Eternity: Universe of the Dead (2)

29|Büyükanne Lizz (1)

Boynundaki ağrıyla içine derin nefes aldı. Gözlerini bir anda açtı ve gördüğü ortamla afalladı!

Burası, Ölüler Evreninde bir yer değildir!

Kafa karışıklığı sırasında Haimi'nin bir yığın işle uğraşırken gördü. O kadar meşgul görünüyordu ki uyandığını fark etmedi bile.

"Ugh!"
Baş dönmesi ve mide bulantısıyla kendini çok kötü hissediyordu.

Sesiyle Haimi başını kaldırıp ona baktı. " Oh uyandın" diyerek başını işlerine tekrar eğerek devam etti.

"No2 tarafından bayıltılıp kaçırıldın. Sana zarar verme niyeti yok gibi görünüyor. Her neyse ben de seni geçici olarak buraya aldım"

Kısaca durumu açıklıyordu.

"Bu arada, No2'nin kökeni kesinleşti." Başını tekrar kaldırıp ciddi bir şekilde ona baktı. Yun bu bakışların hayra alamet olmadığını hisseder gibi ciddileşti.

"Daha önceki kurgu diye bildiğin şey vardı, Limma'nın sana açıkladığı senaryo. Bu, açıkça senin ve Nanren'in ilk deneyimleyişi, şimdi kopya bilincimiz bir aksilikle orada kalmış. Orada kalsa bile merak etme bu sadece bir yanılsama gibi, kısa ömürlü bir şeydir ve gerçeğin yerini alamaz"

"Şimdi ise kurgunun belki de ikinci defa başa sarılışı. Her ne oldu bilmiyorum bu sefer bilincinizin şuanda olması ve bu No2 kazası, önceki evrenin bir anlamda yok olduğu yanılsamasını da veriyor gibi" omuz silkti "her neyse, ne olduğu sadece bir tahmin. Sadece şunu diyebilirim. Kurgu diye bildiğin karakterler gerçek benliğinizdi"

Ve bir anlamda Limma'nın korktuğu sapık karakterli ve o dengesiz zihniyetli Yun da aynı şekilde kendisi oluyordu.

Bu ifadeyle kafası karıştı.

"Bu şekilde, ya benim kopyam ?"

"Oh, ona dair hiçbir iz yok. Belli ki çoktan yok olmuş. Herhangi bir sıkıntı teşkil etmez" Haimi omuz şişkince Yun olabildiğince garip hissetti.

Bu ürkütücü bir şeydi.

Bir an göğsünde ağırlık hissetse bile, aniden yerinden kalktı. Yabancı birinin varlığı ile.

Ardını dönüp uzun zamandır görüşmediği kişi ile karşılaştı.

Evan ve ardından gelen yaşlı, resmi askeri giyimli bir kadın. Yaşına rağmen sırtı bıçak kadar dik ve keskince, sabit adımlarla yürüyordu.

Kafası karışarak sorgular biçimde Haimi'ye döndü.

"Onlar sadece hologram hâlâ gerçekte Ölüler Evrenine gelmediler. Sadece seninle konuşmak istedikleri için, bu önemli konu adına kabul ettim"
Yun yerine sakince geri oturdu ve iki kişiye düştü bakışları.

Evan elini sallayıp gülerek geldi.
"Uzun zamandır görüşmüyoruz!" Gülümsemesi, yüzünde yorgun bakışıyla bitkince düştü.

Bu şekilde Yun kaşlarını kaldırdı.

Son zamanlarda Ölüler Evrenine giriş adına rekabetin arttığını ve kaynakların tükendiğini biliyordu.

Dahası, gerçek ortamda yaşanabilir ortam ayarlama derdiyle birlikte düzen sağlamak, bu kesinlikle zor ve yoğun bir işti.

"Merhaba " arkasındaki kadın varlığı silik bir şekilde birden belirince, Yun hafifçe irkildi. Böylesine baskın bir varlığı bu denli iyice gizleyebilmek kesinlikle kolay değildi.

Başını salladı.

Kadın nazik değildi, hemen koltuğa yığıldı ve huysuzca Evan'a karşı söylendi. " Bu sefer peşinden gelmesem beni yine ekecektin"

Bakışlarını geri çevirerek gülümseyen gözlerle Yun'a baktı.

Yun tanıdık, aşırı tanıdık bir hisle git gide suskunlaştı. Aynı şey kadının keskin sezgileri için de geçerliydi, gözleri git gide kısıldı ve gülümsese bile gözleri hedef halinde karşıdaki kişinin her hareketini kitlemekteydi.

Evan koltuğa oturarak söylendi.
" Hey yaşlı bunak Lizz, böyle yaparsan onu korkutacağını sanma. Sonra yine kesintiler başlarsa tüm hükümet tepene çöker!" Lizz homurdanarak bakışlarını çevirip kanepeye yaslandı.

"Çocuk, adın ne"
Lizz inanmadı, bu kadar tanıdık gelen birini tanımayacağına! Ve bunadığına da inanmayı reddetti!

Bu şekilde, Yun da aynı keskin hisleriyle saklamadı.

"Ji Yun"
Önceki adı? Neydi ? O kadar uzun süredir bu benlikte ki, hatırlamıyordu bile.

Kadın irkilerek başını çevirdi. " Ji?!" Sesi biraz heyecanlı biraz da hevesliydi.

"Hey, dedenin, annenin, babanın adını söyle!"

Yun heyecanıyla gözlerini kıstı, bunun bir düşman olmayacağını belirleyerek söyledi. Her neyse, o bir düşmansa onu asla ölüler evrenine almayacaktı.

"Dedem Hofan, annem Elena, babam Rance"

-Devam Edecek-