Sen Anlat Karadeniz

72.Bölüm Benim Tahir'im

        72.Bölüm Benim Tahir'im

2 ay sonra-

Bugün Nefes için çok önemli bir gündür... Nihayet uzun zamandır çalıştığı sınavını verir... Sınavdan çıktığında ailesi onu bekliyordur...

Asiye-Eltucuğum nasul geçdi?

Nefes Asiyeye yaklaşıp sarılır-
Çok güzel geçti ablam...

Daha sonra ise gözü Tahir'i ararken arkadan bir ses duydu-

Nefesim!

Bu Tahir'in sesiydi... Nefes itinasız bir şekilde Tahir'e doğru koşup sarıldı..

-Nasıl geçti sınavın ha?
Nefes-Çok güzeldi... Hepsini yazdım..
-Oh çok şükür...

Tahir eliyle Nefes'in yüzünü avcuna alıp gözlerinin içine bakıyordur...

-E hayde gidelum madem...

Yangazlarında muzipliyi üzerindedir..

Fatih-Yenge vurdin ha goli?
Nefes-İnşAllah vurdum be Yangazım... Allah ofisaytlardan saklasın..
Herkes bu espriye güler..
Murat-Kimin yengesi be!

Hep birlikte eve giderler... Gelinler ve Saniye evde çocuklara bakıyordur...
Nefes eve gelir gelmez, Yiğit kucağına koşar...

-Mavi tüylü geyikin sınavı nasıl geçti?
Nefes-Muhteşemdi!
-Yaşasın heyyo!

Nefes oğluna bir kez daha sarılıp öptükten sonra aşağı indirir...

Saniye-Anlaşulan iyi geçdi sınavun ha kızum?
Nefes-Çok şükür iyi geçdi...

Nefes Saniyeye her seferinde "anne" demek istesede saçlarından sürüklendiyi anlar aklına gelir ve diline gelen o kelime bir anda bulut olup uçar.. Belkide zaman onu alıştıracaktı kim bilir? 2 ay içinde ne mi oldu? Önce Ali ve Esma ardından Salihle Mercan evlenip yuvalarını kurdu... Hatta Mercan şu anda bebek beklemekteydi.. Nazar'ın doğumuna git gide az kalacakken Asiye'ninde doğumuna az kalmıştır... Berrakla Fatih hala tedavi olurken bir yandanda Meleğe anne ve babalık yapmaktaydılar... Nefes kızını ve oğlunu alıp Tahirle evlerine giderler... Tahir... Vurulduğu an sanki Nefes'in canından can kopmuştu... Ama Allah'ın taktiri ki onu yine yaşattı... Buna sebep ise Nefes'in Allah'a sığınması ve dua etmesiydi... Herkes bir elden dua etti ve duaları kabul olmuştu... Onur'un babası ise yakalandı...

Tahir dışarı çıkar...

Nefes-Tahir nereye?
-Küçük bir işim var Nefesim..
Nefes-Bekle o zaman bugün Orhan beyle son seansım, benide bırakırsın..
-İyi ama, uşaklar nolacak?
Nefes-Benimle gelirler, zaten son seans kısa sürer...
-E iyi madem gidelum hayde...

Tahir önce Nefes'i psikoloğa bırakır sonra ise işini halletmek için gider...

Psikolokta-

Orhan-Sınavın nasıl geçti, psikolok hanım?
Nefes gülümseyerek-
Çok iyi geçti vallah... İnşAllah kazandım diye umut ediyorum... Orhan bey ben size herşey için çok teşekkür ederim..
Orhan-Asıl ben sana teşekkür ederim... Biliyormusun Nefes? Bir çok hastam oldu ama ilk defa bir hastam yani sen bana birşeyler kattın... Seni tanıdığıma gerçekten çok sevindim...
-Bende sizi tanıdığına çok sevindim... Sayenizde artık çok iyiyim, tüm yaralarımdan arındım...
Orhan-Eğer sen başaracağına inanmasaydın ben sittin senede uğraşsam sana yardım edemezdim... Sen çok inandın, umut ettin bu iki kavram sayesinde ayağa kalktın.... Ben seni sadece yönlendirdim...
-Ben çok travmalar aldım, bunu en iyi siz biliyorsunuz... Size öyle bir zamanda geldim ki, iyileştiğimi sandığım ama aslında en çok yıkıldığım bir zamandı o zaman....
Orhan-Kendine her zaman inan, çok güven.... Unutma, bir insan isterse başaramayacağı birşey yoktur... Çocuklar dışardamı?
-Evet sağolsun asistanınız bakıyor..
Orhan-Onlarıda çok öp... Keşke benimle çalışmaya devam etseydin sevinirdim..
-Bende ama, şu sınavlar ve birde kızım oldu o yüzden zaman bulamadım...
Orhan-Sorun değil, önemli olan sensin, kendine dikkat et... Güzel haberlerini bekliyorum...
-Teşekkür ederim, iyi ki tanıştık... Görüşürüz...
Orhan-Görüşürüz Nefes...