Scar left behind (Fan Fiction of Azrael Montefalco Book 1)

Wakas

(Thank you sa mga nagbasa. Sana mag stay pa kayo. Dito na po magtatapos ang SLB)

........

Wakas

Three years ago

Nanlaki ang mata ko nang harap harapan siyang binaril paharap sa akin. Tumutok ito sa kanyang ulo kaya humandusay agad ito sa sahig.

Bumilis ang aking pag hinga at gulat na gulat sa nangyari.

"Let's go!" Tinayo agad ako ni Ian. Umakbay ako sa kanya dahil manhid na manhid na ang katawan ko.

"Si Ivana?"

"Nandiyan lang siya" Aniya habang inaalalayan ako maglakad. "Sa restroom tayo!"

Nadapa kami ng may pumutok pang isa pero panay pa din ang hila niya. Kinasa ko ang baril na hawak ko at walang katakot takot na binaril sa kalaban.

"Ian, dalhin mo ko kay Benji!"

Imbis na diretso kami palabas ay sa VIP room ako nagpadala.

"Are you out of your mind? Nasa panganib ka na? Tatlo na ang tumama sayo!"

Napatili ako ng may pumutok ulit. Agad niya kong hinila papasok sa maliit na bar.

"Wala akong pakialam! Ian. Kaya ko!"

Nakipagdigmaan siya sa mga kalaban. Napasandal ako sa pader. Puno ng dugo ang aking tiyan. Kaya agad akong kumuha ng basag na bubog para punitin ang dress na suot ko.

Naghahabol ako ng hangin habang nagtatali sa aking tagiliran. Napayuko ako ng may pumutok sa gilid ko.

"Victoria!"

Walang katakot takot akong tumayo. Bumaril ako at nakipagdigmaan sa kanila. Napailag ako at buti na lang sa salamin tumama ang bala.

"Call the swat, Ian!" Sigaw ko.

May nakasabit sa kanyang tainga at may sinasabi siya na hindi ko naman maintidihan.

"Tangina!" Mura niya.

Humandusay si Aki sa sahig. Natamaan siya sa kanang binti. Agad kaming gumawa ng aksyon ni Ian. Marami pa din taong na nagkakagulo at nagsisilabasan. May ibang na nakayuko sa gilid at sa mga ilalim ng lamesa.

Tumayo ako at agad na nakipagdigmaan.

"VICTORIA!" Sigaw ni Ian pero dumaretso ako sa VIP Room. Tinulak ko ang malaking pinto. Puno ng pinagbabawal na gamot ang nakakalat sa kwarto. Pinalibutan agad ako ng kaba. Agad kong tinututok ang baril ko sa paligid.

Lumuhod ako para tignan ang mga pinagbabawal na droga. May isang pangalan na nakasulat sa bawat droga.

'Ysabelle Ty'

'Benji Lim'

'Jason Zhang'

'Luiz wang'

Kasama ang pinsan ko?

Agad ko itong tinago sa maliit na bag. Hindi pa din ako makapaniwala na kasama ang pinsan ko dito. Agad akong napatili ng may biglang sumipa sa akin. Tumilapon ang baril ko. Agad akong napalingon.

Nanlaki ang mata ko. "Benji?"

Nakangisi siya habang nakatutok sa akin ang baril. Tinapakan niya agad ako sa leeg na kinaubo ko.

"Talagang ang lakas ng loob mo!" Matigas niyang sabi.

Pilit kong tinatanggal ang paa niya sa leeg ko. Pero mas lalo niya itong diniin.

"Benji, please! Stop this!" Nangilid ang aking luha.

Napangisi siya. "Are you begging me to stop? Sa ginawa ng pamilya mo sa pamilya ko?"

"Walang ginagawang masama ang pamilya ko sa inyo!" Sigaw ko pabalik. "Kung meron man! Kayo yon!"

Napangisi siyang napailing. Agad niyang hinampas sa bagang ko ang baril.

"Talagang napakatapang mo!"

Napadura ako. "Binabaliktad mo ang sitwasyon, Benji. Ikaw ang kriminal dito! Kaya wag kang umasta na ikaw ang inosente dito!" Napadura ako at dugo ang lumabas sa bibig ko.

"Fuck you!" Bumaril siya sa harap ko at sa awa ng diyos ay napailag ako. Agad kong hinila ang kanyang paa. Napatayo ako bigla at kinuha ang baril.

Akmang sasapakin niya ko pero naputok ko ang baril sa binti niya.

"AGHH!" Sigaw niya. Bumaril pa ko ng isa sa kabila para hindi siya makaganti. Humandusay siya sa sahig.

"Kahit kailan wala kaming ginawang masama sa inyo! Kayo ang sumisira sa amin at pati pamilya mo! Ikaw mismo nagtraydor!" Sigaw ko.

Napadapa ako nang bigla niya kong hilahin. Kumalabog ang puso ko ng bigla niya kong halikan. Agad ko siyang tulak pero ang tigas ng katawan niya.

"BENJI!"

"After this! I will kill you know!" Aniya.

Lumipat ang kanyang halik sa aking leeg. Tumulo ang aking mga luha na halos bibigay na ang katawan ko sa manhid.

Bigla na lang siya humandusay sa sahig ng biglang dumating ang team ko. Agad ako inalalayan ni Ivana na tumayo. Sinalo niya ko sa kanyang balikat.

Pinalibutan agad siya ng team ko. Nilibot agad nila ang paligid ng kwarto. May ilang silang na huli na nagtatago.

"Kill him!" Turo ko sa nakahandusay na Benji Lim.

I need Azrael Montefalco that time. Pero mas pinili kong ilayo siya sa panganib. Humandusay na ko noong panahon na yon. Sa sobrang dami ng tama at sobrang manhid ng katawan ko ay hindi ko nakayanan. Akala ko noong una ay mamamatay na talaga ako pero hindi, nagkamali ako. Gustuhin ko man pero mas pinili ng diyos na tapusin ang problema ko dito.

I choose to die than to live. Well! Depression it real. Sobrang totoo pala yon lalo na kapag na trauma ka. Ang hirap tanggalin sa isip. Hirap tanggalin sa buhay mo. Lalo na kapag nasaktan ka. Hindi mo alam kung saan ka lulugar, parang gumuho na din ang mundo mo. Ang daming problema na kahit ngayon ay hindi pa maayos ayos. Hindi mo alam kung ano uunahin.

Nalulong ka na din sa kalungkutan. Nalulong ka na sa lahat lahat. Social, schoo, home everywhere. Kahit kailan ay hindi ka na naging masaya. Ang gusto mo na lang ay magpahinga. Totoo ang sinasabi nila. Kahit kailan ay hindi din mabibili ang pagmamahal. Kaya makuntento ka kung ano meron ka at makuntento ka kung saan ka masaya.

Hirap ba mabuhay?

Wala! Wala kang magagawa. Kundi, lumaban na lang talaga.

Nagwawala din ako sa hospital noong panahon na yon. Sobrang lakas talaga ng trauma ko na halos mabaliw baliw na ko. Kinausap ko ang Angkong na sumama ako kay Selena sa New york dahil takot na takot na ko at sobra akong depress noon.

Nalaman nila Angkong ang buong storya at lalo na sa akin. Nasampal si Ysabelle noong panahon na yon dahil nadamay siya. Inalisan siya ng mana ni Angkong. Ngunit lumaban si Tita Isabelle para sa anak niya. Pero natigilan din siya noong napatunayan lahat yon. Nadamay si Ysabelle at na kulong ng ilang buwan.

Si Jason ay nasapak ni Ian at ni Dad. Kung hindi daw dahil sa kanya ay walang mangyayari masama sa pamilya namin. Iyon din ang panahon na kinasuhan namin sila. Ang daddy ni Azi ang tumulong sa amin.

Iyon din ang panahon na nagwawala si Azrael noong nalaman niyang umalis ako sa bansa. Iyong ang kwento nila. Ilang buwan daw ako hinanap ni Azrael at nag alala din naman ako noon. But I have no choice. Iyon lang naman ikakabuti sa amin.

But today!

Another sacrifice.

Yes! Napakamakasarili ng disesyon pero mas mabuting dahan dahanin ang lahat.