Sen Anlat Karadeniz

102.Bölüm ÖZETİ

"Meğer bir evi yuva yapan aileyken, bir toprağı memleket yapansa sevdiklerimizmiş.. "

Tüm kadınlar bir olur ve bir-birilerine bir söz veriler! "Son Nefesimize Kadar"

Bu sözün ardından Nefes geçmişi araştırmaya başlar.. Aklında tek bir soru vardır;"Ya geçmiş dediğimiz şey geçmemişse? " Belkide geçmiş bakıldığında eskiye dönük ama bugün bile devam eden fırtınaysa ve bu fırtına tüm ağaçları savurursa? Tüm bu savrulmaları engellemenin elbet bir yolu vardı, ve Nefeste bu yolun peşine düşmeye kararlıydı...

Nefes bir yandan geçmişinin peşine düşerken diger yandanda bugünün;Tahir'inin uyanmasını bekler.. Ve beklenen an gelir Tahir uyanır.. Ama uyandığı hayatla eski hayatının arasında çok büyük bir farj olacaktır.. Nefes Tahir'e artık sadece nefes değil, hemde tutunma gücü olacaktır.. Tam herşey düzelecek derken herkesin savrulduğu bu hikayede herkesi tutan tek şey ise umuttur..

Nefes'in peşine düştüğü geçmişte tozlu sayfaları olan Galip Karelse bu sayfaları silmek için hayatını mahfettiği kadın'a;Hatice Zorluya gider ve sanki tüm bunlara o sebep olmamış gibi Haticeyi tehdit eder.. Tüm tehditlerine rağmense Hatice, ona boyun eğmeyecek bu sefer bedeli ne olursa olsun savaşacaktır.

Mustafanın yası Kaleli konağına yas yerine çevirirken Kaleliler için bu memleket artık köksüz bir toprak olmuştur bu zamansız gidişle.. Mustafa yok, Tahir hastanede ailenin başında ise Yangazlar durmaktadır.. Yangazlar memleketten gitmeye karar verselerde Mustafanın gidişiyle bu karar biraz ertelenmiştir.Meğer bir evi yuva yapan aileyken, bir toprağı memleket yapansa sevdiklerimizmiş..