Tamamlandı.
07/09/2022, tamamlandığı tarihtir.
Ikinci kitaptır, ilk kitabın devamıdır. Lütfen bundan başlamayın!
___
Öldükten sonra, her şeyini kaybetmişti. Yaşamaya değer ne kaldı ki geriye ? Sadece intikam istedi lakin zaten bu iş halledilmişti...
Nanren'in sorusuna verdiği belirsiz cevap nedeniyle Yun anlamlandırmakta zorluk yaşadı.
İlk başta, Samara'nın müdahalesi son bulduğunda, yapay olan her şeyin etkisini yitireceğini ve solup gideceğini biliyordu.
Ama Nanren'in duyguları ilk günkü gibi taptaze, capcanlıydı ki bu sonuç karşısında diyecek laf bulamıyordu.
Duyguları özeldi. Gerçekten olabilecek en saf ve masumane haliyle.
Artık eskisi gibi değillerdi. Ne o eski Yun idi, ne de Nanren o tanıdığı saf ve masum çocuk. Önceki hayatının, bir kötü olarak geçirdiği hayatının anılarını hatırladığından bahsetmiyorum bile. Nanren tam bir yetişkindi.
Liseden çoktan mezun olmuş ve iş sahibi olmuş bir adam.
Ama karşısında oturup hüngür hüngür ağlayınca, Yun ilk defa kurgudan şüphe ediyordu. Bu adam mı... kurgunun en kötüsü? Pekala kendi potansiyelini biliyordu bir kötülük adına uygun bir adaydı, ama karşısındaki kişinin bununla uzaktan yakından bir alakası yok gibiydi!
Ve..
Bu kötüler dayanışması mı? Aynı durumdaki olduğun kişiye empati mi?
Her neyse, durum hiç de göründüğü gibi değildi, tek kesin yanı buydu olayın.
Nanren'in bir süre önce kendisinden küçük, ama şimdi kesinlikle kendisinden büyük görünen bedenine baktı. O bu yıl 21 yaşındaydı.
Kendisi ise 18'inde kalmıştı.
Yıl 657, Mayıs ayının 12. Gecesi.
Aslında ölümünden dönmesinden beri çok bir süre geçmedi. Ama o kadar çok şey yaşandı ki yıllara sığacak cinsten anılar bıraktı ardından.
Başını melankolik bir hisle pencereye çevirdiğinde, içinde hiç olmadığı kadar huzur hissetti.
Bakışlarını tekrar kanepede depresyondaki kişiye kaydırdığında ışığın aydınlattığı yüzün hiç de kötü olmadığını, hatta gerçekten üst düzey bir görünüm olduğunu biliyordu.
Bir şekilde geçmişte özgüven eksikliği çeken kişiliğinin aksine öldükçe yetenekli ve göz alıcı bir görünüme sahipti.
Şimdi bile, hiç hissettirmese ve hatta unutulacak raddeye gelse bile hala Nanren'in oldukça ünlü bir aktör olduğunu biliyordu. Sırf bu yaşında şöhret, ün ve her ne kadar kaynağı o gibi gözükse de zenginliğe sahipti. Kusursuz yüz özellikleri ve utangaç kişiliğinden bahsetmiyorum bile. Nanren kızların rüya aşığı olmalıydı.
"Nanren..." merak etti "Her zaman böyle utangaç mısın ?" Onun gördüğü her an böyleydi. Bu kişiliği miydi... yoksa ona özel mi? Nedensiz bir beklentiye sahipti.
Tatlı hissetti.
Bu yönü oldukça aldatıcıydı.
"Değilim!"
Kötü bir ruh halinde cevap vermesini görmezden gelerek gülümsediğini bile fark etmeden hafifçe gözlerini kıstı Yun.
"Bana cevap vermedin" önceki sorusunu hatırlatarak ısrarla dile getirdi "Cinsel yönelimin?" Bundan daha açık olamazdı.
Nanren bu sefer cevap vermedi. Veremediğinden değil tam anlamıyla konuşmak istemediğindendi. Önündeki kalas suratlı kişi tam olarak sevdiği kişiydi ve bunu düşündükçe daha da acı çekiyordu.
Hangi insan bu kadar... sinir bozucu derecede sakin kalabilirdi? Kendisi oturduğu yerde ölüp ölüp dirilirken karşısındaki kişi sakince çayını yudumluyordu.
Nanren bu konuyu bir daha açmamak üzere kapatmak istedi lakin Yun'un peşini bırakacağı yoktu.
"Cevap ?"
Nanren başını çevirerek sessiz kalma hakkını kullandı. Bu durum her şeyden çok utanç vericiydi. Bir çocuk değildi lakin bir çocuk kadar telaşlı hissetti. Hisleri, Nanren'in daha önce davranmayacağı şekilde davranmasının nedenleriydi.
Sessiz kaldı bir süre, yavaşça duygularını toparladı sonra. İç çekerek konuştu. "Boşver, unutalım bu meseleyi"
Zaten ne bekliyordu ki ? Her zaman ki gibi aynı. Ne bu kişi ne de bu kişi değişmezdi.
Yun da daha fazla onu zorlamadı. Böylece başarısız bir itirafla son buldu.
Yun saate dikkat çekti ve "Gitme vaktimiz geldi" dedi. Evan onları bekliyor olmalıydı.
Daha önce ona verilen cipi hatırlamış ve önceden hazır etmişti. Her ihtimale karşı hazırlıklıydı. Böylece, Nanren Yun'u da takip ederek hologram bir vücut ile birkaç kişinin dr bulunduğu odada belirdi.
Hepsi sanki onu bekliyormuş gibi, tüm gözler öndeki kişiye odaklandı. Sessiz ortam daha da gerildi ve konu daha başlamadan ciddiyetini belli etti.
-Devam Edecek-
Önceki kapak... Kapaktaki 3 kişi de Rose. Bildiğiniz üzere melek , şeytan ve insan halleri.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aslında Rose'un önce siyah saçlı olmasına karar vermiştim. Sonra ise fikrimi değiştirdim , Yun iken bildiğiniz gibi şuan saçı beyaz :/
Üstteki iki kapak acemiliğimi belirttiği için bildiğiniz üzere kendi çizimlerim.
Ve dahası, bu değiştirilmeden önceki kurguydu. Bilen bilir, nereden nereye geldik be...
O zaman da üzerimden atamadığım bir acemiliğin mevcuttu ve dahası birbirinden tutarsız ilerleyen kurgu, hikaye akışı...
Tamam kurgu senaryosu komple değişmiş olabilir lakin ben gerçekten buna bu kadar emek harcadığıma göre, en azından biraz daha iyi bir sonuç çıkardığımı ümit ediyorum.
