5.bölüm

336 15 0
                                    

-Bora kuşum.

"Hemen sarıldım."

- Çok korkutun bizi sana bişey olsaydı yaşayamazdık iyimisin?

- İyiyim iyi

- Bora nasıl oldu bu?

- Ben şey yol çok karanlıktı aniden bir araba karşıma çıktı direksyonu sağa kırdım ve ağaça çarptım sonrası yok ve gözümü burda açtım.

- Çok canın yanıyormu

- Biraz sıkma tatlı canını .

"Ve doktor geldi yanındada annem."

- Evet nasıl hissediyor hastamız?

- iyiyim ama biraz ağrım var.

-Bu gece sizi misafir edecez birinin yanınızda kalması gerekiyor yarın sizi kontrol etikten sonra taburcu olabilirsiniz geçmiş olsun.

-Sağolun doktor Bey

Doktor ve annem gitti.

- Kimsenin kalmasına gerek yok iyiyim ben.

"Hiç kimse onu umursamadı."

Melis-  Ben kalırım.

Murat-  Burası erkek gözlem kadınlar kalamıyor ben kalırım .

Ali- Bende kalayım .

Murat-  Gerek yok bir kişi tek kalabiliyor zaten sen kızları eve bırak sonra eve geç.

Ali- Peki biz kalkalım o zaman.

  "Herkes Bora'yla vedalştı.
Bende sımsıkı sarıldım kulağına fısıldadım."

Melis - Güçlü ol biz senden güç alıyoruz sen olmasan biz bir hiçiz o yüzden kuşum kendine iyi bak.

" Gözlerim yaşardı."

Bora- Biliyorum siz olmadan ben bir hiçim ben olmadanda siz.

" Ve ayrıldık."

Ali- Bak başkan biz şimdi gidiyoruz yarın seni sapasağlam almaya geliyoruz.

Bora - Tamam hadi bb.

Ali-  bb .

"Aliş bizi eve bıraktı ve gitti. Hepimiz sırayla duş aldık ve pijamalarımızı giydik, yataklarımızda oturduk ve  konuşmaya başladık. "

Melis- Kızlar ben gerçekten Bora'ya bişey olsaydı bilmemezdim ne yapacağımı.

Defne- Aynen allah onu bize bağışladı .
Cemre-  Gerçekten bora bi değişik

Melis- Nasıl değşik?

Cemre -  Bora bize göre daha güçlü içine kapanık acısını hiç beli etmiyor.

Melis -  Boranın karekteri böyle kuşlar.

Defne-  Hadi kızlar hadi yarın erken kalkacaz. Borayı almaya gidecez .
Allah tan yarın hafta sonu .

"Herkes yataklarına geçti cemre konuştu."

- Melis.

- Efendim kuşum.

- Boraya kan veren çocuk nerden tanıyorsun ?

-Deniz mi?  Ha o şey ben kan aramak için bi ara dışarı çıkmıştım ya işte aceleyle çıkınca denizle çarpıştık.  Niye ağladığımı sordu bende anlattım kanı uyuncada verdi işte ondan sonra da tanıştık işte.

Cemre-  E ne anlattı ne konuştunuz?

Melis - Mimarmış istanbul da.  Burayada arkadaşıyla gelmiş bir mahlle de proje için gelmişler ve geri gidecekler.

- O zaman bir daha görüşemiyeceksiniz.

- Evet ama o benim kahramanım olarak kalacak.

- Anladım kuzum.  Defne sen niye birşey demiyorsun?

Defne-  Benim kanım ısınmadı o çocuğa tamam boranın hayatını kurtarmış olabilr çok kıl birine benziyor. Böyle zengin züppelere benziyor.

Melis-   Bence çok iyi biri ama yinede seni sorguluyamam neyse iyi geceler kuzlar iyi geceler ...

Beğenmeyi yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum❤❤❤

Akşam GözlümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin