Gökkuşağına Aşık Aptal Bir Bulut #Wattys2016

Seksen Birinci Bölüm

Benim olmadığım bir yerde, benim olmadığım bir zamanda, benim hiç tanımadığım insanların dilinde, adım geziyordu ve tüm bunlardan benim haberim yoktu...

O ses masada toplanmış olan adamlarına emirler yağdırıyordu.

''Bana bakın'' diyerek bağırdı hepsine...

''Eray Aydan'ın kim olduğunu, Seyhan Merdoğlu'nun bu genç adamla neden bu kadar çok ilgilendiğini ve ne işler dönüyorsa hepsini araştırın... Bana bir Eray Aydan dosyası sunu.''

''Emredersiniz efendim.''

Hayat öyle bir yer ki sonunuzu hiç tanımadığınız adamlar yazabiliyor. Bulutların kurşundan ağrı olduğuna inandım hep ama aslında bir bulut kadar güçlü olamayacağımı unuttum. 

Mezuniyet gecesi...

''Eray oğlum keşke annen de bugünleri görseydi. Bunu her şeyden çok isterdim. Onunla beraber alkışlamak isterdim seni. Kepini annen başına takardı ve alnından öperdi ama o artık yok sadece ikimiz kaldık.''

''Böyle konuşma baba. Annem bizi izliyor hâlâ''

''Evet oğlum evet ama ona dokunamıyoruz işte...''

''Bir gün biz de gerçekten bulut olur muyuz baba?''

''Sen hep bulutsun oğlum.''

''Hayır yani bulutlara uzanır mıyız?''

''Uzanırız oğlum, bulutlar bizim.''

''Annem orada işte. Biz de bir gün yanına gideceğiz...''

''Canım oğlum benim.''

Bir baba oğluna nasıl sarılırsa öyle sarıldı bana. Aklımda binlerce soru vardı her seferinde kim olduğumu sorguluyordum ama tek bir cevap bile bulamıyordum. Ben de babam sarıldım. Kahrolası bu hayatta ondan başka kimsem kalmamıştı. Bugün mezuniyete Karahan ile birlikte gidecektik. Babam daha sonradan geçecekti okula... Ben babamla vedalaşıp Karahan'ın yanına gittim. Kapıda Seyhan bey karşıladı...

''Gel bakalım Eray efendi, demek birincilikle mezun oluyorsun ha.''

''Daha iyi bir yer olmadığını söylediler.''

''Ona ne şüphe evlat. Yakışacağın yerdesin ama bana karşı olan bu tutumunu anlamıyorum. Kötü bir şey de söylemedim ki.''

''Elbette söylemediniz ama ben de kötü bir şey söylemedim. Sadece olmam gereken yerdeyim.''

''Karahan kaçıncı oldu?''

''Onun cevabını da Karahan'dan almak lazım.''

Bahçeden eve doğru yürürken Karahan yanımıza geldi.''

''Benden birinci oldum baba'' dedi.

''Okul iki birinci mi çıkardı.''

'Yok baba ben sondan birinciyim ama olsun. Makamsa makam işte. Hem sen hep demez misin bu hayattan ya birinci olacaksın ya da sonuncu, ortadakiler hiç hatırlanmaz diye.''

Seyhan bey Karahan'ın başını okşayarak: ''Keşke sen de bu şekilde hatırlanacağına hiç hatırlanmasaydın evlat.'' dedi.

''Olsun baba en azından kardeşim birinci oldu. Onun mutluluğunu paylaşırım ben.''