Köyün Kahramanı

804 73 23
                                    

''O iyi olacak mı?'' diye sordu Shikamaru bir kez daha.

''Kendini zorlamassa hayati bir tehlikesi yok.''

''Shikamaru, Misaki iyileşecektir. Şu an önümüzde daha büyük bir sorun var onunla ilgilenmeliyiz.''

Shikamaru kafasını salladı. 

''Misaki'nin durumunu hemen rapor ediyorum,'' dediği anda bir el Katsuyu'ya dokundu. Beyaz yumuşacık yüzey kanla kaplandı. 

''Tsunade-sama'yı endişelendirmeye gerek yok.'' Kısık kısık ve zar zor çıkan sesiyle Misaki konuşmaya çalışıyordu. Sanki ciğerlerinde binlerce kül varmış gibi sesi garip çıkıyordu. Katsuyu'yu tutan eli anında yere düştü. Onu hareket ettirmesi bile mümkün değilken Pain'i karşısına alması imkansız ötesiydi.

''Ne yapacağız?'' diye sordu Nara ailesine. 

''Sen hareket etmiyorsun ve bizde-''

''Köyün ortasında bir şey belirdi,'' dedi yanlarındaki Hyuga.

''Ne?''

''Bu büyük bir kurbağalar!''

Misaki rahatlamayla nefes verdi. Kız gülmeye çalışırken acıdan neredeyse bayılıyordu.

''Tsunade-sama'da orada!''

''Tsunade-sama?'' diye sordu Shikaku.

Hyuga sadece başını salladı.

''Bu kadar çakra harcadı. Çok bitkin olmalı.''

''Onlara yardım etmeliyiz.'' Hareketlenen Shikamaru'yu babası durdurdu.

''Şu durumda bir şey yapamayız.''

Misaki'nin Açısından

Sensei... İzliyor musun? O ufak mızmız çocuğun şu an tek umudumuz olmasını. Ah, ne çabuk büyüdü. Onunla gurur duymalıyız sanırım. Kendimi oldukça yaşlı hissediyorum. Yaşlı ve yorgun... Ama o hala güneş gibi parlıyor. Örnek alınması gereken biri ha?

Gözyaşlarımı silmek istedim ama kollarımı hareket ettiremiyordum. 

''Kollarım ne zaman düzelir?''

Açıkçası bu basit soruya bu kadar ciddi bir tepki beklemiyordum. 

''Misaki...'' 

Eğer böyle başlıyorsa bir sorun var demektir. 

''Daha önce kaç kere sol kolunu zorladın?''

Bu sayılamayacak kadar fazlaydı. Bedenime acıyan biri değildim. Onu binlerce kez yaralamıştım.

''Bir çok kez. Sorun nedir?''

''Kolun çok sefer kırılmış. Bir yer kırıldı mı tüm zorlamalarda mutlaka aynı yerden kırılır. Kolun sürekli aynı yerden kırılmış. Zaman geçtikçe tedaviye yanıt veremeyecek hale gelmeye başlıyor. Onu biraz daha yaralamaya devam edersen... Sol koluna veda etmek zorunda kalırsın.''

''Bu kadar üzgün söyleme. Sorun değil. Bazen gözden çıkarman gereken şeyler vardır.'' Katsuyu-sama'ya gülümsedim.

''Ama bunlar senin dikkatsizliğinden oluyor!''

''Katsuyu-sama... İyi olacağım.''

Bir şey söylemeye çalışıyordu fakat vazgeçti. 

''Bize savaşı anlatır mısınız Hyuga-san?'' 

''Ah, elbette.''

***

''Onu mühürlemeliyim.''

DüşmanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin