~58: Lulu

295 18 1
                                    

26 oktober, 14:07, Texas

We zijn nu 3 dagen verder. De vorige dagen waren fantastisch. Mijn leven is nog een mess maar het gaat de goede kant op. Ik en Jack hebben alles kunnen uitpraten. Hij was in het begin heel kwaad op me maar hij had het hele verhaal nog niet gehoord. Hij snapte me toen ik zei dat ik werd bedreigt door Olivia en dat ik mijn zus wou beschermen. Alles zit weer goed tussen ons. Onze band is zelfs nog sterker geworden. En daar ben ik heel dankbaar voor. Dus bedankt Olivia dat je ons eerst kapot hebt gemaakt, het gaat nu zelfs nog beter.

Met mijn familie gaat het ook super goed. We hebben al een paar keer afgesproken om ze te leren kennen. Mijn moeder, Sofia, heeft alles verteld van in het begin, van mijn geboorte tot mijn ontvoering. Ze is echt een super lieve vrouw. Camilla, mijn zus, is echt geweldig. Ze heeft zo'n leuke personaliteit. Ze is 17, maar ze heeft al zo'n abnormale kijk op de wereld. Het is gewoon geweldig. Ik ben super blij dat ik ze heb ontmoet. 

Ik heb ook alles uitgepraat met Charlotte. Ze heeft alles uitgelegd. Vroeger hoorde zo'n drankjes maken bij haar job. Ze was 12 jaar geleden ook zo jong. Ze wist niet wat ze deed. Ik heb het haar ook vergeven en zij heeft ook mijn moeder en mijn zus leren kennen. Het is wel normaal. Zij was voor mij mijn moeder toch wel een beetje. Sofia heeft haar ook bedankt om voor me te zorgen toen zij er niet was. Wat ik wel spijtig vind is dat ze binnen een week al terug gaan naar Italië. Ze hebben gevraagd of ik mee wilde maar ik moest er toch nog over nadenken. Ik wil graag mijn andere familie zien en kijken waar ik vandaan kom, maar mijn leven ligt in Australië.

Over Australië gesproken, daar ben ik nu dus niet. Emily, de zus van Jack, is aan het bevallen en Jack heeft gevraagd om mee te gaan naar Amerika. Morgen is het de trouw van Jenna, de andere zus van Jack. Daar wil ik ook wel bij zijn dus ik heb ja gezegd. Dan kan ik zijn levensomgeving ook eens bekijken. 

Ik heb eerlijk gezegd geen idee hoe we het gaan doen. Gaat Jack terug naar zijn familie in Amerika? Gaat hij bij mij blijven in Australië? Moet ik ergens naartoe verhuizen, want eerlijk gezegd zou ik dat wel graag willen doen voor Jack. We hebben daar nog niet echt over gepraat maar nu is ook totaal niet het moment. Jack en zijn familie hebben het nu veel te druk. Een baby en een trouw. Ze zullen de komende maanden hun handen wel vol hebben.

'De familie mag binnen komen,' zegt de dokter. Dat betekent dus waarschijnlijk dat ze bevallen is. Jack is heel benieuwd maar hij is toch ook wel ontroerd. Dit is het eerste kind voor de familie. Het eerste kleinkind van Ina en Jax. Ik ben heel blij voor ze. De ouders van Jack gaan eerst binnen. Ik zie aan Jack dat hij aan het trillen is. Ik pak zijn hand vast en hij kijkt me in de ogen. Hij lacht en pakt me goed vast. Ik ben superblij dat alles goed is gelopen.

Als het aan ons is, gaan we naar binnen. Ik weet dat ik nog niet lang een deel uitmaak van deze familie en dat zat me ook wel dwars, maar gelukkig doet iedereen mega aardig. Ze hebben ook gezien wat ik heb meegemaakt dus hopelijk accepteren ze me goed. 'Kom binnen.' Ik hoor de stem van Emily. Ze ligt op het bed met een super schattig baby op haar arm. Thomas, de echtgenoot van Emily, zit naast haar en houdt Emily's arm vast. 'Dit is Ella Anderson.' Ik kijk naar de baby die aan het slapen is. 'Ze is prachtig,' zeg ik tegen hun. Ze hebben ook een leuke naam gekozen. 

Ik kijk naar Jack die een paar tranen in zijn ogen heeft. Ik pak zijn hand steviger vast. 'Proficiat, allebei,' zegt hij. 'Wil je haar eens vastpakken?' Emily kijkt naar me en ik kijk verrast op. Vraagt ze dat aan mij? 'Ik moet mijn broer even troosten.' Ik lach en neem de baby van haar over. Ze ligt lekker te slapen. 'Dag kleine Ella,' zeg ik tegen haar. Haar kleine handjes klemmen zich vast aan de mijne. Ze ligt zo vredevol te slapen. Dit is een super mooi meisje. Ze gaat later veel jongens achter haar hebben lopen. 

Ik lach naar Emily die een knuffel geeft aan Jack. Hij kijkt ondertussen naar me hoe ik de baby vast houdt. Ik vraag me af of hij ooit kinderen wilt. Hij is drie jaar ouder dus misschien begint hij er al aan te denken. Wauw, ik stel me nu kinderen voor die ik heb met Jack. Ik zou de gelukkigste vrouw op aarde zijn.

-de volgende dag-

'Wat moet ik in godsnaam aandoen naar zo'n chique trouw?' Ik en Jack slapen in zijn huis. Hij heeft me verteld toen hij terug naar Amerika ging toen ik opgesloten zat dat hij niet naar hier is gegaan maar terug naar zijn ouders. Hij kon het niet aan om alleen te wonen. Waarschijnlijk zijn ze hem daarna gevolgd. 'Doe eens rustig. Je zal wel iets vinden.' Jack geeft een kus op mijn voorhoofd. Ik heb een paar jurken meegenomen van thuis maar ik weet niet welke ik aan moet.

'Je snapt niet hoe belangrijk dit is. Dit is de eerste keer dat ik je hele familie ga zien. Ik moet een goede indruk maken net zoals dat ik er goed moet uitzien op Jenna's trouw,' zeg ik tegen hem. Ik ben nog nooit zo gestrest geweest. Hij gaat me voorstellen als zijn vriendin. Wat als ze me niet leuk vinden? Wat als ze mijn Australisch accent niet leuk vinden? Jack staat op en kijkt in mijn valies. Hij wijst de rode jurk aan. 'Die is goed,' zegt hij super droog. Ik moet me gaan opmaken dus ik heb geen tijd om nog meer te twijfelen. Ik ga met de jurk die Jack me gegeven heeft. 

Jenna's trouw gaat door op het Padre Island dicht bij de stad San Antonio. Jenna heeft altijd al gedroomd van een trouw op het strand. Het feest daarna gaat door in een grote zaal. Ik ga naar de badkamer en begin mijn haar fatsoenlijk te leggen. Mijn make-up begin ik ook te doen. Ik ga me niet te hard opmaken. Ik wil niet op een barbie pop lijken. 

-een paar uur later, op het strand-

'I'm married, bitches.' De ceremonie is voorbij. Ze zijn nu officieel getrouwd. Het was een heel mooi huwelijk. Jenna en Kayden hebben hun best gedaan. Ik heb me ook al aan veel mensen moeten voorstellen. Af en toe krijg ik kwade blikken van meisjes naar me toe geworpen. Het zullen waarschijnlijk fans zijn van Jack. We gaan nu naar het zaaltje om daar verder te feesten. 

Ik pak Jack's hand om mee te gaan met de rest. Hij houdt me tegen en doet een knikje van 'kom met me mee'. We lopen hand in hand over het strand. Ik vraag telkens of we niet te laat gaan zijn maar hij zegt dat ze pas later met het feest beginnen en dat we nog wat tijd hebben. We stoppen om te genieten van de golven. Jack doet zijn arm rond mijn schouder en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Het is toch geweldig hoe het leven kan lopen. 

Ik ga dichter bij hem staan en ga langzaam met mijn hand door zijn haar. Hij glimlach. Hij gaat naar voor en kijkt naar men lippen. We kussen elkaar langzaam en zetten het tot een zoen. Ik sla mijn armen rond zijn nek en hij slingert zijn armen rond mijn middel. 

'Ik hou van je,' zegt hij als we even gestopt zijn. Ik glimlach. 'Ik hou van je.' Hij grinnikt en pakt me op. Hij geeft me een paar snelle kusjes. Hij zet me neer op het zand. Jack gaat met zijn hand door mijn haar.

'Ik laat je nooit meer los.' 

—-—

Snif ... snif ... emotioneel stuk met al die mooie, romantische koppels. Ik zit hier gezellig te huilen terwijl ik zelf niet eens weet hoe het voelt om zo veel van iemand te houden. Zou het zo geweldig zijn als ik het hier beschrijf? Wel, absoluut niet. Waarschijnlijk toch niet. Ik hoop van wel. Maar dat zou deze wereld heel onrealistisch maken. 

Anyway, ik hoop dat jullie genoten van het voorlaatste deel. Ik weet heel goed dat dit een heel lang verhaal is maar het betekent weer heel veel voor mij. Ik zou het fijn vinden als jullie me een niet te harde tijd bezorgen door dit verhaal af te kraken. Ik weet heel goed dat dit nergens op slaat maar misschien heeft het toch iets opgebracht voor sommige mensen. 

xoxo C.S.

"You've shown me I have reasons."

"I should Love Myself." 

- BTS Answer: Love Myself

Unexpected Love ✔️ (Undercover Love spin-off) (DUTCH)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu