Sen Anlat Karadeniz

77.Bölüm Sensizlik

            77.Bölüm "Sensizlik"

Sezon Final'ine son 3 bölüm!

Ön Sahne-

-Ben çok heyecanlıyım...
Tahir yavaşça Nefes'in yanına yaklaşarak, yüzünü avuçlarının arasına alır....
-Ben değilum.. Biz bunu daha önce yaşadık... Evet sonu belki kötü bitti ama, iyi kötü yaşadık...
Nefes-Bende ondan korkuyorum ya.. Ya sonu yine kötü biterse...
-Ben yanındayım korkma, Allahın izniyle çok güzel geçecek, aynı senin gibi...

Bir-birilerine bakıp gülümserler..

Tahir-Nefes Zorlu, eşim olup, gönlüme girdiğin gibi, evime girmeye hazır mısın?
-Seninle herşeye hazırım.. Ya sen?
Tahir-Ben senin olduğun herşeye hep hazırım.... Gidelum mi?
-Gidelim...

Tahir kolunu uzatır ve Nefes koluna girer... Yavaşça içeri doğru adımlarlar..

Sezon Finaline kadar bu ön sahnelerden göreceğiz.. Ön sahneler sezon finalinde karşımıza çıkacaktır...

Nefes Tahiride alıp içeriye geçer.. Birlikte akşam yemeğini yerler..

Tahir-Yengem, hamsi pilav mı o?
-Evet yengem..
Tahir-Vallah kurt gibi acuktum..
-E ne bekliysin deli uşak otursana...

Yemeğe otururlar... Afiyetle yemeklerinip9 yerler...

Yiğit-Benim annemde çok güzel hamsi pilav yapar...
Asiye gülerek-
E Karadeniz gelini yapacak tabi..

Tahir Nefes'e bakar ve birlikte yaptıkları hamsi pilavı gelir aklına... Yemekten sonra eve dönmek için hazırlanırlar..

Mustafa-Kendinize dikkat edun ha..
-Sizde abi...

Sarılırlar.. Asiyede Nefes'e sarılır..

-Eltum yine gel ha..
Nefes-Geliriz ablam, sen ne zaman bunalır, sıkılırsan söyle biz geliriz...
-Saniye hanumuda takma kafana, biliysin bir havada kalmaz kendusi...
Nefes-Takmak değilde, insan bazen biraz kırılıyor... Ama kalp alıştıktan sonra pekte hissetmiyorsun acısını...

Asiye bir kez daha sarılır Nefes'e ve giderler... Saniyeyse yukarı çıkmıştır.. Asiyede yukarı çıkar...

Mustafa-Asiyem nereye da?
-Yukaruya... Mıstafa sakin geleyum dema ha o tüfekle vururim ha..
Mustafa-Yavass..

Yangazlar güler...
Fatih-Geçmiş olsun abi vuruldun...
Murat-Hemde ne vurulma..
-Gülün, gülün sizide görecem..

Asiyeyse yukarıda Saniyeyle konuşur..

-Neden böyle yapıysin ana? Sen değil miydun o kızı gelinin olarak kabul edip o uşağuda torunun bilen? Ne değişti?
Saniye-Anlamıyisin değul mi? Tahir'in Mehmetimden kalma mirası var, her uşağumun olduğu gibi... Yarun birgün o miras Tahir'in uşaklarunada kalacak, ama soyadu Kaleli diye Tahirun uşağı olmamasına rağmen o uşağun bu mirasa ortak olmaya hakkı yok...

Asiye imalı gülerek-

Gerçekten onların tek istediğinin bu olduğunu mu düşünüyorsun? O çocuğun annesinin bunu mu istediğini sanıyorsun?
-Yalan yok öyle düşüniyrim..
Asiye-Ben sana onlarun ne isteduğini diyim o zaman, onlar senden sadece sevgi istedi... Ne miras ne başka birşey.. Biraz sevgi... Ama sen bu sevgiyi onlara çok gördün... Yiğit daha çocuk soyadının değişmesini, annesini inciten o adamın soyadını taşımasını istediği için kabul etti... Nefes ise uşağunun bu mutluluğuna engel olmamak için... Ana o kızın 8 yılını bir şerefsuz heba etmiş, onun umrumda mı sence miras? Bence hayır...