KAFAYI YEMİŞSİN •texting•

veda ve sonsuz teşekkür.

20.10.19

Hey, nasılsınız?

Ben iyiyim, iyi olmaya çalışıyorum, çalışmaya çalışıyorum falan...

Neden bu başlıkta bir bölüm atıyorum, çünkü size teşekkür etmek istedim.

Bir gün, tamamen can sıkıntısından ve uğraşacak bir şey bulamadığımdan dolayı, uygulamaya girip bir şeyler saçmaladım. Bir sitede bulduğum bir fotoğrafın üzerini karalayarak KY'nin kapağı yaptım fakat sonra değiştirdim zaten.

Aranızda ilk kapağı hatırlayan var mı bilemiyorum ama... Instagram'da gördüğüm bir beyefendi de KY'nin şimdiki kapağında bana aşırı yardımcı oldu. Görür görmez dedim ki, evet, sen kesinlikle Boran'sın.

Bir bölüm, iki bölüm derken yavaş yavaş bağlanmaya başladım Kafayı Yemişsin'e. Boran, Eylül, Leyla, diğerleri derken bir baktım, kitap 1K okunmaya ulaştı. Nasıl sevindim ama bir görseniz...

Sonra bir gün, bir girdim 6K'yız, başka bir gün 10K olmuşuz derken... Şu an 140K'yız.

Bazıları için bu tabii ki bir şey ifade etmez ama ilk girenin ilk bölümünü bile yarıda bırakıp çıkacağından emin olduğum bu kitap için 140K biraz sevindirici...

Tabii ki kabul ediyorum ilk bölümlerin aşırı derece saçma ve gereksiz(?) olduğunu. Ama ne yapalım... Bizi de böyle beğendiniz.

Bu konuşmayı neye, nereye ve nasıl bağlayacağım hiçbir fikrim yok ama zamanında finali yayımladıktan sonra bir veda yazısıyla bitireceğimi söylemiştim. Ve bu yaz da KY'yi bitirip buralardan gitmek vardı kafamda.

Bilenler bilir, SEN UYURKEN adlı bir hikayem var, kurgusunu çok sevdiğim ama bir türlü yazmaya elimin gitmediği. Onu da silmek istemedim, o yüzden askıya aldım. Devam eder miyim, belki. Siler miyim, sanmıyorum.

Bu profilde, ilk başlarda çok hikaye yayınlandı. Bir tane mektuplardan oluşan bir hikaye vardı. Hâlâ taslaklarımda duruyor:')
2-3 tane texting de taslaklarımda bekliyor. Derin bir uykudalar. Uyanırlar mı bilemiyorum, zamanı bekleyeceğiz.

Boş konuşmayacağım. 1 yıldır, hatta tam 1 yıl bile olmadı, buralardayız ve bana, bize güzel şeyler yaşattınız. Mutlu ettiniz.

Kötü yorumlarla hiç karşılaşmadım, şaşırtıcı bir biçimde... Aksine güzel yorumlarınız oldu, çok tatlı mesajlarınız oldu, beni bir 'yazar' sıfatına yakıştırdınız... Yani, ne desem az.

Size minnettarım. Sizi seviyorum.

Bazılarınız beni, ismimi merak etti ama burada olduğum sürece söylemeyi düşünmüyorum. Kendimi gizli tutmak daha güzel, bundan memnunum.

Aklıma size teşekkür etmekten başka bir şey gelmiyor.

Teşekkür ederim. Sonsuz kez.

KY için bir özel bölüm daha olur mu bilmiyorum.

Sen Uyurken, askıda durmaya devam edecek. En azından bir süre daha.

Onun dışında... Bana sormak istediiniz bir şey varsa, bu pasaja yorum olarak bırakabilirsiniz, cevaplayabilirim.

Ben gidiyorum. Biz gidiyoruz.

Ben bu küçük dünyaya büyük, çok mutlu bir aile bıraktım, bu yüzden mutluyum.

Boran ve Eylül, hikayeye yeni başlayanlara ve size emanet. Hepinize emanet.

Onlar hep beynimde ve kalbimde olacaklar. Ama ne var biliyor musunuz?

Boran ve Eylül'ün size bol selamı var.

Güzel gözlerinizden ve parmaklarınızdan öpüyor, kocaman sarılıyorlarmış size. Öyle diyorlar...

Evet, bizden bu kadardı.

Teşekkür ederim.

Defalarca, minnettarım.

Kendinize çok iyi bakın.

Öpülüyor ve seviliyorsunuz.

⭐🖤