Unexpected Love ✔️ (Undercover Love spin-off) (DUTCH)

~11: Lulu

-woensdagavond-

Gestrest lig ik in mijn bed te kijken naar het plafond. Ik ben zo zenuwachtig voor morgen. Meestal heb ik dat niet als ik aan een missie begin. Maar dit voelt zo anders.

Ik moet zorgen dat ik het niet verpruts voor Charlotte. Ik moet zorgen dat ik een goede partner ben omdat ik nog nooit in een duo heb gewerkt. Ik moet daar alles in het oog gaan houden om te kijken of er niets verdachts is. Ik moet aan zoveel denken. En daarom heb ik nu zoveel zenuwen.

Spion zijn is zeer intens, mentaal en fysiek. Je hebt jaren training gehad dus na een tijdje wordt het veel gemakkelijker. Maar je moet toch nog op alles letten en je ogen goed open houden. En zorgen dat je klaarstaat voor welk random gevecht dan ook.

Oh, ik moet er nu niet aan denken. Nu moet ik slapen. Maar het is niet gemakkelijk. Die zin van Jack zit ook nog steeds in mijn gedachten. Oké, we kennen elkaar nog niet maar we hebben wel een soort van vrede gemaakt. Ik bedoel, ik heb zijn hand wel geschud terwijl ik dat niet wou.

Tja, aan hem moet ik echt geen tijd besteden. Als we de missie maar gewoon er goed vanaf kunnen brengen vind ik het prima. Ook al maken we dan ruzie, dan kunnen we wel nog gewoon samenwerken. Snap je?

Ik moet ook zien dat ik morgen op tijd ben. Man, ik moet aan zoveel denken. Ik hoop zo hard dat het gaat lukken. Ik heb zo veel zenuwen. Echt niet normaal.

Kom op, Lulu. Nu oogjes dicht doen. Dan ben je goed uitgerust voor morgen.

-donderdagmorgen-

'Chop chop, Lu.' Ik word wakker met het scherpe zonlicht in mijn ogen. Mijn ogen proberen open te gaan maar het is zeer moeilijk. Met zoveel stress, heb ik toch heel goed geslapen. Ik trek mijn deken terug over mijn hoofd.

'Luella Walker, we moeten over een uur bij de designer zijn.' Ik schiet wakker en loop naar de badkamer. Ik doe mijn haren vlug in een losse dot. Ik neem een handdoek en ging net in de douche stappen. Maar wacht eens even, ik woon hier toch alleen.

Ik loop snel terug naar mijn kamer om daar Charlotte aan te treffen bij mijn raam. 'Hoe kom je hier binnen?' is mijn enige vraag. Volgens mij heb ik haar geen sleutel gegeven. 'Ava liet me binnen.' Ik knik en ga verder met mijn douche moment. Charlotte gaat gewoon naar de woonkamer

Ava is mijn buurvrouw die hier bijna even lang woont als ik. We kunnen het goed met elkaar vinden maar ze is vaak weg voor haar werk daarom zie ik haar niet heel veel. Mijn haar laat ik gewoon droog. Daar zal de hairstylist wel iets aan moeten doen.

Nu komen de zenuwen weer wel terug. Mijn grootste angst is gewoon dat het nu al super slecht afloopt. Straks gebeurt er wel iets heel ergs. En het is nog maar de eerste opdracht in verband met deze grote job.

Hopelijk heeft Jack vandaag zijn verdraagzaampillen genomen. Maar als hij niet normaal tegen me doet, ga ik ook geen moeite doen om vriendelijk tegen hem te zijn. Ik moet toegeven misschien had ik vorige week wel moeten proberen om gewoon normaal tegen hem te doen. Maar hij is er ook nog niet bij dat niveau dus waarom zou ik mijn best moeten doen.

Ik hoop wel dat we gewoon zoals partners kunnen werken. Mijn job is namelijk heel belangrijk. Waarschijnlijk nog belangrijker als mijn modellenwerk. Ik neem het dus ook zeer serieus.

Ik stap uit de douche en doe mijn casual kleren aan. Als ik klaar ben ga ik naar beneden. Ik kijk op mijn gsm en zie dat we nog een halfuur hebben om bij de designer te geraken voor de opdracht. Spannend...

We gaan met Charlottes auto. Ze had me niet eens verteld dat ze naar hier zou komen. Ze vertelde toen ze hier aankwam dat ze wel had verwacht dat ik al wakker was maar blijkbaar dus niet. En zo kletsen we de hele rit verder. Het is altijd heel gezellig met Charlotte. Ik beschouw haar nu meer als een vriendin dan een moeder. Want technisch gezien heeft ze mij opgevoed samen met haar man Ryan.

Rosie en Charlotte hebben een klein studiootje gehuurd waar we ons goed kunnen klaarmaken en voorbereiden. We nemen deze eerste opdracht toch wel heel serieus. Ze zijn er ook van overtuidg dat hij er gaat zijn. Maar of wij hem gaan vinden, ik heb men twijfels. Je kan toch niet zomaar een moordenaar vinden zonder enige achtergrond.

Charlotte en ik lopen samen naar de studio. Alles staat er al. Ook de apparatuur van Elijah voor het spioneren. Dat gaat dus vanuit hier gebeuren. Ik heb het in de auto gevraagd en de studio ligt op drie kilometer van het gebouw van de tentoonstelling. Dus strategisch is het wel.

Ik zie nog geen bekende gezichten. Daarmee bedoel ik Elijah en Jack. Naar wie ik wel naartoe loop is Lucas. Ik had niet verwacht hem hier te zien. 'Hello,' mijn toon klinkt verrassend en dat heeft hij door. 'Niet verwacht om me hier te zien?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en zeg eerlijk nee.

'Eigenlijk niet, heb je het niet te druk met je nieuwe rekruten?' Ik weet van horen zeggen en van mijn eigen ervaring dat het een harde job is, de nieuwe rekruten les geven. 'Ze hebben een dagje rust. Ik moet hier ook een oogje in het zeil houden van Charlotte.' Ik knik. Zoiets kan ik wel begrijpen van haar.

'Lulu? Kan je even komen? Ik wil je aan iemand voorstellen.' Rosie roept me en staat naast een jong meisje. Ik zeg gedag tegen Lucas en ga naar Rosie en het meisje. 'Dit is Veronica Cooper. Zij gaat je helpen met je jurk, make-up en haar.' Ik knik en lach naar haar. Ze ziet er nog heel jong uit. Maar dat maakt helemaal niet uit. 'Ik laat je nu alleen. Ik ga eens bellen naar Jack waar hij blijft. Zijn gewoontes maken me gek.' Rosie pakt haar gsm en begint te bellen. Sukkel dat hij is, te laat komen op zoiets belangrijk.

'Hey, ik ben Luella. Maar je mag me gewoon Lulu noemen.' Ik schud haar hand en glimlach lief naar haar. De meeste desingers en make-up artiesten zaten altijd vol botox. Veronica ziet er echt super lief uit.

'Noem mij maar gewoon Ronnie. Ik haat het als mensen mij Veronica noemen.' Zegt ze met een lach. Ik knik en Ronnie leidt me al snel naar het pashokje met de kleren erbij. 'Er is mij gezegd dat je naar een fancy tentoonstelling gaat. Het moest ook een beetje sexy zijn omdat je goed met de jongens moet kunnen praten voor informatie.' Ze verteld me al de informatie die ze heeft gekregen. Ik knik en ben het er mee eens.

'Dat klopt. Ik moet weer irritante jongens gaan verleiden om informatie te weten te komen. Ik hou echt van mijn job.' Zeg ik spottend. Ronnie lacht en zoekt een jurk aan. Ze geeft me een witte jurk met glitters. Ik stap meteen in een pashokje en probeer het.

Ondertussen zijn ik en Ronnie wat aan het praten. 'Is spion zijn je enige job?' Vraagt ze aan me. 'Nope, ik doe ook wat modellenwerk en fotoshoots.' 'Oh geweldig, dan gaat dat bij jou wel makkelijk zo'n dingen passen en je laten opmaken.' 'Jup, ik ben het gewoon.' Als ik mijn jurk aan heb, stap ik uit het hokje.

Ronnie bekijkt de jurk. 'Hmm, toch niet helemaal wat ik in gedachten had. Te veel glitter voor zoiets.' Ik weet niet of ze tegen zichzelf bezig is of tegen mij. Ze geeft me een andere jurk, deze keer een rode.

Ik pas het en voel me er direct goed in. Ik laat het zien aan Ronnie en ze is meteen verkocht. 'Perfect.' En ze klapt in haar handen. Daarna doet ze mijn make-up. Niet te veel want het moet nog een beetje naturel blijven, heeft ze me verteld. Ronnie doet haar job heel goed en weet waar ze mee bezig is.

Ze krult mijn haar en steekt er een zilver speltje in. Ik vind mijn look helemaal fantastisch.

—-—

xoxo C.S.