Make You Fall

Chapter 61

Crystal's POV

Ano ba yan?! Ang tagal tagal naman ni Chris. I am waiting here at the parking lot for almost 30 mins. Sabi kasi nya saglit lang sya. Saglit pa ba yun?! Magre-research pa ako eh. Sabay kasi kami ngayong uuwi.

"I'm sorry for making you wait for me."

Lumingon ako sa taong nagsalita at nakangiti pa sya?! I just smiled sarcastically. "It's alright. Kalahating oras mo lang naman akong pinag-intay dito sa labas! Grabe yung 5 mins. mo pala eh 30 mins.  yung equivalent sa iyo!" naiinis kong sagot.

Kinamot naman nya ang kanyang batok. "Hehe. Sorry na." pinagbuksan nya ako ng passenger's seat at umupo na ako.

Hindi ko pa rin sya pinapansin hanggang sa byahe. Aba manigas sya dyan. Muntik na kaya akong lamukin sa labas ng kotse nya. Muntik na akong maging hapunan ng mga lamok. Hmmmpffft!

"Twin, I'm really sorry." seryoso nyang sabi.

Humarap na ako sa kanya. I need to forgive him. Wala naman to kumpara sa mga nagawa nya para sakin. "Fine! You're forgiven now. Basta wag mo na ako ulit pag-aantayin--"

Itinigil na nya ang sasakyan at humarap sakin. Hindi ko manlang namalayan na nasa bahay na pala kami.

"That's not what I'm talking about." makahulugan niyang sabi.

"Ha?" I asked him full of confuse. "Anong sinasabi mo jan?"

Nakakaloka nga lang ng bigla syang ngumiti at umiling. "Ah. Wala lang. Haha."

"Baliw ka ba?" sa halip na sumagot ay binigyan nya ako ng isang matalim na tingin.

"Sabi ko nga hindi eh." Pagbawi ko. Eh mukha naman kasi talaga syang baliw eh. Bipolar din nga eh. Una seryoso, tapos tatawa tapos magagalit sya?

Pababa na ako ng kotse nya ng pigilan nya ako. "Ah. Wait Crisan."

"Ow?" tanong ko.

"Can I ask you something?"

"You're asking already Twin." natatawa kong sabi.

He frowned. "Tsk. Obvious ba? I'm serious."

Sabay kaming bumaba ng kotse at pumasok sa living room upang umupo sa sofa. "Okay. Ano ba yun?"

"Is Kean courting you already?"

"Ehem!" agad naman akong nasamid sa tanong nya.

He went to me and caressed my back. "Hey. Are you okay?!" nag-aalalang tanong niya.

"Owyes." Tapos tumingin ako sa kanya ng seryoso at unti unting tumawa ng malakas. Nakakaloka naman to! HAHAHAHA!

Binigyan naman nya ako ng naguguluhang tingin bilang sukli. He's looking at me like may sira ako sa ulo.

"What are you laughing at?" tanong niya ng nakatingin sakin.

Huminto naman ako sa pagtawa at hinarap din sya. "Hays. Eh kasi nagpapatawa ka!" Sabi ko.

"No. I'm not." umayos sya ng pagkakaupo at ganon din ako. "Answer me. Nanliligaw na ba sayo si Kean?"

Agad naman akong nagseryoso. "You're not kidding, are you?"

"Ofcourse, I don't. Diba matagal ng umaaligid sayo si Kean?" he asked.