GÜN DOĞUMU

♦️BÖLÜM 51♦️

Yine ben ve yine geç saatte gelen bir bölüm ama nihayet gelebildim. Beklettiğim için affedin benim değerli okuyucularım.❤

İyi okumalar.❤

Kolları arasında hissettiği bedenin, ilk önce kulağına ulaşıp ardından bütün bedeninin kaskatı kesilmesine neden olan sıcak nefesi, Baran'ın son zamanlarda en çok hayalini kurduğu,en çok duyduğu ihtiyacıydı.

Sonu gelmeyen uzun zamanlar boyunca hayalini kurduğu bu anın gerçekleşmesinin imkansızlığını bilerek ve bunun acısını hissederek yaşıyordu adam. Tutup kendine çekmesi ve bir daha bırakmaması için sadece bir adım uzağında olan kadına aynı zamanda hiçbir zaman dokunamayacak kadar uzak olmanın verdiği acziyet hissiyle her saniye boğuşan adam,zaman geçtikçe ve duyguları iflah olmaz bir hal almaya başladıkça bu durumun yaşattığı ağırlığın altında daha çok ezilir olmuştu.

Ona göre imkansızdı çoğu zaman. En ufak güzel sözüne hasret olduğu kadının birgün gelip kendisine sarılacağı düşüncesinin hayalini defalarca kez kuran adam bu hayalleri,gerçekleşmesinin imkansız olduğunu bile bile kuruyor ve her gerçekleşmeyişinde,bunun olmayacağını bildiği halde yıkılıyordu .

Fakat yine de pes etmemişti Baran. Kendi hayatına tutsak ettiği kadına kalbini tutsak ettiği saniyeden itibaren gün gelir de kendisine bir tebessüm eder diye her zaman umut etmişti. Bu iflah olmaz isteği için bütün bencilliğiyle yanında da tutmuştu karısını,yanlış olduğunu bile bile. O zamanlarda çok istediği o tebessüme kavuşabilmişti nihayet. Kavuşmuştu kavuşmasına fakat kadının bütün gerçekleri öğreneceği zaman sunmuş olduğu o tebessümüne pişman olacağı düşüncesiyle hiçbir zaman tam anlamıyla mutlu olmamıştı adam.

Oysa şu son zamanlarda hiçbir mecburiyeti olmamasına rağmen karısı tarafından kendisine bahşedilen tebessümler Baran'ın bütün huzursuzluğunu alıp götürmeye yetiyor,onu tarifsiz bir mutluluğa sürüklüyordu. Genç adam bedenine,kokusuna,tenine ihtiyaç duyduğu kadının tek güzel kelimesine tek gülüşüne veriyordu bütün hayatını.

Fakat şu an. Gerçekliğinden dahi şüphe ettiği şu anın,kolları arasında ki bedenin varlığı onu bütün düşüncelerinden hatta bütün iradesinden men etmiş ve adam şu saniye durmasını istediği zamanın büyüleyici etkisine kaptırmıştı kendini. Gerçekleşmesi imkansız olan hayallerinden birini yaşıyor olmanın tadını çıkarmak istercesine kolları arasında ki bedeni daha sıkı kavrarken saçları arasına karışmış burnuna,oradan ise ciğerlerine bayram ettiren kokuyla mest olmuş bir haldeyken henüz tam anlamıyla bu anın tadını çıkaramayışının tek nedeni az önce gelen adamın yine karısını ağlatmış olduğu düşüncesiydi.

Zira kollarını sarmış olduğu bedenin ağlarkenki sarsılışlarını hissediyordu Baran ve döktüğü her bir göz yaşının kendi yüreğini yaktığı karısının ağlıyor oluşu adamın hissedeceği huzuru gölgeliyordu. Öylece beklemişti tek kelime etmeden. Karısının ağlayışı iç çekişlere dönene kadar sessizce kavramıştı Baran onu.

"Ben o gece sana bir şey olacak diye çok korktum."

Kadının ağlayışının sebebini deli gibi merak eden adam nihayet sakinleşen karısından duymayı asla beklemediği sözlerin etkisi ile nefesinin kesildiğini hissederken duyduklarının gerçekliğini algılamak istercesine aynı kelimeler tekrar tekrar yankılanıyordu beyninde.

Nihayet gerçekliğini kabullenebildiği kelimelerin her biri kalp ritmini daha çok hızlandıran adam bunun verdiği etkiyle kolları arasındaki kadını daha da sahiplendiğinde karısının bir de bu isteğine karşılık verip iyice koynuna sokulmasının ardından elinin,ense kökündeki saçlarına karışması ile istemsizce gözlerini kapatan adamın içerisine girmiş olduğu tarifi imkansız yoğunluğu karısının dudaklarından dökülen sözlerle kat kat büyüdü.