Unexpected Love ✔️ (Undercover Love spin-off) (DUTCH)

~38: Jack

Ik voel een tinteling op mijn lippen. Een aanraking maakt me wakker. Ik reik mijn hand naar mijn lippen en voel een klein handje op mijn lippen liggen. Ik open mijn ogen en kijk recht in het schattige gezichtje van Ella. Ze kijkt me verrassend aan. Ze had waarschijnlijk niet gedacht dat ik wakker zou worden. 

'Kan je nu al niet meer van me af blijven?' Ik grijns. Ella geeft me een speelse slag op mijn arm. Ze legt zich weer comfortabel in mijn armen. Gisteren hebben we beslist om eens in de gastenkamer te slapen. Het bed is een tweepersoonsbed dus we hebben allebei veel meer plaats. Maar nog steeds liggen we zo lekker dicht bij elkaar. Ik wou haar vannacht niet loslaten dus we hebben de hele nacht gecuddelt. Ella gebruikt me echt als een grote teddybeer.

Net wanneer ik Ella wil kussen, gaat haar gsm af. Niet alweer. Zeg nu niet dat we weer geen tijd voor elkaar hebben. Ik blijf even wachten om te kijken hoe ze reageert. Ella gaat gewoon verder met waar ze mee bezig was. Ze komt dichter met haar gezicht naar de mijne. 'Gewoon negeren.' Ik hou ervan dat ze zo speels en stout is. Wie weet is het wel iemand heel belangrijk. Tja, die kan wachten.

Als Ella's gsm stopt met rinkelen, begint de mijne. Ik word hier serieus gek van. Kan iemand ons niet gewoon met rust laten? Ik en Ella gaan gewoon verder met zoenen. Het boeit me echt niet als er iets super ergs is gebeurt of noem maar op. Laat ons toch gewoon genieten van het samenzijn. 

Ella stopt met zoenen en gaat op me zitten. Haar benen legt ze aan elk een kant van mijn lichaam. Ze kijkt me uitdagend aan. Ze ziet er zo sexy uit als ze op me zit. 'Wat zouden we vandaag kunnen doen?' Ze stelt de vraag maar ze kijkt naar boven alsof ze het aan zichzelf vraagt. 'Ik heb wel een ideetje.' Ik wiebel met mijn wenkbrauwen. Het lijkt erop dat Ella hetzelfde idee heeft. Ze duwt zachtjes haar lippen op de mijne. Ik hou haar goed vast bij haar middel zodat ze niet ineens van me af valt.

Net wanneer het hevig begint te worden, horen we de deurbel afgaan. We stoppen meteen en kijken elkaar verveeld aan. 'Meen je dit nu?!' Ik ben echt gefrustreerd. Kunnen ze geen dagje zonder ons te ambeteren? Ik sta op en stap kwaad naar de voordeur. Ook Ella volgt me naar beneden. We hadden vandaag allebei niets gepland dus dachten we dat we wel eens in bed konden blijven. Maar iemand moet zo irritant zijn om die plannen in het water te gooien. 

Ik open de voordeur agressief en daar zie ik Charlotte en Rosie met een glimlach staan. 'Oh komaan, wat doen jullie hier?' Ik weet dat het onze bazen zijn maar we komen nog steeds net uit ons bed. Ook Ella komt naast me staan en kijkt verbaasd wanneer ze ziet wie er staat. 'We hebben jullie 10 keer proberen te bellen. Jullie moeten meteen meekomen naar de organisatie, zegt Rosie. Ze duwt ons terug in ons huis en zegt dat we ons moeten klaarmaken.

Ik kijk Ella gefrustreerd aan. Ze heeft hetzelfde. We wilden echt eens een dagje zonder al het gezaag en de drama. We stappen naar boven en maken ons klaar. Na tien minuten zitten we met zen vieren in de auto. 'Wat waren jullie eigenlijk aan het doen waardoor jullie onze telefoontjes niet hebben gehoord?' vraagt Charlotte nieuwsgierig. Ik en Ella kijken elkaar vol schuld aan. Als ik terug denk aan wat we aan het doen waren, dan denk ik niet dat Charlotte en Rosie het willen weten. 'Slapen,' antwoord Ella snel op hun. De rest van de rit is erg stil. 

'We hebben jullie geroepen omdat er toch iets is dat jullie moeten zien.' We zijn aangekomen in de organisatie en zijn nu aan het wandelen naar de media ruimte. Charlotte en Rosie zien er toch wat gestrest uit. We hadden misschien toch wel onze gsm moeten antwoorden. Tja, foutje. Hoe konden wij weten dat het zo belangrijk was? 

Charlie zit achter de computer in de media ruimte. Hij begroet ons en laat een filmpje zien. Op het filmpje zien we Cliff en zijn zus Olivia in een parking verkleed met zwarte mantels. Ze hebben een pakje papieren bij waar iets op staat geschreven. Op het filmpje leggen ze de papieren in een bepaalde volgorde. Na een paar minuten kunnen we zien wat ze proberen te zeggen. 'LUELLA WALKER, WIJ KOMEN VOOR JOU. KOM OP 8 OKTOBER NAAR DEZE PARKING OM 8 UUR. KOM ALLEEN, OF ANDERS...' 

Ik kijk angstig en boos naar het scherm. 'Hoe weten ze mijn naam?' Ik hoor de boosheid in Lulu's stem. Charlie kijkt haar niet wetend aan. Ook Charlotte en Rosie staan er verslagen bij. 'Ik heb de plaats gevonden. Ik heb het opgeschreven op een blad,' zegt Charlie tegen ons. Charlotte knikt en feliciteert hem met zijn goede werk. 'Lulu, we gaan dit proberen uit te zoeken. Waarschijnlijk ga je wel naar die afspraak moeten gaan om te kijken wat hij wil.' Rosie geeft Ella een steunend klopje. 

'Mag ik dat filmpje eens bekijken?' vraagt Lulu aan Charlie. Hij knikt en laat haar zitten op de stoel. Lulu kijkt aandachtig naar het filmpje om details te kunnen achterhalen. Charlotte neemt mij ondertussen mee naar buiten. Ze begint te praten. 'Ik weet dat Lulu nu kan doen alsof ze heel kwaad is, maar vanbinnen weet ik dat ze heel bang is. Dat maakt haar niet minder gedreven of een slechtere spion. Lulu heeft een hele moeilijke puberteit gehad en ik heb altijd geprobeerd om er voor haar te zijn maar dat was niet altijd gemakkelijk.' Charlotte zucht.

'Ik wil dat jij haar beschermd, haar steunt als het niet meer gaat. Lulu is heel kostbaar voor me. Ze is altijd als een dochter voor me geweest. Zorg dus goed voor haar als ik er niet ben.' Ik ben heel blij dat Lulu zo iemand in haar leven had toen het helemaal niet goed ging. 'Ik weet wat er 7 jaar geleden gebeurt is. Toen ik het hoorde, vond ik het zo verschrikkelijk voor haar. Ik wil haar daarom ook heel goed beschermen. En ik ga echt mijn best doen om haar gelukkig mogelijk te maken.' Charlotte knikt.

'Er is iets tussen jullie gebeurt, niet? Ik zag jullie wel naar elkaar kijken tijdens de autorit toen we vroegen wat jullie aan het doen waren.' Wel, shit, betrapt. Ik weet niet echt wat ik moet zeggen en kijk naar de grond. Charlotte merkt het op en lacht. 

—-—

Ik hoop dat jullie deze stukken van het verhaal leuker vinden. Ik weet dat jullie er lang op hebben moeten wachten. Sorry daarvoor. Maar mijn verhalen probeer ik zo realistisch mogelijk te maken (naast het hele spionnengedoe :)) en ik vond verliefd worden op 5 dagen totaal niet realistisch dus daarom heeft het zo lang geduurd. Hopelijk vinden jullie het dem moeite waard...

xoxo C.S.