Unexpected Love ✔️ (Undercover Love spin-off) (DUTCH)

~49: Jack

Toen Lulu gisterenavond terug kwam van haar afspraak met Mia deed ze heel anders. Ze heeft niets meer tegen me gezegd en is gewoon in haar eigen bed gaan liggen. Ik dacht er nog aan om Mia even te bellen om te vragen wat er was gebeurt maar heb het uiteindelijk toch niet gedaan. Als Lulu me vertrouwt, zal ze het morgen wel aan me zeggen. Misschien heeft ze iets verschrikkelijks gezien waar ze even een nachtje over moet slapen. 

En gelukkig had ik gelijk. Toen ik vanmorgen met een ontbijtje in haar kamer kwam, verontschuldigde ze zich over hoe ze gisteren had gedaan. Ik zei haar dat het niet uitmaakte en dat ze altijd tegen me kan praten. Ik vind het nog steeds raar hoe ze deed. Maar ik vertrouw haar genoeg om te weten dat ze het zal vertellen als ze er klaar voor is. Nadat dat was opgelost, hebben we weer gewoon normaal tegen elkaar gedaan.

Jammer genoeg had Lu vandaag een fotoshoot. Ze is al een tijdje niet meer gaan werken dus het moest er wel eens van komen. Ik vergeet vaak dat ze nog een tweede job is. Mijn vriendin is gewoon een model. Daarom had ik besloten om naar de winkel te gaan. Ik heb alle tijdschriften gekocht waar Lu in stond. Er staan een paar interviews in dus die kan ik ook gaan lezen. 

Dus hier zit ik dan te lezen in 50 tijdschriften. Man, ze is best beroemd in Australië. Ze staat op superveel covers. Als we op straat lopen, herkent niemand haar. Hoe kan dat? Ik lees alles grondig door. Hier staat dat ze al van 2015 een model is. Wauw, dan is ze op haar achttiende begonnen. Dat is vrij jong. Ik kijk even op mijn gsm om te kijken hoe laat het is. Ik schrik. 5 voor 5, howly shit, dan kan Lulu elk moment thuis komen. 

Ik hoor de deur open gaan. 'Jack, ik ben thuis.' Ah shit, ze hoeft niet te weten dat ik haar aan het stalken ben door 50 tijdschriften. Ik begin te panikeren en leg de tijdschriften op de eerste plaats die in mijn hoofd komt. Onder mijn kont. Lulu komt vrolijk binnen gewandeld. Ik groet haar en probeer zo normaal mogelijk te doen. 

'Is er iets?' vraagt ze. Hoe heeft ze dat toch door? Ik doe toch normaal. Ik zit toch normaal. Oké, ik zit wel 7 cm hoger maar voor de rest ben ik heel normaal bezig. 'Wat? Hoezo? Ik doe toch normaal. Wat zou er kunnen zijn, hehe?' Lulu kijkt me vreemd aan. Ze gaat met haar ogen op en neer om uit te vinden wat ik aan het doen ben. Volgens mij heeft ze door dat ik niet gewoon op de zetel zit. 

Lu komt dichter bij me staan en ploft naast me in de zetel. 'Goh, het was een vermoeiende dag. En morgen nog eens vrijwilligerswerk bij de politie. En dan is het al 18 oktober. Hoe snel gaat het wel niet?' Ze zucht en legt haar hoofd op mijn schouders waardoor ik een klein beetje onstabiel zit. Ze weet echt perfect hoe ze iets kan uitvinden als ze iets raar vind. Ik voel aan mijn kont dat de tijdschriften aan het omvallen zijn. Ah kak, ik vond het zo'n goede verstop plaats. 

Lulu gaat weer recht zitten en kijkt hoe ik op mijn zij val. Ze kijkt naar de zetel en ziet de tijdschriften. Ze pakt ze 1 voor 1 op, lezend wat er op staat. Ze giechelt als ze snapt waarom ik ze gekocht heb. 'Ik wist niet dat je geïnteresseerd was in vrouwenparfum.' Ze begint heel hard te lachen. En zo dacht ik dat ik het geheim kon houden. Wel, dat is dus mooi mislukt.

-Twee dagen later, 18 oktober, 13:23-

Ik kleed me om in de spionnenkleren die Lulu me heeft gegeven. Ze loopt hier al sinds 9 uur als een kip zonder kop. Ik heb haar nog nooit zo zenuwachtig gezien voor een missie. Het lijkt wel alsof ze zeker weet dat alles fout gaat gaan. Ik maak me zorgen om haar. Ze is altijd zo zelfverzekerd als het om haar werk aan komt. Niets kan haar dan nog tegen houden. Maar hoe ik ze nu zie, ze is zo breekbaar als een gebraden kippenpoot. Ik probeer haar daarom de hele tijd gerust te stellen maar niets kan haar kalm maken. 

Ik wandel mijn kamer uit en hoor allemaal geluiden in de badkamer. Wat is ze allemaal aan het doen? Het lijkt wel alsof daar een bom ontploft is. Ik open de deur van de badkamer en kijk wat er gaande is. Lulu zit op de grond, met haar spionnenkleren aan, een potje haarspelden op te ruimen. Ze heeft door dat ik binnen ben gekomen en ze kijkt op. 'Ik heb het per ongeluk laten vallen.' Ze lacht awkward en gaat verder met het opruimen van de spelden. De gentlemen die ik ben helpt haar en binnen een paar minuten waren we al klaar. 'Thank u, het was een stom ongelukje.' 

Ze zet het potje in de kast en draait zich naar me toe. Ik pak haar vast bij haar schouders. 'Als er iets waar je mee zit, je weet dat je dat altijd aan me kunt vertellen. Wat het ook is,' zeg ik terwijl ik diep in haar ogen kijk. Ze knippert vaak met haar ogen en probeert oogcontact te vermijden. Ze is zenuwachtig. Zo zenuwachtig dat ze niet eens durft te praten met haar vriendje. Gaat dit nog steeds over de afspraak met Mia of is ze nu alleen maar bang voor wat er vanavond kan gebeuren. 

'Dat weet ik. Dankje, daarvoor. Ik heb gewoon niet zo goed geslapen en ik heb een slecht gevoel over deze opdracht.' Wel, dat heb ik gemerkt, denk ik bij mezelf. Ze heeft deze nacht de hele tijd liggen woelen. Ik probeerde haar stil te krijgen maar niets hielp. Ik heb zelf ook helemaal geen oog dicht gedaan. 

—-—

xoxo C.S.