Eternity: Universe of the Dead (2)

22|Plan

Salon.

Ji ailesi üyeleri, bu sessizlik içinde toplanmıştı.

Ji Hofan, Ji Elena, Ji Rance, Ji Gin...

Shura, kucağında 2-3 yaşındaki bebeğiyle Lin Fenya, Lin Mei, Limma,  Qang Naraf ve Nanren.

Özellikle Qang Naraf ile Lin Mei morali bozuk bir şekilde homurdandı. Yun'un ölümü gözlerinin önünden gitmeyen bir kabustu ve dahası üzerinden yıllar geçmesine  rağmen hala unutamamışlardı. Yun'a dargınlardı.

Herkesin bakışları Nanren'e çevrildi.

Çünkü Yun'un Vefatı sonrası, sistem gelip herkese açıkladı. Belki de Qang Naraf bu nedenle psikolojik bir çöküntü yaşamamıştı.

Lâkin sistem onlara sadece şunu söyledi. 'O geri dönecek' saçma bir şekilde o an kedinin konuşmasını bile düşünmeden umut, içlerinde gizli bir umutla yaşadılar.

Nanren kendisini neredeyse delecek bakışları hissetmiyormuşcasına kucağındaki kedinin tüylerini okşamaya devam etti. Sessizdi.

"Sadece tahmindi" dedi kısa bir süre sonra.

Hayır değildi.

Sadece yalan söyledi.

Derince iç çekti.

Hiç umutlu değildi. Ve o hiçbir şey söylemedi, kimseyi de umursamadı. Bunları yapan sistemdi. Sistem Yun'un ardından bir başka kaos yaşanmaması adına onları yalanlarla kandırdı.

Üzücü...

Onu bir daha hiç göremeyeceğini düşündü. Sistemin yalanlarına inanmadı.

Açıkçası sistem bile onun geri dönmesine şaşırdı.

Ama bu dünyada görünür görünmez sistem varlığını keşfetti. Haberi olur olmaz donup kalmıştı. Hazırlıksızdı... ve bu gerçek onu birden vurdu.

Ve onu gördüğünde sinirlendi.

Onlardan saklanmasından, uzak durmasından...

Hoşnut olmadı.

Belirsizce hissetti. Yun aralarına bir bariyer ördü. Önceden de uzaklardı, şimdi daha da uzak. Canını sıkıyordu.

Bu nedenle bunları planladı. Yun'un reddedemeyeceği insanları bir bir topladı.. ve onlara bundan kısaca bahsetti.

Jin ailesi de kızgındı. Yun'un tavırlarından hoşnut değillerdi. Böylece kabul ettiler.

Bu gece Yun ile yaşanan ufak tartışma da onun planının dahilinde işledi. Onu duygusal olarak sarsacak ve dengesizleştirecek, buraya gelmesine sebeb olacaktı. Ardından ailesiyle yüzleştiğinde, kaçmak istemesine sebep olan suçluluk duygularıyla yüz yüze gelecekti.

Aralarına ördüğü o duvarı yıkmak istedi ve başardı da.

Yun gerçekliğiyle yüzleşti, Nanren ise istediğini aldı.

Derince nefes verdi.

Gözlerini yumdu. Ağlayan ifadesi gözlerinin önünden gitmiyordu, rahatsız ediciydi.

Yaptığından dolayı pişman hissetmeye başlasa da bir yandan da rahatladı. Çünkü bununla birlikte o üzerindeki tüm yükü atmış olmalıydı. Bundan sonra daha rahat ve mutlu olmalıydı...öyle umuyordu.

-Devam Edecek-

Gerçek hayat gerçeken de hikayelerden farklıydı.

İyi hiçbir zaman kazanmadı , kötü de hiçbir zaman belasını bulmadı...

/önceki kurgudan bir replik..