KAFAYI YEMİŞSİN •texting•

47: [Gece]

××

"Lan hadi!"

Duyduğum yüksek sesle yerimden sıçradığımda, gözlerimi yüzüğümden çekerek Aslı'ya döndüm.

"Ne var be?"

"Diyoruz ki yüzüğüne bakmayı bırakıp hazırlansan mı? Partiye gidiyoruz hani? Mezun olduk falan..."

"Ay tamam tamam, vızırdama. Boran alacak zaten bizi-"

"Yoo. Ben Berk'leyim."

"Götümle de ol."

"Olur."

"Neyse işte, Boran alacak bizi."

Yerimden kalkıp odama geçtim ve askıda olan kıyafetimi aldım. Boran'la olan ayrılığımızın depresyon zamanında, kızlarla alışverişe çıktığımızda aldığımız elbiseyi giyecektim. Fazla abartmak istemiyordum, ki öyle de yapmıştım bence.

Kırmızı, sırtı ve karnında ince ipli dekoltesi olan, mini bir elbiseydi. Şimdi bakınca, biraz abarttığım belli oluyordu aslında ama kabul, elbise süperdi.

Saçlarıma şekil verip, elbiseyi üzerime geçirdim ve hiç vakit kaybetmeden makyajımı yaptım. İnce bantlı topuklu ayakkabılarımı ayağıma geçirip aynanın karşısına geçtiğimde, övünmek gibi olsun ama aşırı güzel bir Eylül bulmuştum. Telefonumun melodisini duyar duymaz beklemeden çağrıyı kabul ettim.

"Efendim sevgilim?"

"Hazır mısınız?"

"Evet, sen neredesin?"

"Çıkıyorum şimdi, on dakikaya oradayım."

"Tamam, bekleniyorsun, öpüldün."

"Gelince öpülürüz."

Gülüp telefonu suratına kapattım. Göğüs dekoltemi kapatacak, bu elbiseye uygun bir kolyem yoktu bu yüzden kızların odasını tek tek aradım ve çok abartı olmayan bir kolye taktım boynuma.

Çantama rujumu, anahtarımı ve rimelimi koyduktan sonra odadan çıktım. İlk bir dakika falan kızlarla birbirimize bakıp hayvan gibi çığlık attık ve sonra evin en güzel yerine geçip fotoğraf çekinme merasimi düzenledik. Boran geldiğinde hemen aşağı inerek arabaya bindik, Hande bizimle gelmemişti, Aslı, Sezin ve ben vardık, bir de sevgilim. Yanağına uzanıp öpecekken bana doğru döndüğü için dudaklarımız birleşmişti ama çok normal bir şeymiş gibi beni öptü.

"Aile var lan burada, şerefsizler. Daha nişanlanmadınız bile. Ailelerinizin haberi yok lan! Ayrıl bakayım yanından Boran Bey. Bizden kız almak kolay değil."

Boran dudağını büzerek bana baktı ve arabayı çalıştırdı. "İsteme törenine nolur bunlar gelmesin, kahvenin içine yumurta bile kırarlar."

"Aaa, çok mantıklı lan, yapalım bunu Aslıcım."

Boran korkulu gözlerle bana baktığında koca bir kahkaha attım. Bakışlarının gülüşümde takılı kaldığını fark ettiğimde durdum. Kırmızı ışığa takıldığımızda, Boran da bana takılmıştı. "Ne oldu?"

"Çok güzel olmuşsun..."

Gülümsedim. "Teşekkür ederim."

"Iyy..."

"Öğğk."

"Bunlar bu gece sonunda sevişirler."

Bakışlarım hızla Sezin'e döndüğünde, Aslı da ona bakıyordu. "Ay pardon ya," deyip ağzına görünmez bir fermuar çekti ve "Ağzımdan şeyoluverdi." dedi.