Scar left behind (Fan Fiction of Azrael Montefalco Book 1)

54th Scar

Bended my knees

Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata. Unang sumalubong sa akin ang puting kisame. Nanuot ang noo ko dahil sa liwanag ng ilaw. Puno ng manhid itong katawan ko ni hindi ko magalaw ang aking mga binti.

"Victoria?" Nakaramdam ako na may biglang tumayo sa gilid ko.

"Where am I?" Wala sa sarili kong tanong. Unting unti lumiliwanag ang paningin ko.

Si Liezel ang unang bumungad. Nakita ko din si Allyson na nasa harapan ko.

"Nasa hospital ka, Victoria." Lumapit sa gilid ko si Allyson.

Nakasuot ako ng pang patient dress at kung ano ano ang nakatusok sa akin. "Ano itong nakalagay sa'kin?" Nilibot ko ang aking tingin sa paligid.

Nagkatinginan lang sila ni Liezel.

Hindi nila ako sinagot. Nanatili ang tingin ko sa kanila. "Ilang oras akong tulog?"

"Halos apat na oras." Wala din sa sarili na sagot ni Allyson.

Nilibot ko ang aking tingin sa paligid. "Where's Azrael?"

Nagbalik baliktad si Liezel. "Hindi namin alam Ang sinabi niya lang ay bantayan ka namin."

Nanatili lamang ang tingin ko sa kanila. Nakaramdam agad ako ng lungkot. Hindi mawala sa isip ko ang nangyari kanina. Hindi ko makalimutan ang ginawa sa akin ni Nikki. Wala pa si Azrael ngayon at hindi ako binantayan.

My child!

Napaupo ako. "N-Nasaan ang bata?" Nilingon ko sila. "Na ligtas ba?"

Napatigil sila sa tanong ko. Ngumiti ng tipid si Allyson pero bakas ang lungkot. "Magpahinga ka" Pinapahiga na sana ako ni Allyson pero pumiligwas ako.

"Na ligtas ba ang anak ko, Allyson? Hindi ako makakapahinga ng maayos kapag hindi niyo sinagot ang tanong ko!"

"Victoria-" Pinutol ko si Liezel.

"HOW'S MY CHILD?" Nag init ang magkabilang sulok ng mata ko. "Tell me!"

Hindi nila na sagot ang tanong ko ng pumasok sina Azrael. Pumasok din ang ilang Montefalco. Lahat kami ay napalingon sa kanya. Na istatwa na lamang siya ng makita niya ko.

"Ano na nangyari sa anak ko!" Tumaas ang tono ng boses ko. "Nasaan?"

"Victoria, Calm down!" Ani Allyson.

Sumama ang tingin ko sa kanya. "Calm down? Sa tingin mo ba makakalma ako dahil sa nangyari?" Tumulo ang luha ko sa pisngi. "Sa tingin mo ba ganon lang kadali yon?"

Napayuko si Azrael. Namumugto ang kanyang mga mata. Nag igting ang bagang ko. "Tell me! Naligtas ba ang anak ko?"

Di siya sumagot.

"Azrael! answer me!" Sigaw ko.

Nagkatinginan kami. Tumulo ang luha niya na mas lalo akong pinapatay. "Don't tell me..."

Agad niya kong niyakap ng mahigpit. "I'm sorry"

Dahan dahan akong humahulgol ng nakaramdam na ko ng hina sa katawan. "No!" Napailing iling ako.