NATASCHA
De appjes blijven onbeantwoord in mijn telefoon staan. Ik wil heel graag met Duncan praten, maar ik weet wat hij gaat zeggen. Stoppen bij Rebels, volledig van hem afhankelijk zijn. Wil ik niet, zal ik nooit doen ook. Maar hij kan ook zo lief zijn. Hoe spontaan hij me in zijn eigen huis heeft binnen gelaten. Samen met Bernice voor me gezorgd heeft. Alle uren die we gekletst en gelachen hebben. De week van fantastische seks, vol passie. Ik kan eindeloos doorgaan. Maar het verandert niks. Duncan zal me niet accepteren zoals ik ben, nu niet, waarschijnlijk nooit niet. Ik reageer als eerste op zijn appje.
Natascha:
Ik denk niet dat dat verstandig is. Je hebt me gekwetst Duncan. Tot morgen.Ik moet hem los laten, hem vergeten. Hoe hard mijn hart nu ook huilt, ik weet dat dit de beste oplossing is. Te jong om me te laten meeslepen met zijn spelletjes.
Dan denk ik nog aan Daniel's appje. De mysterieuze man heeft gewoon nu een naam, een identiteit. Zijn blonde haar zat gisteren totaal anders dan op de maandagochtend waar ik hem voor het eerst gezien heb. Ook zijn ogen waren beide bruin. Die ogen heb ik nog heel goed onthouden, doordat ik nog nooit iemand heb ontmoet met zulke bijzondere kijkers. Ben benieuwd wat daar opeens de reden van is.
Maar ik ken hem niet. Totaal niet. Weet alleen wat zijn naam is, dat het de beste vriend van Duncan is en ook werkt voor CC. Duncan heeft het wel eens over vrienden gehad, maar nooit zo specifiek als wanneer ik over Celeste praat. Hij verdient het om alles uit te leggen, wie weet wat er nog meer kan gebeuren. Als ik alleen al aan zijn handen denk... die grote ruwe handen. Yummie.
Natascha:
Ik heb redelijk geslapen, tequila heeft mij goed te pakken gehad.
We kunnen elkaar deze week zien als je dat wilt,
je hebt een hoop uit te leggen meneer Croone.Ik leg mijn mobiel weer weg en besluit om een warme douche te nemen. Lekker de spieren laten ontspannen. Met mijn handdoek om mijn lichaam loop ik weer richting mijn slaapkamer. Op bed ligt de outfit voor vandaag klaar. Groen jurkje, zonnebril, bruin tasje en matchende laarsjes. Ik vind het helemaal prima voor vandaag.
Mijn mobiel begint te trillen. Ik weet niet wie het is, maar die is onwijs snel.
Daniel:
Nooit tequila alleen drinken, zo ongezellig. Laat maar weten wanneer je tijd hebt, zorg ik voor een lege agenda 😉Als een schoolmeisje giechel ik om zijn berichtje. Wat bezielt me ook. In vijf minuten tijd besluit ik Duncan de laan uit te sturen en Daniel een kans te geven. Sinds wanneer zijn gevoelens zo verschrikkelijk lastig? Ik besluit daarom om er niet op te reageren, laat hem maar lekker wachten. Van Duncan heb ik geen antwoord gehad, het zal wel. Eerst vragen om tijd om me daarna weer te negeren. Lekker kinderachtig ook.
~
De Uber chauffeur stopt voor het appartementencomplex van Celeste. Ze heeft het een stuk beter voor elkaar dan ik. Een mooi gebouw, receptie en een lift die het tenminste wel doet. Mag ook wel voor het geld wat iedere maand betaald wordt voor dit kleine stekkie in het centrum van de stad. Ik stap uit de auto en loop meteen richting de lift. Ik druk op de knop om naar de negende verdieping te gaan. Vanaf daar heb je al een super uitzicht over de hoge gebouwen die de stad zo typisch maakt. Toch spreken we vaak af in mijn kleine huisje. Ook al is het niet perfect, op mijn balkon schijnt altijd de zon en het is heerlijk om lekker naar het park te kunnen kijken.
De deuren slaan open en ik loop richting Celeste's voordeur. Ik klop er een aantal keer op, maar ik krijg geen gehoor. Ik besluit om haar te bellen, voicemail. Een reservesleutel is verstopt in het plantje wat naast de deur staat. Na wat graven komt er een glimmende zilveren sleutel tevoorschijn. Ik stop het in het slot en merk dat hij snel open gaat. Oké dan.
Ik gooi de deur open en zie dan Celeste op de bank liggen, hijgend met haar benen wijd. Lauren tussen die benen gehurkt met haar hoofd op en neer gaand. Celeste blijft kreunen, haar hoofd steunend op de rand van de bank. Holy shit. Ik sta met mijn mond wagenwijd open in de deuropening, mijn ogen worden groot. De secondes tikken door, de dames geen flauw benul dat ik binnen ben gekomen.
Wanneer ik weer bij zinnen kom schraap ik mijn keel. 'Hallo?' zeg ik er nog eventjes bij om mijn binnenkomst te versterken. Celeste haar ogen schieten open en Lauren staat meteen op. 'Shit Natas, wat doe je hier?' vraagt Celeste verbaasd terwijl ze haar benen snel sluit. Lauren haar hand gaat naar haar mond, sensueel likt ze haar vingers af. Ik draai met mijn ogen. 'Cel, we hebben afgesproken dat ik hier naartoe zou komen. Weet je wel, om Lauren te ontmoeten?'
Lauren laat een sluw lachje zien, Celeste blijft me maar aanstaren. 'Uh nou ja, dan trek ik even wat aan. Lau, liefje, dit is Natas. Natas, dit is mijn vriendin Lauren.' Ik sluit de deur, mijn beste vriendin pikt haar string en broek van de grond en loopt in haar blote kont richting de slaapkamer. Ze kijkt nog even om en schudt nog even snel met haar billen. Met een knipoog verlaat ze de ruimte, typisch Celeste.
Ik loop richting de keuken en zet alvast de waterkoker aan. Lauren loopt naar binnen, haar ogen op me gebrand. 'Ik wil nog graag mijn excuses aanbieden van afgelopen maandag. Ik had niet zo onaardig moeten doen tegen je.' Ze kijkt oprecht uit haar ogen, ik geloof haar wel. 'Dankjewel. Het maakt ook niet uit, het is maar mijn werkkleding.' Ze begint te lachen. 'Werkkleding? Voor wie de fuck werk jij wel niet dat je zulke outfits aan moet?' Nu begin ik wel lichtelijk geïrriteerd te worden. Ik zet een arrogant toontje op. 'Hier voor je staat de PA van Duncan Colt, CEO van Colt Corporations. Om het nog even makkelijker voor je te maken, ik ben de assistente van de baas van Nederlands grootste autopersonalisatiebedrijf. Zoiets als pimp my ride van MTV van vroeger. Ooit van gehoord?'
De waterkoker begint te piepen en ik pak twee bekers uit de kast. Lauren kijkt me dan vuil aan en pakt voor zichzelf een beker. 'On Celeste een plezier te doen zal ik mijn excuses maar niet intrekken. Maar ik heb inderdaad van CC gehoord en ik weet heus wel wat de woorden PA en CEO betekenen, madame.' Wat een verwaand wijf, niet te geloven. Wat Celeste hier mee moet. Al sla je me dood.
Celeste loopt de keuken binnen en geeft Lauren een volledige zoensessie voor mijn neus. Ik zie Laurens ogen open gaan en ze blijft me maar aankijken. Als of ze wilt dat ik hier jaloers van wordt. Ik snap het niet helemaal. Wilt ze liever dat ik haar vast houd? Dat terwijl ze me zojuist nog net niet heeft uitgescholden. De zoen stopt en Celeste geeft me snel een kus op mijn wang. 'En, hebben jullie elkaar een beetje leren kennen lieverds?'
Zeker...
JE LEEST
Rebels [18+]
Romance[Let op, 18plus. Denk aan grof taalgebruik, volwassen content. Wees gewaarschuwd!] Natascha Bakker is 23, afgestudeerd aan de universiteit, maar na een jaar heeft ze nog steeds niet de baan gevonden waar ze voor gestudeerd heeft. Om toch de vrijheid...