Unexpected Love ✔️ (Undercover Love spin-off) (DUTCH)

~48: Lulu

Gisteren heb ik voor de voorlaatste keer mijn vrijwilligerswerk voltooid. Donderdag is de laatste keer. Ik vond het eerlijk gezegd niet zo erg. Toen de agenten kwamen in het ziekenhuis had ik het veel erger verwacht. Ze waren allemaal super lief voor me op het politiebureau. Ze behandelden me totaal niet als één of ander crimineel die een accident heeft veroorzaakt. Dat waardeer ik heel erg.

Vandaag is het 15 oktober. De dag waarvoor ik bang was dat die zou aan breken. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen tegen hen. Zou ik gewoon liegen? Zouden ze dat door hebben? Dan verraad ik tenminste men vrienden niet. Misschien moet ik dat doen, maar wat kan ik verzinnen? 

'Waar denk je aan?' Een stem stoort mijn gedachten. Ik kijk op. Jack staat voor me met een glaasje water. 'Amai, ik zit je al een halfuur te roepen,' zegt hij. Ik ontspan en verontschuldig me. 'Ben je bezorgd om iets?' vraagt hij. Hij gaat naast me zitten. Wel ja, binnen 3 uur heb ik een afspraak met de vijand waarbij ik iedereen moet verraden om mijn zogenaamde zus te redden, maar voor de rest is alles oké. 

'Over vrijdag. Ik heb er niet zo'n goed gevoel over. Zouden we niet nog even wachten met ze te confronteren? Zouden we hen niet eerst naar ons laten komen?' zeg ik tegen hem. Hij zag me toch al helemaal zoned-out. Ik kan beter een klein smoesje verzinnen. En trouwens maak ik me daar toch ook weer wat zorgen over. Misschien kan hij Charlotte en Rosie tegenhouden en het nog een beetje uitstellen. Dat kan ik dan vertellen aan Olivia en Cliff en dan zit ik niet meer in deze kut situatie.

'Ben je daar nog steeds ongerust over? Je kent Charlotte en Rosie toch. Ze zouden dit plan niet laten doorgaan als ze er zeker van waren dat er niets zou gebeuren. Vertrouw ze en vertrouw jezelf. Als er iets gebeurt, kan jij je mannetje wel staan. En hey, je sterke beer is hier ook. Superman Anderson zal je beschermen.' Ik kijk hem serieus aan, maar schiet toch in de lach. 'Superman Anderson?' Ik begin de slappe lach te krijgen. Ik kan niet serieus blijven als hij dat zegt.

Jack begint me daarop nog eens te kietelen. Laat me 1 ding vertellen over mezelf: IK KAN TOTAAL NIET TEGEN KIETELEN. 

-18:52-

'Jack, ik vertrek naar Mia. Ik zie je straks.' Ik geef Jack een zoen en pak mijn tas dan. Ik had zoiets wel moeten verzinnen. Dat was het meest logische dat ik nu zou kunnen doen. Ik pak mijn brommer vanuit de garage. Het is lang geleden dat ik hem gebruikt heb. Ik start de motor en rijd naar de enge parking van vorige keer. 

Ik kijk op mijn gsm waarop staat dat het 7 uur is. Ik krijg hier een echte dejavu. Vorige week stond ik hier op dezelfde plaats. Ik hoor voetstappen achter me. Waarom stond ik niet voorbereid klaar? Ik had kunnen weten dat ze van dezelfde plaats zouden komen. 'Je hebt je aan de afspraak gehouden. Mooi, zo,' zegt Olivia. Die vrouw bevalt me totaal niet. 

'Wat willen jullie?' vraag ik agressief. Ze mogen best weten dat ik kwaad ben. 'Tss, niet zo ongeduldig. Cliff, beamer.' Ze knipt met haar vingers en Cliff doet wat ze zegt. Is dat zijn zus of zijn moeder? Waarom protesteert hij niet tegen haar? Hij lijkt me ook iets ouder dan Olivia. Cliff loopt naar een plek in de parking. Ik kan het niet zien omdat het te donker is. Hij komt terug met een tafeltje en een wit machientje. Beamer zei Olivia, wat, gaan ze een powerpoint presentatie houden? 

Nu ik er op let zie ik dat ze niet vermomd zijn. De haren van Olivia zijn lang en blond. Haar gezicht lijkt echt op iemand die ik al eens eerder heb gezien. Ik kan me gewoon niet herinneren wie. Cliff daarin tegen heeft zwart haar. Hij lijkt veel kwader en vijandiger dan Olivia maar in de werkelijkheid is zij de grote bitch. 

'Wel, wel, Lulu, als het goed voor jou is willen wij je wat meer vertellen over je verleden. Geen nood, de sappigste details bewaar ik voor later. We moeten het wel nog een beetje spannend houden, niet? Na dat leuke sprookje gaan we je vertellen waarom je hier bent. Want bovendien, Lulu, hebben wij jou help nodig?' Olivia komt voor me staan en speelt met mijn haar. Ieuw, wat is er mis met haar? Wie heeft haar zo kwaad gemaakt dat ze zo is geworden? Ik kan je vertellen dat Olivia Coleman absoluut niet lelijk is. Als ze niet zo kwaadaardig was, zou ze gelukkig kunnen leven met een mooie familie. Er zal toch iets moeten gebeurt zijn.

Cliff heeft ook een stoel bij en hij zet het naast me. Ik volg elke actie die hij pleegt zorgvuldig. Cliff pakt mijn armen vast en zet me op de stoel. De manier waarop hij het doet is totaal niet zoals een moordenaar dat zou doen. Hij was heel teder en hij zorgde ervoor dat ik niet plofte op de stoel. Het lijkt wel alsof hij zelf 1 van de slachtoffers is. Een slachtoffer van zijn kwaadaardige zus. 

Cliff zet de beamer aan en sluit de computer er mee aan. 'Let goed op,' zegt Olivia terwijl ze een machientje vast pakt. Ik had gelijk, ze hebben een powerpoint presentatie gemaakt. Awesome, moordenaars zijn echt hilarisch. 'Zie je deze jongen? Dit is Reed Cavinsky. Wat een dreamboy, is hij niet?' Ik kijk aandachtig naar de foto. De jongen die erop staat heeft blond haar en blauwe ogen. Hij is klein voor zijn leeftijd en draagt een bril. Zo geweldig knap vind ik hem toch ook niet. Ze gaat verder.

'In het 5e middelbaar was ik verliefd op Reed. Ik deed alles om zijn aandacht te krijgen. Maar weet je wie er ook 'verliefd' op hem was? Mijn eigen tweelingzus, Sofia Coleman. Ze wist wat voor gigantische crush ik op hem had. Maar weet je wat ze deed? Ze vroeg hem mee naar het galabal van onze school. Weet je wat ik ...' Ik onderbreek haar. 'Olivia, al die vragen die je stelt, hoe kan ik ze in godsnaam weten?' 

'Shh, laat me het verhaal afmaken,' zegt ze. 'Waar was ik? Ah ja, het galabal. Sofia vroeg Reed Cavinsky als eerste terwijl ze wist dat ik hem ging vragen. Uiteindelijk werden die twee een stelletje. Ik kon haar niet uitstaan. Ze pakte gewoon mijn eerste liefde af. Het ergste was dat ze het wist. Ze deed het expres om mij te dwarsbomen.' Olivia zucht. Ik kijk naar Cliff. Hij zit aandachtig te kijken op zijn laptop.

'Maar verder ter zaken, Reed stierf toen hij op safari was. Mijn zus was hopeloos, ze was zo verdrietig. Het was best grappig om te zien.' Ze gebruikt haar enge, gemene lach. 'Heb je hem gedood?' vraag ik aan haar. Ik moet toch zeker zijn. 'Nee, tuurlijk niet, wat denk je wel niet van mij? Hij was mijn eerste liefde. Hoe kan ik hem vermoorden?' Ik zucht opgelucht. 'Cliff heeft hem gedood.' Ik kijk hem aan. Cliff kijkt schuldig naar onder. 

'En de politie is dat nooit te weten gekomen?' Ik leg mijn focus op Cliff. 'Nope, iedereen dacht dat ik op het moment van het ongeluk in Italië zat,' Cliff vertelt het met een pruillip. Volgens mij heeft Olivia hem weer gecommandeerd. 'Anyway, nadat ik mijn zus zo had gezien, zweerde ik mezelf dat ik ooit, als ik groter was, wraak zou nemen,' en daar is de gemene lach weer. 'Heb je niet genoeg wraak genomen door haar vriendje te vermoorden?' zeg ik tegen haar. Ik heb het natuurlijk over Reed, de dreamboy.

'Nee, natuurlijk niet, ze weet helemaal niet dat ik gezegd heb tegen Cliff dat hij hem moest vermoorden. Als ik wraak neem, dan moet ze weten dat ik het zelf heb gedaan. Ze moet me in de ogen kunnen kijken en zich dan afvragen of we wel echt familie zijn.' Olivia vertelt dit met zoveel emotie dat het in mijn oren best logisch begint te klinken. 'Verder met het verhaal. Op een dag wou Sofia ergens anders studeren. Ze vloog naar Londen. Daar heeft ze Lorenzo Moretti leren kennen, een italiaan. Je zal het verhaal daarna wel kennen. Ze werden smoorverliefd op elkaar en gingen in Italië wonen.

Elke keer dat we op bezoek gingen met de familie, zagen we haar als het gelukkigste engeltje van de wereld. Alsof ze nooit heeft gemerkt hoeveel pijn ze mij heeft gedaan. Een paar jaren later kondigden Sofia en Lorenzo aan dat ze een baby op komst hadden. Ik werd er alleen maar ziek van en toen besloot ik om mijn wraak verder te zetten. Nu Cliff Lorenzo al gedood heeft, hoeven we alleen nog de twee dochters en dan kan ik Sofia laten afzien. En gelukkig hebben we al 1 dochter in onze handen.' Ik kijk om me heen. Komt er hier straks een gevangen meisje aan? 

'Lulu, ik wil even zeggen dat ik hier niet helemaal akkoord mee ben. Ik heb Sofia altijd best leuk gevonden. Maar ik heb niet echt een k...' 'Zwijg, Cliff, of ik vertel de politie wie jij al allemaal hebt vermoord. Jij helpt mij met dit plan, begrepen?' Ik krijg alleen maar compassie met Cliff. Ik weet dat hij een moordenaar is, maar hij knapt alleen maar de vuile werkjes van Olivia op. 

'Nou, Luella, ik hoop dat je je tante nu het plan kan vertellen. Wat is Charlotte van plan?' Hoorde ik dat nu goed? Ik kijk haar aan. Ze knikt. 'Ja, liefie, jij bent 1 van de dochters van mijn geliefde tweelingzus Sofia. Nou, zullen we elkaar nichtje en tante beginnen noemen?'

—-—

Oeh, drama, drama, drama. Misschien zijn er wel een paar vragen beantwoord...

xoxo C.S.