Rebels [18+]

- 26 -

NATASCHA

Hoor ik dit nu goed? Het is niet heel duidelijk, maar dit is niet te missen. Ik herken de stem... maar ik weet gewoon niet meer waarvan. Och wat ben ik toch ook een sukkel. Ik weet het gewoon echt niet meer! Hij brengt me in verwarring, maar dat wil ik helemaal niet. Hij moet zich ook aan zijn regels houden. Ik draai mijn hoofd om en lik aan zijn oorlelletje. 'Wees stil, je eigen regels,' fluister ik in zijn oor. Ik wil nog niet weten wie het is, ik wil door met mijn plan.

Zijn handen liggen stil op mijn heupen. Ik pak ze beet en breng ze naar mijn borsten. De tekst van Ciara past weer eens perfect bij dit moment. 'You can keep your hands on me, touch me right there, rock my body.' Zijn handen zijn groot, terwijl ik dacht dat geen enkele man mijn borsten goed kan vast houden.

Het bedeltje van mijn ketting glinstert in het kaarslicht. Ja, ik heb hem nog steeds om. Het is gewoon een mooi sieraad oké? Zijn vingers strelen langs de huid van het sieraad en gaan dan weer richting mijn borsten. Ik wil hem meer geven... maar wat? 'You got me so excited. Now it's just me on you,' hoor ik Ciara zingen. Ik besluit om de regels nog eens verder te breken. Fuck regels. Dit gaat me ooit de kop kosten.

Mijn hand gaat richting de bandjes van de bh, ik laat de linker langzaam zakken. Ik zie zijn ogen naar de spiegel kijken, naar mijn bewegingen. Als ik eenmaal begin moet ik het ook af maken. Dan laat ik ook de rechter zakken, tot het kant mijn tepels maar nauwelijks bedekt. 'Trek het uit, knapperd,' zeg ik dan zachtjes tegen hem.

Dit hoeft hij niet nog een keer te horen. Hij opent de sluiting van mijn bh. De elastieken bandjes er onder vallen los om mijn buik. Ik sta even op om het kledingstuk van me af te trekken. Dan ga ik weer op dezelfde plek zitten, strak tegen zijn lid aan. Mijn tepels zijn hard, het is goed te zien voor de man als hij in de spiegel kijkt.

Ik knijp in mijn borsten en speel er eventjes mee. In mijn oor hoor ik zijn ademhaling versnellen. Zijn handen houden mijn heupen weer stevig beet. 'Schaam je niet, ik wil dat je me aanraakt.' Het nummer van Ciara is bijna voorbij en dan pakt hij mijn borsten beet. Met zijn duim cirkelt hij langs mijn tepels. Een siddering gaat door mijn lichaam. Dit is nou wat ik wil.

Mijn hoofd vliegt naar achter in zijn nek, een zachte kreun komt uit mijn mond. Dit is veel intiemer dan de twee vingers die de vorige keer in mij zaten. Van mij mag hij mijn borsten eeuwig strelen. Duncan... wie is dat?

Dan sta ik op en loop richting de spiegel. Ik speel met het onderste elastieken bandje van mijn string. Zijn ademhaling versnelt weer, een klein zweetdruppeltje glijdt langs zijn nek. Leuk dit spelletje, maar ik ben het zat. Ik loop richting de iPad en zet de Spotify lijst op pauze. Hij kijkt mijn kant op en knikt een aantal keer nee. Ik loop op hem af en ga naast hem zitten.

'Voordat ik verder ga wil ik je gezicht zien. Geen gezicht is einde sessie. Nu en toekomstige. Fuck het geld, ik hoef je geld niet eens. Ik wil gewoon weten wie je bent.' Ik kijk in zijn bruine ogen, totaal niet leesbaar. Hij grijpt mijn pols vast. Het doet zeer, ik probeer mezelf los te krijgen maar nog houdt hij me vast.

Shit, shit, shit. Wat ben ik toch te goed gelovig. Ik weet godverdomme niet eens wie het is. 'Er zit een knop op deze bank. Ik hoef hem alleen in te drukken of er komt hier iemand naar binnen. Wil je dit? Je weet dat we de regels aan onze laars lappen en mijn baas zal jouw woord nooit geloven,' sis ik er uit. Leugens, grove dikke leugens. Er zit helemaal geen knop, laat staan dat er iemand me komt halen. Meestal helpt bluffen mij de nacht door, dus ik hoop dat me dit nu ook lukt.

Dan hoor ik een luide zucht, de man laat mijn pols los. Hij kijkt naar beneden en dan weer naar mijn lichaam. Ik vis de nachtjapon van de grond en trek het over me heen. Ik voel me naakt, opeens erg bekeken. 'Laat je gezicht zien,' probeer ik nog eens. Iets rustiger dan de eerste keer.

Wanneer ik weg wil lopen naar de deur hoor ik het masker op de grond vallen. De meeste kaarsen zijn al uitgebrand, dus ik weet dat het belletje zo af gaat om deze sessie te eindigen. Ik begin te twijfelen. Wil ik wel echt weten wie dit is?

Ik draai me om en zie hem dan nog steeds op de bank zitten, zijn profiel redelijk te zien vanaf mijn plek. Een scherpe kaaklijn met stoppels, de band van zijn masker te zien in zijn haar. Ik trek mijn hakken uit en loop dan op blote voeten naar hem toe. Opeens begin ik zenuwachtig te worden. Mijn handen vinden elkaar en beginnen weer te plukken aan mijn nagels. Dit moet ik echt een keertje gaan afleren. 

Dadelijk is het een lelijkerd, voel ik me niet aangetrokken tot zijn gezicht. Stinkt hij uit zijn mond of is zijn stem totaal niet aantrekkelijk. Heeft hij brandwonden of een scheve neus. Ik begin allemaal gekke scenario's te verzinnen in mijn hoofd, terwijl het stukje richting de bank hooguit tien stappen is.

Mijn blik is naar mijn voeten gericht, ik durf hem nog steeds niet aan te kijken. Ik staar naar zijn schoenen. Zwarte suède korte laarsjes. Zijn pantalon valt als een strakke broek om zijn enkels. Casual maar toch netjes tegelijk. Zijn hand voel ik op mijn heup, zachtjes strelend over mijn japon.

Zijn woorden zijn zacht, voorzichtig uitgekozen. 'Kijk me alsjeblieft aan,' hoor ik hem fluisteren. Zijn stem... het is echt wel de stem die ik deze week al een keer gehoord heb. Ik probeer er nog een keer over na te denken. Alle meetings, vergaderingen... nergens een man te vinden die ik überhaupt aantrekkelijk kan vinden.

En dan komt er een herinnering naar boven. De maandagochtend met Duncan, de rondleiding bij de nieuwe garage van CC. Het oh zo belangrijke telefoontje, de appjes van Jerry, de grapjes van Duncan over een andere chick. De blik die hij in zijn ogen had toen hij me voor het eerst aankeek.

Ik weet dondergoed wie deze man is. Zonder enkele aarzeling kijk ik naar zijn hand op mijn heup. Het blijft me strelen. Dan besluit ik omhoog te kijken.

'Daniel,' is het enige wat ik kan zeggen in de stille ruimte.