Sen Anlat Karadeniz

47.Bölüm Bebek Heyecanı

               "Bebek Heyecanı"

Tahir'de az sonra uyanır..Yatağından kalkıp tuolete doğru gider.. İçerden Nefes çıkar..
Tahir-Nefes iyi misun?
Nefes-İyiyim..
Tahir-O elundeki ne?
Nefes-Biraz midem bulandıda ilaçın kutusu öyle..
Tahir-Tamam ben elimi yüzümü yıkayayum o zaman..
Nefes-Bende yeni evimizde ilk soframızı hazırlayayım...
Nefes gülümser...
Tahir-E hazurla madem...
Tahir'de gülümser... Peki Kaleli konağında durum ne yerdedir? Asiye reis yine ev işleriydi kahvaltıtı derken kendini kaybetmiştir..
Asiye-Kuymakta tamam!Eh sofra hazur...
Saniye-Eh sonunda yanu...
Asiye-İnsanın evde süs niyetine duran kaynanası olması da ne güzel vallah..
Saniye-Sen bana laf mi çarptun?
Asiye-Yok ne hacet..
Mustafa-Cümlemize Günaydin..
Asiye-Günayali çok oldu geç geç...
Mustafa-Noldi yine Asiyem? Karadenuzde hamsi mi bitti?
Asiye-Vallah hamsiyi bilmem ama ha bu Asiye reis biteyi haberun olsun!
Nefeste kahvaltı hazırlar..
Nefes-Evett kuymakta hazır...
Tahir-Nefes yine mi kuymak?
Nefes-Evet siz beğenene kadar yapacağım...
Tahir-Ohh mis gibi kokayi öldüm bittum bayuldum... Daha yapmayacaksun artuk değul mi?
Nefes-Ya Tahirr...
Tahir-Tamam tamam...
Yiğit kalkar..
Yiğit-Günaydın..
Tahir-Günaydun paşam...
Nefes-Günaydın oğlum hadi geç sofraya bende şu kuymağı getireyim..
Yiğit-Yaşasın kuymak!
Tahir-Aslanum beklentiyi ne kadar düşük tutarsak ha o kadar iyudur..
Nefes gelir..
Nefes-Diysın?
Tahir-Ha dedum bile...
Nefes-Bence ye sonra konuş... Bu sefer oldu..
Tahir-Eh hayde vira bismillah!
Nefes güler.. Kahvaltıya başlarlar... Kaleli ailesi de kahvaltıyı bitirir...
Mustafa-De hayde Yangazlar çıkalum daha yapılacaklar var... Hayde Allah razı olsun sofrayı kuran kaldursun...
Murat-Peki abi..
Fatih-Abi ben gelmeyecem..
Mustafa-Niyeymiş la o?
Fatih-Önemli bir işim var İstanbulda..
Mustafa-Ne İstanbulda ne edeceksun ula?
Asiye-Ula düşündüğümi mi diysın?
Mustafa-Ne düşüniysiniz la?
Murat-Afferun Yangaz!
Asiye-Yengem arkandayuk!
Fatih-Hayde gittum ben! Akşama nasipse görüşürük..
Mustafa-Sen nereye?
Fatih gider..
Saniye mutfaktan gelir..
Saniye-Noliyi yine?
Mustafa-Fatih gittu..
Saniye-Nereye?
Murat-Sevdasunin peşunden..
Saniye-Ne?Sevda mi?
Asiye-He ya sevda Saniye hanum... Beğenmedun mi?
Saniye çok şaşırmıştır...
Saniye-Mıstafa goş durdur şuni!
Asiye-Onu durdurursan beni unit Mıstafam...
Asiye atar yapar..
Saniye-Mıstafa goş!
Asiye-Mıstafam etma...
Asiye yine nazlanır ve Mustafayı baştan çıkarır..
Mustafa-Ben şimdu ne edeyum...
Asiye-Sen deduğumimet bende senun deduğini edecem...
Mustafa adeta mest olur...
Mustafa-Oyy Asiyem oy..
Asiye-Ney Mıstafam neyy...
Saniye-Yaziklar olsin!
Mustafa sırıtan Murat'ın kafasına vurur...
Mustafa-Yoksa sen biliy midin ula?
Murat-Yok vallah abi..
Mustafa-İyi tamam hayde çıkalum...
Murat-Abi sen yengemle kalmak istersen..
Mustafa-Haddini bil ula alacam ayağımın altuna!
Murat hemen dışarı kaçar..
Mustafa-Asiyem akşam görüşürük...
Asiye-Görüşürük Mıstafam...
Nefesler de kahvaltı etmektetir..
Tahir-Vallah hakkını yemişum bu kuymak olmiş... Eline sağlık Nefesim de sen birşey yemedin..
Nefes-Afiyet olsun... Evet biraz midem bulanıyor da o yüzden..
Tahir-Hastaneye gidelum mi?
Nefes-Yok ya şey biz denize gitmiştik ya herhalde o zaman üşüttüm..
Tahir önce anlamasa da sonra Nefes'in uçurumdan Yiğit anlamasın diye şifreli bahsettiğini anlar..
Yiğit-Bensiz mi gittiniz ya?
Tahir-Üzülme paşam gelicek sefer birlikte gideriz..
Yiğit-Ne zaman?
Tahir-Bak anan üşütmüş demek ki daha uygun zaman değil havalar ısınsın bir...
Yiğit-Yaşşasın heyyo!
Yiğit'in servisi gelir.. Nefes onu yolcu eder..
Tahir-Nefes bende çıkacam şimdi birşeye ihtiyac var mu?
Nefes-Herşey var hayatım..
Tahir-Sen peki iyi misun?
Nefes-İyiyim merak etme.. Tahir akşam bir yerlere mi gitsek başbaşa?
Tahir-Aslında iyi olur ama Yiğit?
Nefes-Asiye ablaya bırakırız bakar.. Hem zaten Balımla uslu-uslu oynarlar..
Tahir-Peki o zaman.. Hayde görüşürüz..
Nefes'i dudağından öpüp kumluğa gider.. Fikret kendi halinde kendi hayatını yaşamakta olsa bile ortalığı ateşleyecek bir haber almıştır..
Fikret-Nasul yani? Yaşıyor mi?
Koruma Ferit-Evet abi..
Fikret-Ferit oğlim bak emin misun?
Ferit-Eminim abi adresdeki hastanede tedavi alıyormuş... Karısı yani kadın öldükden sonra adeta delirmiş.. Yıllarca da o hastanede psikoloji tedavi almış..
Fikret-Eğer böyle bir durum varsa kim niye yapar buni?
Emre gelir..
Emre-Noluyo dede?
Fikret-Birşey yok oğlum birşey yok... Ferit Gülendam tutuklandi mi?
Ferit-Evet abi..Birşey mi lazımdı?
Fikret-Yok.. Yok.. Ama bu mektupta ki el yazısı Gülendamın el yazısına benziyor..Yani bire-bir aynısi... Hemen hemen bir görüşme ayarla!
Ferit-Başüstüne abi!
Emre-Dede naptı yine bir Gülendam?
Fikret-Bir anlaya bilsem... Bir anlaya bilsem...
Nefes akşam bebek haberini Tahir'e nasıl vereceğini düşünür..
Nefes-Acaba o da çok sevinir mi? Yani benim içim içime sığmıyor.. O da sevinir herhalde en azından güler falan.. Sevinir ya sonuçta ikimizden bir parça evlatımız o bizim...
Nefes gülümser sadece gülümser... Masa başına geçip günlüğünde kaldığı kısımdan yazmaya başlar..
-"Sevgili günlük... Yine, yeniden sana yazıyorum... Yazıyorum çünki şuan bu güzel haberi kimseye veremedim... Ben hamileyim... Anne olacağım... 3-cü kez anne olacağım... 2 evlatıma hamile kaldım Yiğit'e nefes oldum kızıma ölüm... Ama şuan yaşasaydı onu da sımsıkı bağrıma basardım... Öpüp koklardım... Canımdan can o benim... Evet belki 2-side tecavüz sonuçu dünyaya geldi ama çocuk olan beni büyüttü Yiğit... Anne babalar evlatlarını büyütüt derler ya ama onun aksi de ola  biliyormuş... Çünki ben Yiğit'e nefes oldukça o da bana hemnefes oldu... Beni büyüttü... Bana umut oldu... Şimdi bir evladım daha olacak.. Bu da demek oluyor ki bur umutum daha yeşericek... Allahın izniyle çiçek açacak... Daha küçük çok küçük ama ben onu karnımda hissettiğim andan beri büyüyorum... İçim-içime sığmıyor.. Bir an önce akşam gelsede bu haberi Tahir'e versem diye bekliyorum... Sevinir İnşAllah... Sevineceğine başta emin değildim ama sonra yaşadıklarımız en önemlisi de sevdamız aklıma geldikçe Tahir'in deliye döneceği geldi aklıma... Tahir'im ve evlatlarım iyi ki siz... "