Düşman

Konan

''Ne saçmalıyorsun sen?!''

Kiba'ya bu sözleri söylerken çoktan hazırlanmaya başlamıştım. Çocuklar telaşla bana bakıyorlardı. 

''Sizi sığınağa götüreceğim!''

Aki'nin kolundan tuttuğum an Kiba araya girdi. 

''Zamanımız yok Misaki. Onları sığınaklara giden chuninlere teslim ederiz. Duymadın mı Tsunade-sama seni çağırıyor.''

İçimden bir ses onları yanlız bırakma diyordu ama bunu yapmak zorundaydım. 

''Tamam,'' dedim isteksizce. ''Çocuklar hazırlanın.''

Hepsi hazır olduğunda kapıyı bile kullanmadan pencereden onları çıkardım. Sokaklar oldukça hareketliydi. 

''İşte bir chunin.''

Kiba'nın işaret ettiği yere indik. Sİyah saçlı chunin hemen çocukları aldı. Aki yanıma gelip bana sarıldı. ''Dikkatli ol Misaki-neechan.''

''Olurum,'' dedim sessizce. Henüz ne olduğunu çözmeye çalışan Yasushi'nin saçlarının arasına ellerimi daldırdım ve sonra Katsu'ya döndüm. Onların boyunda olmak için dizlerimin üzerine çökmüştüm.

''Onları koru. Bir abisin değil mi?''

Yanakları hafif pembeleşti ve kaşları çatıldı. ''Bunu söylemene gerek yok!''

''Ve gerektiğinde kaçmayı unutma.''

Ayağa kalktım. ''Gidelim Kiba.''

İkimizde var gücümüzle koşarken durumu değerlendiriyordum. Akatsuki'nin saldırmasının tek bir amacı olabilirdi: Naruto. Ama Naruto şu anlık köyde değildi. İstediklerini bulamadıklarında ne yapacaklardı?

Sonunda hokagelik görününce çatılarda inip sokağa girdik.

''Sakura!'' dedim onu görünce. Hemen bana baktı. Yüzü endişe doluydu. 

''Demek geldiniz. Şimdi hastaneye gidiyordum. Daha yarım saat bile olmadı ama onlarca yaralı var.''

İç çektim. Bizi oldukça hırpalayacaklardı anlaşılan.

''Ben içeri giriyorum,'' dedim. Kiba yerinde durdu. 

''Ne oldu gelmiyor musun?''

''Annemlere yardıma gideceğim.''

''Tamam.''

Binaya girdim. İnsanlarla dolup taşan koridorda kendime yol açıp Tsunade-sama'nın yanına vardım. Etrafındaki anbulara emir verip duruyordu. Onu binlerce kez endişeli görmüştüm ama bu sefer gerçekten çok kötü bir durumdaydı. Beni fark etmesi için öksürmek zorunda kaldım. Gözlerini kaldırıp bana baktı.

''Misaki...''

''Evet.''

Masasının arkasından çıkıp önüme geldi. 

''Köyü korumak için çatıdan mühür yapacağız,'' dedi.

''Yardım mı gerekiyor?''

''Beni küçümse aptal.'' Kızsa bile sanki kızıyor gibi değildi. ''Bunu istemekten nefret ediyorum ama... Shikamaru ve diğer takımlar Pain'in gizemini çözmeye çalışıyorlar.''

''Pain'in... gizemi?''

Başını salladı. Pain'in gizemi de neyin nesiydi? Eğitim sürecinde neler kaçırmıştım? 

''Kakashi ile birlikte git.'' 

Taşlar yerine oturuyordu. Bunu Tsunade-sama'nın acı çeken yüzünden anlayabilirdim. Söylemek istemiyordu.