44: ["Geldi."]

7.2K 402 112
                                    

××

Saatler, günler, haftalar... Mezuniyetimize üç gün kalmıştı ve ben galiba depresyondan çıkmıştım. Ayrılık sonrasının ilk evresini atlatmıştım, şu an geceleri gezip eğlenme zamanıydı.

Kızlara güzel bir kahvaltı hazırlamak için mutfaktaydım. Ve gerçekten çok güzel bir kahvaltı olacaktı... Dans ederek yemek yapmama neden olan şarkı kesildi ve ardından telefon melodimi duydum. Elimi temizleyip telefonu elime aldım ve annemin çağrısını yanıtladım.

Kısa bir nasılsın, nasıl gidiyor muhabbetinden sonra, annemin, "Boran nasıl?" diye soruşuyla donup kaldı. İyi anne ya, ağzıma sıçtı ayrıldık. Şu an ne bok yiyor bilmiyorum.

"İyi."

"İyi? Aranız mı bozuk?"

"Öyle de denilebilir."

"Takma yavrum kafana. Olur böyle şeyler, ufak tartışmalar normaldir. Üzme sen kendini."

"Hıhm."

"Yanlış hatırlamıyorsam mezuniyetine günler kaldı. Değil mi?"

"Eveet. Üç gün kaldı. Ne yapacaksınız, geliyor musunuz?"

"Sanırım hayır."

"Yapma be... Neden ki?"

"Babanın işleri çok yoğun bu aralar. Ben de biraz rahatsız gibiyim. Gelemeyeceğiz galiba. Özür dilerim." 

"Neyin var? Hasta mı oldun?"

"Soğuk aldım galiba. Bütün gün yatıyorum, hiçbir şey yapasım gelmiyor. Ateşim falan var, bir garip."

"Bu kadar kötüyse gelme zaten anne. Boş ver. Zaten bana kalsa ben de gitmem de işte... Ben sana bol bol fotoğraf atarım. Hiç sorun değil."

"Olur mu öyle şey yavrum? Hem seninle kızları görürdüm... Gelmeye çalışacağız."

"Valla sen bilirsin annem ama gelmene hiç gerek yok."

"Bakacağız artık kuzum. Haber veririm ben sana yine. Selam söyle kızlara."

"Söylerim, öptüm çok."

Telefonu kapatıp kahvaltı hazırlamaya devam ettim. Kısa bir sürede mükemmel bir masa hazırlamıştım ve kızları uyandırmadan hepsini kendim mi yesem diye düşünmedim desem yalan olurdu. Çünkü baya güzel görünüyordu.

Tek tek üçünün de odasına gidip, hepsini üzerlerine  atlayarak uyandırdıktan sonra evde kısa bir kovalamaca yaşarak mutfağa geri dönmüştüm.

"Depresyonun sonu böyle mi bitiyor? Öyleyse iyi işe yarar çünkü..."

"Daha fazla bekleyemeyeceğim."

"Karnım gurulduyor."

"Ellerime sağlık."

Kahvaltıyı edip oturma odasına kurulmuş ve mutfağın toplanmasına gram yardım etmemiştim. Hazırlaması bendendi, toplamayı da onlar yapardı.

Mutfağı toplayıp içeri girdiklerinde, televizyondan film seçiyordum. Üçü de koltuklara kurulduğunda bir dram filmini başlattım.

××

Filmi üçümüz de gözyaşlarımızla bitirdiğimizde bir yandan gözyaşlarımı koluma, sümüklerimi polar battaniyeye siliyordum.

"Eylül."

KAFAYI YEMİŞSİN •texting•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin