KAFAYI YEMİŞSİN •texting•

73/1: ["Uyan."]

Bölüm Şarkıları:
Avril Lavigne- Wish You Were Here
Şebnem Ferah- Deli Kızım Uyan

[Benim uyarımı gördükten sonra açabilirsiniz.]

××

2 ay sonra...

"Boran, hadi!"

"Tamam ya. Niye bağırıyorsun kızım?"

Yatağa oturup yüzünün üstüne bastırdığı yastığı çektim. "Yastık savaşı mı istiyorsun? Hadi o zaman!"

Çok hızlı olmayan ama çok da yavaş olmayan bir şekilde yastıkla poposuna vurdum. Her ne kadar savaşta da olsak, uyuyordu. Uyanınca hızlı vurabilirdim. Yastığı tekrar vurduğumda, tek gözünü açarak bana baktı. "Savaş diyorsun... Olur."

Bir anda başının altındaki yastığı çekip karnıma doğru vurunca inledim. Çocuk tek vuruşla amel defterimi kapatmıştı resmen. "Şerefsiz seni."

Dizlerimin üstünde yatakta durup, ona bu sefer hızlıca vurmaya başlayınca doğrulup tekrar bana vurdu. "Ama çüş ya!"

Boran koca bir kahkaha patlattığında, gözlerimi kısarak yastığı kafasına geçirdim. Arka arkaya vurmaya devam ettiğimde, bir anda yastık dikiş yerlerinden patladı ve tüyler içinden çıkarak, her yere saçılmaya başladı. Şokla yere dökülen tüylere bakarken, Boran bir anda kafama yastıkla geçirince dengemi kaybettim ve yatağa düştüm. "Ya Boran! Dur!"

Yastığı elinden bırakıp, düşüşümü fırsat bilerek, üzerime çıktı ve bacaklarımı bacaklarının arasına kilitleyerek beni gıdıklamaya başladı. "Hayır hayır... Tamam ya! Hayır ama bak kişisel sınır ihlali!"

Kahkahalarla gülmeye başladığımda, gıdıklamaya devam etti. Hayır, gıdıklanırken ölmek istemiyordum. "Ya... Tamam... Tamam dur!" Zar zor konuşabildiğimde gıdıklamayı bıraktı ve yaklaşıp dudağımı öptü. Uzun bir öpüşmeden sonra üzerimden kalktı ve giyinmeye gitti. Yatakta doğrulup umutsuzca etrafa baktığımda dudaklarımı büzdüm.

"Ya nasıl temizleyeceğim ben buraları!"

"Nasıl dağıttıysan öyle temizleyeceksin!"

Yataktan kalkıp karşı odadan süpürgeyi aldıktan sonra fişi takıp ortalığı süpürmeye başladım. Boran giyinip yanıma geldiğinde, ben de süpürmeyi bırakmış, süpürgeyi odaya geri götürmüştüm. Birlikte aşağı inip kahvaltımızı ettikten sonra, mutfağı da toplayıp salona geçtiğimde kendimi koltuğa attım.

"Yoruldum ben."

"Geri mi uyusak?"

"Yuh, on saattir uyuyorsun Boran. Neyine yetmedi ya?"

"Seviyorum uyumayı."

"Beni de uyku kadar sevsen ya."

"Seni uykudan daha çok seviyorum. Kıskanma hadi."

"Uykuyu kıskanacak kadar şizofren değilim hayatım..."

"Yani bilemiyorum, bok da çıkabilir."

"Sen hangi yıldan geliyorsun?"

Durup kaşlarını çattı. "Ne?"

Güldüm. "Bu espri baya eskidi de, ondan dedim."

Sırıtmaya başladığında, kaşlarımı kaldırdım. Laf mı geliyordu...

"Biliyor musun, bana birkaç yıl önce bir anonimden bir mesaj geldi. Böyle, kelimeleri kısaltıp yazıyordu falan. 2009 yılından kalma şeylerle konuşmayı başlattı resmen." dediğinde bozuntuya vermeden, "Sen de o anoniminle evlendin ama." dedim sırıtarak.