynep'i gördü ve yanına gitti.
Emre:
-"Merhaba Zeynep, nasılsın?" dedi.
Zeynep:
-"Daha iyiyim sen?" diye sordu.
Emre:
-"Umut'un ölümüyle ben de sarsıldım ama toparlanmamız gerek" dedi.
Zeynep, Emre'ye sevecen tavırla:
-"Ben de toparlandım" dedi.
Ve içeriye profesörleri geldi. Dersi başlattı.
Ders bitiminden sonra Emre, Zeynep ile beraber arabaya bindiler. Emre, Zeynep'i evine bırakacaktı. Önce Zeynep'i bıraktı. Zeynep arabadan inerken:
-"Burcu taşınıyor" dedi.
Emre:
-"Neden?" diye sordu.
Zeynep:
-"Annesi hastaymış, onun yanına gidiyor." dedi. Sonra Zeynep:
-"Ben de taşıncağım" dedi.
Emre şaşkınlıkla:
-"Neden?" diye sordu.
Zeynep:
-"Başak ile kalmak istemiyorum." dedi.
Emre:
-"Başak ile aranda ne oldu ki?" diye sordu.
Zeynep ise:
-"Bence sen de onunla birlikte olma" dedi ve arabadan indi.
Emre, Zeynep'in arkasından baka kaldıktan sonra arabayı çalıştırdı ve evine gitti.
