'Cliff, vertel jij haar wat er 7 jaar geleden is gebeurt?' Ik kijk Charlotte aan. Ze kijkt met angstige ogen naar het scherm. 7 jaar geleden? Is dat niet wanneer Charlotte Lulu gevonden heeft in een steegje? Ineens wordt het scherm zwart. Elijah, die hier ook ineens is om te helpen met de media, begint op een paar knopjes te drukken. Het geluid is ook helemaal weg. Er zal toch niets gebeurt zijn met Lulu.
'Wat is er gebeurt? Waarom lukt het niet?' vraagt Rosie. Elijah kijkt ons schuldig aan. 'Ik weet het niet. Ik denk dat de verbinding is weggevallen.' Kan die jongen nu ook niets doen? Nu hebben we geen idee wat er met Lulu aan het gebeuren is. Ik sta vol ongeduld op. 'Ik ga naar haar toe,' zeg ik eigenwijs. Waarschijnlijk ik dat niet de juiste oplossing, maar als er iets met haar gebeurt overleef ik dat niet.
Charlotte houdt me tegen. 'Nee. Laat haar dit zelf oplossen.' Charlotte staat op en verlaat de media-ruimte. Waar gaat zij opeens naartoe? Ik en Rosie staren elkaar aan. Wat gebeurt er toch? 'Elijah, probeer dit te fixen. Jack, kom met me mee.' Ik en Rosie lopen achter Charlotte. Ze is ondertussen al in haar bureau en heeft de deur op slot gedaan. Rosie probeert binnen te raken maar het lukt niet. 'Waarom doet ze ineens zo?' vraagt ze aan me. 'Ik denk dat ze een paar goede redenen heeft.' Ik denk ineens aan de zin die Olivia zei voor alles zwart werd. 'Vertel jij haar wat er 7 jaar geleden is gebeurt?'
-de volgende ochtend-
Lulu heeft gisteren niets verteld over de afspraak. Ze heeft gewoon tegen me gezegd dat ze naar huis wilde. Niemand weet wat er gebeurt is. Natuurlijk ben ik super blij dat er niets ergs is gebeurt. Ik heb haar nu terug in mijn armen. Maar ik weet dat zij met iets heel anders in haar hoofd zit. Olivia heeft iets gezegd over haar verleden. Daar ben ik zeker van. Ik snap nu heel goed dat ze daar niet over wilt praten. Lulu zal het me zeggen als ze daarvoor klaar is.
Ik voel geworstel naast me. Lulu zal wakker zijn. Ik geef haar snel een kus op haar voorhoofd. Ze glimlacht. 'Alles oké?' Ik ben best wel bezorgd om haar. Gisteren toen ze terug kwam, zo heb ik haar nog nooit gezien. Het leek wel een zombie dat gedood was door een mens. Die Olivia moet haar een hele harde klap van informatie hebben gegeven. Als ze dat niet heeft gedaan, weet ik niet wat er zou gebeurt zijn met haar. Ze is absoluut niet gewond dus pijn kunnen ze haar niet gedaan hebben.
'Uhum,' hoor ik aan de andere kant. Ik duw haar dichter tegen me aan. Ik wil haar echt nooit meer verliezen. Ze heeft me gisteren serieus bang gemaakt. 'Staat er vandaag iets op het programma?' vraagt ze aan me. Ik schud mijn hoofd en grijns. 'We hebben de hele dag om in bed te liggen.' Ik geef haar een volle zoen en ga langzaam op haar liggen. Dit heb ik toch wel gemist. Ook al kussen we elke dag. Lulu's lippen zijn zo lief en teder. Ik wil ze nooit meer loslaten.
Maar dan breekt de hel los. Lulu's gsm rinkelt opnieuw. Waarom wil niemand dat we een rustig dagje in ons bed hebben? Serieus, het is alsof het niet mag. Lulu zucht maar staat toch op. 'Laten we dit snel afhandelen,' mompelt ze. Ik blijf geïrriteerd in bed liggen. 'Hallo?' begint ze. 'Vandaag?' Dat meen je niet. Is er weer iets dat ons tegen houdt? 'Oei, dat zal moeilijk gaan. Ik ben vandaag opgestaan met buikrampen. Deze nacht heb ik al 2 keer moeten overgeven. Ik denk niet dat ik zo een modeshow kan doen,' zegt ze. Omg, worden we dan toch nog gered. 'Het spijt me. Volgende keer. Ja, daag.'
Lulu komt lachend op me zitten. 'Heb je dat serieus gedaan?' vraag ik lachend aan haar. 'Ik heb dat serieus gedaan. Oeh, wie had gedacht dat ik zo badass kon zijn?' Haar gezicht licht helemaal op. 'Ik vind het wel sexy,' zeg ik met een knipoog. 'Oh ja?' Ze begint me te plagen maar geeft uiteindelijk toch toe.
En zo vullen we onze hele dag in. Geen nood, we hebben ook nog gegeten en ... Tja, veel andere dingen hebben we niet gedaan.
-de volgende dag-
Lulu had vandaag weer politiewerk. Ik vind het wel goed dat ze geen ergere straf voor haar hebben bedacht. Natuurlijk blijft het wel een hele dag, maar dan hoeft ze niet in de gevangenis of andere dingen te doen. Ze vindt het werk nog best oké. Soms kan het wat saai zijn, maar ja.
Ik heb de dag genomen om mijn familie wat op de hoogte te brengen van wat er hier allemaal aan het gebeuren is. Omdat ze spijtig genoeg niet allemaal samen wonen, moest ik ze 1 voor 1 bellen. Man, dat duurde lang. Ik heb Jenna verteld over mij en Lulu. Ze was niet zo verrast. Ze had het al lang zien aankomen. Dat snap ik wel, in het ziekenhuis was het best een beetje duidelijk.
Mama was zeer blij dat ik belde. Ze was ongerust dat ik nog steeds pijn had van het ongeluk. Ik heb haar gerustgesteld. Emily heeft me verteld dat de baby binnen twee weken gaat komen. Ik ben zo blij voor Emily, haar eerste kind. Ik heb beloofd dat ik ook naar Amerika kom als het zo ver is. Dat moment wil ik voor geen goud van de wereld missen. Ik heb het haar beloofd dus het moet wel.
Jenna heeft de datum voor haar trouw ook verteld aan me. Ze had het al super lang vastgelegd maar ze wou nog wachten om het te vertellen door Australië. Maar het is dus uiteindelijk 27 oktober geworden. Dan ga ik natuurlijk zeker naar Amerika. Ik ben haar tweelingbroer. En waarschijnlijk breng ik dan Lulu mee. Dan kunnen mijn ouders gewoon worden aan haar.
Ik kom er achter dat ik echt begin van haar te houden.
—-—
Lovely
xoxo C.S.
JE LEEST
Unexpected Love ✔️ (Undercover Love spin-off) (DUTCH)
RomantizmDe vierentwintige Jack Anderson treedt in de voetsporen van zijn moeder. Hij gaat net als haar te werk als huurmoordenaar in Texas. Wanneer Jack is uitgekozen voor een heel belangrijke missie in Australië, twijfelt hij geen moment en vertrekt naar S...