Zaman her şeyin ilacıdır derler. Belki de sırf bu yüzden bekledim. Belki bir şeyler iyileşir, birileri değişir ve dünya güzelleşir dedim. Mümkün olmuyormuş bazı şeyler ve insan sahip oldukları kadar tükeniyormuş fazlası intihara giriyormuş.
Tükendiğimi düşündüğüm ve her şeyden herkesten kaçmam gereken zamanlar oldu. Öyle de yaptım. Kaçtım ama buldular. Tükendim ama neden diye sormadılar. Bu yol uzun ve ben hâlâ aptal bir bulut, peki orada mısın sen? Duyuyor musun sesimi?
Nerede kalmıştık?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökkuşağına Aşık Aptal Bir Bulut #Wattys2016
Non-FictionBir varoluş hikâyesi... Günlüklerden günümüze ulaşan... Sahip olduklarınız size yetmiyor mu? Öyleyse sizi kendi hikâyeme davet ediyorum. Belki de şükretmeniz gereken bir hayata sahipsinizdir. Yanımda olmanıza ihtiyacım var ☁️ Herkes gibi benim de b...
