- 13 -

6.5K 74 3
                                    

NATASCHA

Ik herhaal de woorden in mijn hoofd... ik kan het niet geloven.

'Er is geen ons.'

De mafkees. 'Hoe bedoel je? Ik loop jouw kantoor binnen, ik vinger mezelf terwijl ik naar je kijk en je wilt nu beweren dat er geen ons is?' Met ongeloof staar ik hem aan. 'Laat me niet lachen Duncan, je hebt me zelfs een week in huis genomen! Al onze gesprekken, de grapjes. Ik heb je hoger ingeschat, maar helaas.'

Geen zin om nog een woord aan hem vuil te maken stap ik uit de stoel en loop ik richting de deur. 'Dit gesprek kan wel even wachten toch meneer Colt?' Ik ben zo boos dat ik automatisch over ga op mijn professionele toon. Hij kan en mag dit niet maken, ik ben geen speelgoedpop. Hij vloekt zachtjes, maar ik kan hem nog net horen. Hufter, idioot, het hele vloekwoordenboek komt langs in mijn hoofd. Zonder nog moeite te doen om naar hem te luisteren of hem überhaupt aan te kijken smijt ik de deur achter me dicht en loop ik richting mijn kantoortje.

Meteen gaat de werktelefoon af en zie ik Duncan's naam tevoorschijn komen. Ik druk op de rode knop en trek het snoer uit het stopcontact. Hij kan de pleuris krijgen. Met de deur op slot en mijn oortjes in werk ik door totdat het tijd is om te gaan. Ik steek het snoer weer in het contact om Annet te bellen.

'Natascha, is er iets? Ik moet dringend weg.' Dutje doen zeker... 'Laat jij meneer Colt even weten dat ik morgen niet aanwezig ben op kantoor? Er is een privésituatie tussen gekomen.' Ik hoor haar zuchten. 'Kan je dat niet zelf? Ik moet nu echt weg.' Ze gooit de hoorn erop. Nou ja zeg, wat gek.

Ik pak een notitieblok en laat dan maar een berichtje achter die ik op mijn beeldscherm plak. Hij zal het vast pas morgenochtend een keertje lezen.

Als je dit leest ben ik niet aanwezig op kantoor. Annet weet hier van. Succes en tot morgen.

Ik loop de gang op en zie Annet in de lift staan, een blik die ik maar al te vreemd vind. Ik pak gauw de trap in de hoop dat ik haar kan volgen. Veel te snel loop ik alle traptreden naar beneden. Wanneer ik beneden ben hurk ik en plaats ik mijn handen op mijn bovenbenen. Ik heb echt een conditie van een slak, moet echt meer gaan sporten. Ik sta dan weer recht op om te wachten tot de liftdeuren open gaan. Annet is duidelijk aan de telefoon in gesprek met iemand.

'Nog een maand lieverd, dan neemt die snol het werk over en kunnen we eindelijk genieten.' Annet hangt op en loopt fluitend weg. Is dit wat Duncan wilde vertellen? Maar ho wacht even, snol? Kunnen we eindelijk genieten? Ik ren naar buiten maar zie haar nergens meer. Shit.

~

Continu gaat mijn telefoon af. Ik word de hele dag gebeld door Duncan, via het bedrijf en zijn mobiel. Tientallen appjes komen binnen. Alleen mijn naam, waar ik ben... de laatste is nog het leukst.

Duncan:
Natascha, schatje alsjeblieft. Ik meen niks van wat ik heb gezegd.

Leugenaar. Ik heb luid en duidelijk gehoord wat hij heeft gezegd. Mijn telefoon gaat weer af en boos neem ik op. 'Luister Duncan, ik heb hier vandaag...' 'Natascha?' hoor ik Jerry vragen. Shit. 'Oh sorry, ik dacht dat het iemand anders was. Is er iets?' 'Ik wil graag je antwoord weten, dan kan ik vanavond het nieuws aan Mark vertellen.' Oh hemel. Helemaal vergeten. Met mijn woede nog in me geef ik hem antwoord. 'Ik heb mijn keuze gemaakt.'

~

Ik kom aan op kantoor en zie op mijn bureau een prachtig boeket met rode rozen staan. Aan één van de rozen hangt een kaartje.

Het spijt me. D C 

Hij heeft het nog verzonnen ook om romantisch te doen. Ik ben totaal niet gecharmeerd hier van. Ik strijk mijn jurkje glad en zet de rozen in het uiterste hoekje van mijn kantoor. Geen zin om er continu naar te kijken.

Plotseling gaat mijn deur zachtjes open. 'Natascha? Marieke heeft me gebeld en verteld dat je er bent.' Zonder enige interesse om zijn hoofd te zien kijk ik naar het beeldscherm en start alle programma's op die ik deze ochtend nodig heb. Opeens voel ik zijn handen op mijn schouders. Met een goede druk begint hij ze te masseren. 'Alsjeblieft Natas, ik meende echt geen donder van wat ik vertelde. Fuck, tuurlijk is er een ons. Ik weet niet wat me bezielde.' Ik draai rond in mijn stoel en mep zijn handen van me af. 'Ga zitten,' snauw ik tegen hem. 'Offcourse.'

Duncan weet ondertussen dat het een zwakte van me is als hij in het Engels begint. In een dronken bui bij hem thuis heb ik giechelend verteld dat ik het sexy vind als mannen over gaan op het Engels. Vooral in bed. Oeps? Hij kwam niet meer bij.

Voordat ik begin met praten houdt hij zijn hand omhoog. 'Ik wil graag als eerst.' Met enige twijfel knik ik. 'Ik wil graag mijn excuses aanbieden Natas. Het spijt me. Ik hoop dat we gewoon weer terug kunnen gaan naar eerst. Zonder gedoe.' Ik denk er nog even over na en besluit om eens wijs te zijn. Boos blijven heeft geen zin. Hij en ik zullen toch nooit een lange toekomst samen hebben. Dus ik ga gewoon genieten van de tijd zo lang het duurt. 'Ik vergeef je. Ik wil graag je assistente blijven, zeker nu Annet definitief weg gaat.' Hij slikt. 'Hoe weet jij dit?'

Shit, helemaal niet over nagedacht. Eerlijkheid duurt het langst, dus ook nu ga ik hier niet over liegen. 'Ik heb haar afgeluisterd bij de lift Duncan. Ze vertelde aan iemand dat ze nog een maand heeft en dat ze dan eindelijk kan genieten. Wat het ook te betekenen heeft.' Duncan kijkt me aandachtig aan. 'Ik had het je graag zelf willen vertellen, inclusief een vast contract die ik je wil aanbieden. Dan kan je weg bij Rebels.'

Hij snapt het werkelijk nog steeds niet. Hoe vaak moet ik die man nog uitleggen dat ik Rebels nooit zal verlaten? Het moet te combineren zijn, ook nu na mijn korte coma. 'Toevallig heb ik gisteren met Jerry gesproken. Ik ga voortaan drie dagen werken. Dus je hoeft je op dit moment minder druk te maken oké? En als ik me niet lekker voel bel ik jou als eerste op.' We staan op en Duncan geeft me een knuffel. 'Oké. Het spijt me echt Natas.' Ik voel zijn lippen op mijn voorhoofd en hij draait zich om. 'Maandag om tien uur een meeting bij de nieuwe garage. Je zult dan ook meteen de man ontmoeten die het gaat runnen.' 'Prima.'

De dag verloopt soepel en ik sluit alles af. Morgen is de eerste dag in Rebels als de nieuwe Natascha. Samen met Celeste op het podium. Iets wat ik geheim moet houden voor Duncan, ik kan niet anders. 

Rebels [18+]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu