Hoe stom kan ik zijn? Twee keer tegen dezelfde onbekende man botsen. Alles ging ook zo snel. Ik dacht helemaal niet dat mijn schouder hem zou raken maar dat deed het dus blijkbaar wel. Nu ik er aan denk, kan hij toch ook wel eens uitkijken. Het was niet alleen mijn schuld. Ik kon zijn acties gewoon niet goed inschatten. Ik dacht dat mijn schouder er ver genoeg van af was. Niet dus...
Van schaamte ben ik maar zo snel mogelijk weggestapt. Het was in het restaurant al awkward genoeg maar nu moet het hier ook nog eens gebeuren. Waarom komt hij nu weer naar het Opera House? Is het zo'n stomme tourist die hier alles gaat verkennen en er foto's van trekt?
Godzijdank dat ik weer niet in zijn armen ben gevallen. Dat zou wat zijn. Nu ik over armen bezig ben, waarom besloot hij om me te vangen in het restaurant? Hij had me ook gewoon in de koffie kunnen laten vallen. Oh, god, ik ken hem nog niet eens en toch maakt hij me zo boos en verwarrend.
Kom op, Lulu. Laat je niet gek maken door een onbekende zot die telkens tegen je botst. Waarschijnlijk zie je hem na vandaag niet meer.
-de volgende ochtend-
Ik sta direct op wanneer ik mijn wekker hoor. Vandaag krijg ik veel meer uitleg over mijn opdracht. Ik wil er dus op tijd bij zijn. Het is dan ook een erg belangrijke missie die ik goed moet volbrengen. Vandaag ook geen fotoshoots of modeshows, gewoon een rustig dagje spionnenwerk.
Na de 'vergadering' gaan ik en Mia gewoon iets drinken in ons favoriete café aan de rand van het strand. Het is lang geleden dat we iets met ons twee hebben gedaan. Er komt altijd wel iets tussen.
Ik maak me dus verder klaar. Ik besluit een bloemenkleedje aan te doen met mijn zwarte sandalen met onderaan een hak. Het wordt weer warm vandaag dus een zomers kleedje mag dan wel. Het is hier eigenlijk altijd wel vrij warm. (A/N: In Australië zijn de seizoenen anders. Dit verhaal speelt zich af september, waar het dan lente is. Dit is niet zo'n belangrijke info maar weet gewoon dat het er altijd wel warm is.)
Ik kijk op mijn gsm naar de klok. Het geeft aan dat het 10 uur is. Perfecte timing, de afspraak met Charlotte begint om 11 uur. Ik pak mijn tas en ga naar de deur. Tot ik besef dat ik het belangrijkste ben vergeten. Het dossier van deze hele opdracht heb ik niet bij.
Ik zie het snel liggen en stop het in mijn tas. Ha, goed bezig, Lu. Als je dat niet bij had was je best wel gef*cked. Ik stap voor de tweede keer op de deur af en ga deze keer naar buiten. Samen met alles wat ik nodig heb.
Ik rijd meteen met mijn brommer naar de ADS. Hoewel ik nog drie kwartier heb en het maar een kwartier rijden is naar het gebouw, vertrek ik toch al. Kwestie van goed op tijd zijn.
Ik ben d'er veilig aangekomen en ga meteen naar het toilet. Zoals elke dag begroet ik iedereen.
Voor ik naar het kantoor van Charlotte ga, maak ik eerst een praatje met Lucas. Hij was mijn leraar toen ik voor mijn spionnendiploma ging. Hij heeft me enorm geholpen en is daardoor een goede vriend geworden.
Ik zie hem nog af en toe op de ADS maar hij is meer bezig met zijn nieuwe rekruten die hij moet klaarstomen voor het examen. Technisch gezien kan iedereen spion worden, maar je wordt natuurlijk in alle opzichten getest.
Elk jaar zijn er 100 nieuwe rekruten die het proberen. Maar slechts tien worden een echte spion. Ik ga niet zeggen dat het makkelijk is, want dat is het uiteraard niet. Veel mensen dachten dat ik een voorsprong kreeg omdat ik goed bevriend was met Charlotte. Maar ik heb hun bewezen dat ik het op mijn eendje kan zonder de hulp van iemand anders.
Nu verder naar het gesprek met Lucas. 'Fancy seeing you here.' Begint Lucas. Hij geeft me een berenknuffel. Lucas is enorm groot waardoor het een awkwarde knuffel wordt. Maar ik ben het gewend van hem. Telkens als ik met hem praat moet ik naar boven kijken. Het is niet dat ik super klein ben, maar naast hem ben ik wel een beetje een dwerg.
'Hi, het is lang geleden.' Ga ik verder. Hij knikt en probeert verder te gaan maar hij wordt onderbroken door Charlotte. 'Lulu, ik heb je nu nodig.' Roept ze in mijn richting. Ik was meteen de afspraak vergeten. Hoewel het vreemd is want ik had nog wel ruim een halfuur de tijd voor de afspraak begon. Tja, niets aan te doen. Ik zeg gedag tegen Lucas en volg Charlotte naar haar kantoor.
—-—
Het spijt me dat dit iets korter is. Ik moet ook even zeggen dat het vanaf nu meer vanaf Lulu's point of view wordt geschreven. Dat was mijn uiteindelijke plan om het allemaal van haar zicht te schrijven. Maar anders werd het totaal niet duidelijk en was het ook geen spin-off van UL.
xoxo C.S.
JE LEEST
Unexpected Love ✔️ (Undercover Love spin-off) (DUTCH)
Roman d'amourDe vierentwintige Jack Anderson treedt in de voetsporen van zijn moeder. Hij gaat net als haar te werk als huurmoordenaar in Texas. Wanneer Jack is uitgekozen voor een heel belangrijke missie in Australië, twijfelt hij geen moment en vertrekt naar S...