Rebels [18+]

- 41 -

NATASCHA

De vriendin van Celeste kijkt me met grote ogen aan. Naar mijn halfnaakte lichaam om eerlijk te zijn. Ik kijk nog eens naar mijn borsten die onder de bloedvlekjes zitten. Vuile rat die zich de beste vriend van Duncan noemt. Duncan! Lauren! OMG wat gebeurd hier! 'Lauren wat doe je hier?' Ik weet niet eens wat ik anders moet zeggen. Ben totaal in shock.

Ze haalt een hand door haar korte kapsel, knippert met haar ogen en kijkt me dan aan. 'Ik was vergeten dat Celeste er vanavond niet was. Dus ik ben aan de bar van de show gaan genieten. Fantastische danssessie trouwens,' flapt Lauren er in één keer uit. 'Dankje?' Ze lacht naar me. 'Ik was onderweg naar Cel haar kleedkamer om wat voor haar mee te nemen naar huis en toen hoorde ik je schreeuwen. Ik weet dat ik een bitch ben, een ongelofelijke bitch. Maar zo'n geluid herken ik maar al te goed. Niemand verdient het om tegen je wil in betast te worden. Op welke manier dan ook.'

Ik sta op en loop op haar af. Ik sla mijn armen om haar heen. In eerste instantie verstijft ze in mijn armen, om me daarna stevig beet te pakken. 'Het spijt me Natascha, je bent Cel haar beste vriendin. Hopelijk wil je ook in de toekomst mijn vriendin zijn.' Ik haal mijn hoofd uit haar nek. 'Natuurlijk, iedereen verdient een tweede kans. Ook jij Lauren.'

Ze glimlacht naar me. We laten elkaar los en ik kijk dan weer naar mijn lichaam. 'Wat is dit ranzig!' We lachen er maar om. Ik wil Duncan een appje sturen maar weet al snel weer dat dat met geen mogelijkheid kan. Dan besluit ik om voor de tweede optie te gaan.

'Ben je toevallig met de auto?' vraag ik aan Lauren. Ze knikt. 'Dan trek ik even wat schoons aan, veeg ik die bloedvlekken van mijn lichaam af en zeg ik gedag tegen Mark. Kan je me dan ergens afzetten?' 'Natuurlijk Natas, geen probleem.'

Ik loop naar de kledingkast om wat schoon ondergoed te vinden. Gelukkig laat ik al wat reserve setjes hier achter, ook al is mijn appartementje om de hoek. Zonder na te denken trek ik de bebloede set uit. In de spiegel zie ik Lauren naar mijn naakte lichaam kijken. 'Maak je er nog een foto van?' zeg ik met een glimlach. Gauw zijn haar ogen weg van mijn lichaam. Ik moet er wel om lachen.

Eenmaal omgekleed lopen we samen richting de bar. Ik geef Mark een dikke knuffel en vertel ook hem dat mijn telefoon stuk is. Na een gratis shotje sambuca lopen wij Rebels uit. 'Wil je dit aan niemand vertellen? Ik heb geen zin dat mensen me zielig vinden. Daniel krijgt zijn verdiende loon nog wel.' Lauren pakt mijn hand vast en samen lopen we naar de auto. Ik ga aan de passagierskant zitten en vertel haar de weg naar Duncan's huis.

Na een klein half uurtje komen we aan in de villawijk die toch lichtelijk vertrouwd is. Een week wonen in zulke luxe blijft toch altijd in je geheugen achter. De bomen, de naastgelegen woningen. Die van Duncan valt niet eens zo extreem op. Een simpele strakke woning met twee dakterrassen en een zwembad in de achtertuin. Wat extra tuin eromheen waar je heerlijk kan picknicken. Aan de voorzijde genoeg ruimte om meerdere auto's te parkeren, alhoewel zijn eigen auto's allemaal in de garage staan.

We komen aan bij het hek. 'Dit is mijn eindbestemming, dankjewel voor het rijden. Je houdt wat tegoed van me!' Lauren glimlacht naar me en geeft me een knuffel. 'Ik ben blij dat ik kan helpen. Sorry nogmaals voor eerder.' Ik stap uit de auto en zwaai dan naar haar. Bij het hek druk ik op de knop. Niet veel later zie ik het rode lampje branden, wat betekent dat er iemand naar me kijkt. Gelijk gaat de poort open en bewandel ik het laatste stukje naar de woning.

Ik zie er niet uit. Mijn haren in de war, een joggingbroek met een oversized sweater en daaronder mijn afgetrapte Adidas sneakers. Ik wil ook gewoon heel graag douchen. Alle viezigheid van me afspoelen en het allemaal proberen te vergeten. Nooit gedacht dat Daniel mij dit aan zou doen. Wat een ongelofelijke sukkel.

Voordat ik het stuk heb gelopen naar de woning komt Duncan al op me afgerend. 'Schatje wat doe je hier? Is er iets gebeurd in Rebels?' Ik zie dat hij in paniek raakt. Hij tilt me op en meteen zwaai ik mijn benen om zijn middel. Ook al wil ik niet zwak zijn valt er toch een traan over mijn wang. 'Daniel,' laat ik weten.

Met mij om zijn lichaam gewikkeld loopt Duncan zijn woning binnen. Hij trapt de deur met zijn voet dicht en neemt me dan mee naar de woonkamer. Duncan laat me rustig vallen in de zachte kussen. 'Spreek.' Pff waar moet ik beginnen? Ik ben doodsbang dat hij kwaad wordt. 'Danny is langsgekomen in Rebels vanavond. In eerste instantie dacht ik dat alles koek en ei was. Gewoon zoals ervoor. Maar eenmaal in mijn kleedkamer...'

Doordat alle herinneringen terug komen begin ik alsnog te huilen. Ik voel me misbruikt. Duncans vuist knalt op de glazen salontafel, zijn knokkels beginnen weer te bloeden. 'Die verdomde eikel kan ook nooit met zijn poten van een ander afblijven.' Om er maar van af te zijn vertel ik in één keer het hele verhaal. Van de blikken in de spiegel tot aan Lauren die hem een bloedneus geeft.

DUNCAN

Ik ben kwaad, woest zelfs. Hoe durft die met zijn tengels aan mijn Natascha te zitten? Hij weet dat ik alles aan haar heb verteld. Over de contracten en mijn avontuurtjes met personeelsleden. Danny en ik hebben zelfs donderdag geluncht samen om het erover te hebben. Bro's before ho's. Wat een lulkoek.

Wanneer ze me verteld dat Danny haar niet los wilt laten spuwt er nog net niet vuur uit mijn neusgaten. Ik probeer kalm te blijven door op mijn ademhaling te letten. Natascha haar tranen glijden over haar wangen, ze is nu zo ontzettend kwetsbaar. Maar wat is ze ongelofelijk stoer om dit allemaal aan mij te vertellen. Ze is niks verplicht. En toch komt ze als eerst naar mij toe.

Met mijn ene hand hou ik de hare vast en met de ander veeg ik haar tranen weg. 'Ik ben blij dat Lauren je geholpen heeft. Danny krijgt zijn verdiende loon, dat beloof ik je schatje.' Ze kruipt in mijn armen en houdt me stevig vast. Niet veel later verandert haar ademhaling. Ze is in slaap gevallen.

Ik til haar op en loop dan de trap op richting mijn slaapkamer. Eenmaal aangekomen leg ik haar zachtjes op bed en begin haar uit te kleden. De resten van Danny's bloedneus zijn nog steeds op haar lichaam te vinden. Smeerlap.

Wanneer ze alleen nog in haar string ligt pak ik een shirt uit mijn kledingkast. Ik wil geen misbruik van haar maken. Ook al ben ik zo ongelofelijk kwaad, mijn penis staat alsnog recht overeind. Gauw trek ik het shirt over haar hoofd heen en leg ik het deken over haar lichaam. Ik trek mijn eigen kleding uit en besluit mijn boxer aan te houden.

Eenmaal naast haar rolt ze gelijk naar me toe. Haar benen gaan al snel over mijn buik heen en haar hoofd komt op mijn borst terecht. Ik speel wat met haar haar en besluit dan om iets te zeggen wat al heel lang in mijn hoofd spookt. 'Welterusten schatje, ik hou van je.' Al snel val ik ook in slaap.