Kring! Kring! Kring!
"Aduhai, siapa pula call aku pagi-pagi ni?" Hasha meraba tangannya atas tilam mencari telefon bimbit dia. Tidak melihat skrin dia terus menjawab panggilan dan lekapkan pada telinga dia. "Nak apa?"
"Hasha, aku tak balik seminggu tau."
"Huh?!" Posisinya yang baring tadi terus bertukar duduk. Matanya yang kuyu tadi rasa segar. Dia melihat skrin. Nombor Eddy. "Kau nak kahwin lari dekat Siam dengan Izzat ke? Bawalah aku. Nak join juga jadi partner in crime."
"Kepala hotak kau. Aku teman Mummy aku dan Mama Izzat pergi Korea. Cari barang kahwin."
"Barang kahwin? Sampai Korea? Mak aih, melampau benor Mummy kau dan Mama Izzat pun."
"Patutlah aku rasa tidak sedap hati semalam bila Izzat beriya nak hantar aku balik rumah Abah. Rupa-rupanya, dia pakat dengan Mummy nak angkut aku pergi Korea." Hasha tidak tahu nak rasa kasihan ke, nak digelakkan. "Bila kau nak pergi?"
"Aku dah ada dalam kapal terbang. Izzat ada sebelah aku ni. Sengih, tak bersalah."
"Hahaha. Kasihan kau. Tapi, nasiblah nak. Kau ikut sahajalah. Lagipun, majlis kau dan Izzat tak lama lagi dah. Mana tahu dia nak buat pre wedding shoot dekat negara Korea tu."
"Macam mana kau tahu, Hasha? Kau pun plan dengan Izzat ke?"
"Eh, mana ada. Aku memang tidak tahu apa-apa." Tidak sangka serkap jarangnya mengena. "Kirim salam kepada Mummy kau, Mama Izzat dan Izzat. Balik Malaysia jangan lupa tapaukan aku cenderamata."
"Kau nak apa-apa ke? Nanti kau Whatsapp aku. Kalau ada jumpa, aku beli. Hasha, duit belanja kau untuk seminggu aku tak ada ni, ada tak? Kalau tak ada, aku boleh bank-in kan."
"Eddy, tak perlu nak susah-susah. Ada, cukup. Tahulah aku nak jaga diri aku. Kau tu, jaga diri kau dekat negara orang tu."
"Thanks, Hasha. Apa-apa, terus contact aku tau. Ni, aku nak tanya."
"Tanya apa?"
"Kau semalam pergi panggung wayang, tengok cerita apa? Best ke? Kau balik pukul berapa?" Hasha terkedu. Dia nak jawab apa ni dengan soalan Eddy. Kalau Eddy tahu apa yang berlaku semalam, masaklah dia. Mahu sahabat baiknya itu postpone pergi Korea sebabkan dia. "Aku tertidur semalam dalam panggung. Cerita bosan sangat. Apa entah tajuknya. Aku lupa. Lepas habis cerita tu, aku terus balik rumah." Tipu sunat sekali-sekala. Dia harap Eddy makanla dengan penipuan dia itu.
"Kau bangun pula masa cerita habis? Selalunya kalau kau tertidur, mesti susah nak bangun. Kalau letak grenade tepi kau pun... aku rasa, hancur berderai tubuh kau sekalipun, kau tak akan bangun."
"Edrina, simpan telefon. Kita dah nak fly." Izzat penyelamat. Hasha rasa nak berterima kasih gila kepada tunang Eddy. "Tu, Izzat dah suruh kau simpan telefon. Balik sini, kita sambung sembang. Okay?"
"Okay. Ingat pesan aku."
"Ya. Kau ni, risau sangat." Terharu Hasha dianugerahkan Eddy yang walaupun bersikap kasar dan ganas. Masih, tersisip kemas sifat keibuan yang hanya siapa mengenali gadis itu akan tahu. "Sayang kau, Eddy."
"Euw, tak payah nak sayang-sayang sangat. Bye. Aku sampai sana, aku Whatsapp kau." Terhambur tawanya mendengar reaksi Eddy. Panggilan dimatikan. Hasha menarik semula selimut menyelubungi tubuh dia. Suasana bilik yang gelap sangat selesa bagi dia untuk menyambung lena. Remote aircond yang ada atas meja sisi katil diambil. Suhu aircond diturunkan kepada 16 darjah Celcius.
Baru dia nak masuk ke dalam portal mimpi, deringan telefon mengejutkan dia. Dia menjawab panggilan. "Eddy, sebelum aku suruh Izzat rampas telefon kau. Baik kau matikan panggilan. Aku nak tidur. Bye!" Dia menamatkan panggilan sebelum pihak sana berkata apa-apa.
![](https://img.wattpad.com/cover/189688004-288-k360444.jpg)
YOU ARE READING
PAWKY
RomanceBergelar pelajar universiti memang memakan duit yang sangat banyak. Yuran satu hal, buku hal lain juga. Kalau nak disenaraikan memang panjanglah sebut harga yang harus dilaburkan untuk hidup sebagai mahasiswa. Itu tidak lari juga buat gadis bernama...