Unexpected Love ✔️ (Undercover Love spin-off) (DUTCH)

~15: Lulu

Het krakende geluid van de schoenen vinden mijn oren. Charlotte loopt van de ene kant naar de andere kant. Ik en Jack zitten naast elkaar op twee stoelen met beide hoofden naar beneden. We weten niet wat er nu met ons gaat gebeuren maar we weten allebei wel dat we het hebben opgefuckt.

Na onze grote ruzie van Jack en ik vonden we Charlotte en Rosie in een zaal van de tentoonstelling. Ze hebben heel het gevecht meegevolgd. Toen iedereen naar zaal 5 is gegaan voor de veiling stonden ik en Jack nog steeds ruzie te maken.

Charlotte en Rosie heeft ons verteld dat ze in die tijd naar het gebouw zijn gereden om ons uit de situatie te helpen en ons te straffen. We hebben de veilig en de verdere tentoonstelling dus ook niet meebeleefd.

Ze hebben ons direct naar huis gestuurd. Ook hebben ze gezegd dat we de volgende dag dan terug moeten komen om te praten over wat er nu net is gebeurt. We zitten hier nu al een halfuur te kijken naar hoe Charlotte ijsbeert. Rosie moest nog even iets regelen in de studio en is naar daar gegaan. Dus nu zitten we op haar te wachten.

Jack en ik hebben een heel grote fout gemaakt. Ik kan het nog steeds niet geloven dat we zo'n groot 'gevecht' hadden in het midden van een missie. We hebben een job en we hebben het gewoon verspest.

Technisch gezien was het wel zijn schuld. Hij moest niet beginnen met jaloers te worden omdat ik tegen die jongen was aan het praten. Hoe onvolwassen ben je dan om gewoon daarvoor kwaad te worden?

Misschien was het ook wel eens goed dat we het allemaal hebben gezegd. Nu weet ik toch heel goed hoe hij over me denkt. En hetzelfde geldt voor de andere kant. Volgens mij zullen wij nooit zeer goed met elkaar kunnen omgaan.

Ik zit hier nu natuurlijk ook met een kut gevoel. Een gevoel dat ik waarschijnlijk onstlagen ga worden. En Jack denkt sowieso hetzelfde. Hij zit er ook met een sip gezicht bij.

Na tien minuten opent Rosie eindelijk de deur en stapt ze naar ons en Charlotte. Tja, het waren ongelooflijke jaren van spionnenwerk. Ik zal het hier ongelooflijk hard missen.

'Jullie hoeven niet te panikeren. We gaan jullie niet ontslagen,' begint Rosie. Ik kijk haar in haar ogen. Meent ze dat? Gaat ze ons niet ontslaan? Ik en Jack kijken ook naar elkaar om te weten te komen of ze geen grapje maakt.

'Ben je serieus? We worden niet ontslagen?' Dat kan toch zomaar niet. We hebben de hele missie verkloot. We hebben onze eigen gevoelens bloot gesteld voor iedereen die daar rondliep. Charlotte en Rosie schudden allebei hun hoofden. Wel, nu kan men dag echt niet meer stuk.

'Maar we zijn wel heel teleurgesteld in jullie allebei,' zegt Charlotte. Dat hadden we wel kunnen verwachten. 'Jack,' Jack heft zijn hoofd op om Rosie aan te kijken. Ze gaat verder: 'In Amerika had je er geen enkel probleem mee om een missie af te maken. En hier lijken je skills ineens verdwenen te zijn. Is er een probleem? Mis je je familie? Wat er ook is, laat het hier achterwege. We hebben nog veel werk in verband met deze opdracht.'

Ik kijk naar Jack en hij kijkt naar zijn handen. Het is inderdaad wel echt erg om zijn familie te missen. En zeker als ze in Amerika wonen. 'Lulu, je bent hier de beste spionne van heel de organisatie. Voor jou lukte elke opdracht die ik je gaf. Ik weet het, je hebt wat traumatische jaren achter de rug waar we nog altijd geen antwoord op hebben. Maar hier in de ADS moeten wij je echt gefocusd hebben.' Charlotte staat recht voor me. Ik knik maar kijk naar onder. Dit is best confronterend.

'Nu omdat wij niet zomaar de opdracht aan iemand anders willen geven en wij echt in jullie geloven, hebben wij een voorstel voor jullie,' zegt Rosie. Ik ben nu al zenuwachtig. Een voorstel?

'Dit gaat waarschijnlijk heel hard aankomen en ik weet dat jullie er zeker niet mee akkoord gaan willen gaan. Maar jullie samenwerking trekt echt op niets en we hebben jullie echt allebei nodig als een team in deze missie. Daarom hebben ik en Rosie beslist om jullie een appartementje te kopen en jullie te laten samenwonen.'

—-—

Sorry dat dit zo lang duurde. Zoals ik al zei was ik op kazoukamp en had daar geen internet. Mijn 4G was ook al helemaal op dus ik kon niets meer uploaden. Dat spijt me echt heel hard. Hopelijk blijven jullie nog lezen en ik beloof jullie dat het verhaal stukken beter word. 

xoxo C.S.