Rebels [18+]

- 6 -

NATASCHA

De eerste week vloog voorbij. Duncan liet me de hele tijd met rust, tenzij ik aanwezig moest zijn bij klantendeals, videogesprekken of interne meetings. Alles moest ik met pen en papier bijhouden, want 'dan onthou je alles een stuk beter.' Ouderwets gedoe.

Op deze redelijk zonnige vrijdag komt hij naar me toe. 'Mevrouw Bakker, mag ik even plaats nemen?' Ik staar nog even naar mijn beeldscherm en kijk dan omhoog. 'Natuurlijk, het is tenslotte jouw bedrijf, dus ook jouw stoel.' Zijn altijd strenge blik verzacht. 'Je hebt gelijk, maar ik heb manieren geleerd van mijn moeder. Altijd een mooie vrouw goed behandelen.' Ik staar weer in zijn ogen. Zulke complimentjes krijg ik al de hele week en ik heb geen flauw idee wat ik er mee aan moet.

Duncan plaatst zijn armen over elkaar op mijn kleine bureau. 'Ik moet je vragen om een gunst.' 'Mij een gunst? Je mag me alles vragen meneer Colt, daar ben ik voor aangenomen.' Hij legt zijn hand op mijn onderarm. 'Het is niet zozeer werkgerelateerd, maar ik weet het anders niet.' Huh? Wat heeft dit nou weer te betekenen? 'Wat is nou precies de vraag?' Hij kijkt nog even naar zijn hand op mijn onderarm. Hij trekt hem meteen weer terug.

'Volgende week zaterdagavond is er een benefietgala waar ik als speciale gast wordt verwelkomd. Ik heb vanuit ons bedrijf een mooi bedrag geschonken en daarnaast een gepersonaliseerde auto gedoneerd voor de veiling later op de avond. Ik kan niet alleen komen, dus ik hoop dat je met me mee zou willen gaan.' Een date, met Duncan? Holy Shit. 'Uhm... maar dat model dan? Je nieuwe liefde?' Duncan haalt zijn rechterhand door zijn haar. 'Dat was eenmalig, waar heb je dit vandaan?' Mijn wangen worden vuurrood. 'Mijn beste vriendin Celeste en ik hebben je in een roddelblad zien staan met die prachtige vrouw. Ik kon niet anders verzinnen dan dat ze een model is.' Zijn ogen worden groter en de kleur veranderd in een diepere tint blauw, het groen wat dominanter wordt.

'Ik voel me vereerd dat ik het onderwerp ben van jullie gespreksstof. Maar ik wil graag weten of jij met me mee wilt.' Ik denk nog even snel na. 'Natuurlijk. Ik zou even wat moeten regelen met mijn andere baas en een jurk huren. Maar dat kan wel.'

'Je gaat helemaal niks huren. Hier, een creditcard. Koop de outfit die je leuk vind en kijk niet naar het bedrag. En je andere baas? Werk je nog steeds in die hoerentent?' Ik voel me beledigd. 'Ten eerste is Rebels een stijlvolle stripclub waar de danseressen gewoon betaald worden voor wat ze doen en waar ze hun eigen grenzen kunnen stellen. Daarentegen ben ik gewoon de barvrouw, dus als ik extra wil werken doe ik dat gewoon.' Hij legt zijn hand weer even snel op mijn onderarm om hem daarna weer terug te trekken. 'Sorry, het spijt me. Dat was niet erg aardig. Ik app je volgende week hoe laat ik voor de deur sta.' Voordat ik kan antwoorden staat hij op en loopt de deur uit. Binnen een minuut heb ik Celeste aan de lijn om alles te vertellen.

~

Het is nu zaterdagmiddag. Jerry was pissig toen ik het vroeg, maar begreep dat ik er niet onderuit kon. Mijn jurk hangt in een stoffen zak aan de deur van de kledingkast. Na uren zoeken met Celeste heb ik uiteindelijk gekozen voor een lange marineblauwe jurk met een roségouden band op mijn neklijn en een diepe decolleté. Gecombineerd met een roségouden clutch, nude stiletto's en kleine hangers in mijn oren.

Ik lig op de bank netflix te kijken. Mijn telefoon voel ik naast me trillen.

Duncan:
Ik ben er om 18:30, wees beneden.

Zo professioneel en dringend als altijd.

Natascha:
Ik zal er zijn. 

Ik heb nog drie uur voordat hij er is. Dus ik kijk mijn aflevering af en loop richting de badkamer. Snel zorg ik met een scheermesje dat alles glad is en schrob ik mezelf nog even extra in met mijn favoriete lotion. De geur van mango blijf ik zo lekker vinden.

Met een handdoek om me heen en één in mijn haar loop ik richting mijn kleine kaptafel in de hoek van mijn slaapkamer. Ik hou het naturel. Zachte oogschaduw, wat mascara, blush, highlighter en een nude lipstick. Ik laat mijn haren drogen aan de lucht en trek alvast een slipje aan. Doordat de decolleté zo laag is kan ik geen bh aan. Met een krultang breng ik wat grote krullen aan in mijn haar en steek ik de zijkanten op met een speldje aan de achterkant. Mijn jurk haal ik uit de zak en stap er voorzichtig in. Gelukkig heeft hij een rits aan de zijkant.

Ik kijk nog even in de spiegel en draai een rondje om me heen. Ik voel me nu een stuk ouder en zelfverzekerder. Snel stuur ik een spiegel selfie naar Celeste, die meteen antwoord geeft.

Celeste:
Ik laat bijna mijn telefoon vallen. Damn Natas, sexy! Maak hem gek X

Lachend kijk ik naar mijn telefoonscherm. Ik weet precies wat Celeste bedoelt.

Natascha:
Thanks mop, ik zie je morgen X

Ik kijk naar de klok in de woonkamer en zie dat ik nog vijf minuten heb. Ik trek mijn stiletto's aan, pak mijn jas en loop richting de trappenhal van het appartement. Lift? Die is al maanden stuk.

Ik loop naar buiten en zie een zwarte limousine voor de deur staan. Een raampje gaat een stukje omhoog. 'Mevrouw Bakker?' Ik knik en meteen stapt de chauffeur de auto uit. 'Mijn naam is Quinten en ik ben de chauffeur van meneer Colt. Hij zit op je te wachten.' De oude man houdt de deur voor me open en ik zie Duncan op de bank zitten. Hij kijkt me aan en ik zie pure lust in zijn ogen. Ze gaan van mijn gezicht zo over mijn jurk heen en weer terug naar boven. Zijn adamsappel gaat op en neer. 'Je bent prachtig Natascha,' zegt hij met een schorre stem.

Duncan heeft een prachtig grijs pak aan met een donkergrijze vlinderdas. Het kan niet anders dan dat het pak speciaal voor hem gemaakt is. Zijn brede schouders en stevige bovenarmen vallen mooi in het jasje. De glimmende zwarte schoenen maken de outfit af. Wat een lekkerding.

Ik stap de limousine in. 'Je ziet er zelf ook niet verkeerd uit meneer Colt.' Voor het eerst zie ik een oprechte glimlach. 'Vanavond is het Duncan. Ik wil alvast proosten op deze mooie avond.' Hij reikt me een glas champagne aan die ik in twee slokken leeg heb. 'Gretig? Ik kan niet wachten om je de hele avond aan mijn zijde te hebben.' Ik kijk hem aan en zet het champagneglas terug. 'Bedankt dat ik met je mee mag Duncan, ik had het niet willen missen.'

Zijn hand belandt op mijn bovenbeen. Zachtjes streelt hij de stof van mijn jurk. 'Ik kan mijn ogen niet van je afhouden Natascha.' Ik bloos en kijk de andere kant op richting het raam. Ik heb nog nooit zoveel complimentjes van één enkele man gekregen. En we hebben niet eens gezoend. Onvoorstelbaar.

We zijn al eventjes onderweg en Duncan heeft me geen seconde los gelaten. De chauffeur maakt nog een bocht en brengt dan de wagen tot stilstand. 'Meneer Colt, we zijn gearriveerd. U moet weten dat er ook een rode loper is. We kunnen hem ontwijken, er is een nooduitgang.' Duncan knijpt zachtjes in mijn been. 'Aan jou de keus.' 'Als je het niet wilt Duncan is het geen probleem, ik wil de keuze niet maken. Mij maakt het niks uit.'

Zijn vingers raken mijn kin aan en zorgen ervoor dat ik Duncan in zijn ogen moet kijken. 'Dan stappen we hier uit, bedankt Quinten. Ik bel je wanneer ik je weer nodig heb.' De chauffeur stapt als eerste uit en doet de deur weer open. Zenuwachtig pak ik Duncan's hand beet. 'Ik heb wel af en toe een grote mond, maar ik schijt zeven kleuren.' Hij lacht even hardop voordat hij me aan kijkt. 'Kom op, ik verlies je geen seconde uit het oog.'

Voorzichtig stap ik uit de limousine. Daar gaan we dan.