Nje Fund Me Ty (3)

3

Ishte duke kenduar me te ulet kur u fut ne dhomen e saj. Ne koke mbante nje peshqir e veshur kishte vetem nje bluze te gjate te bardhe.

Hoqi peshqirin nga koka dhe hodhi nje shikim te shkurter ne pasqyre. Me te pare ne pasqyre, klithi e tmerruar e u kthye menjehere ne anen tjeter, me doren ne zemer.

-Ti?! -gati sa nuk hipi me te pasme ne komo , aq shume po bente pas.

-Une, une. Si e kisha emrin une?-u shtri perqejf ne krevatin e saj pasi la xhaketen ne karrigen aty prane.

-Do bertas.-kercenoi e ai qeshi duke shkundur koken.

-Po te me degjosh mua, mos e bej. Te bie me mire. -e pa me shikimin e tij psikopatik e ajo e kuptoi qe ky i tiji nuk ishte thjesht nje kercenim me shume. Dicka kishte perzjere.

Xheni thjesht nuk mund ta besonte tere kete situate. Ky njeri duhej te ishte me te vertete me fiksime te renda perderisa qe fiksuar aq keq me te.

-Ti je maniak fare. Pse nuk me le rehat?-kapi fort me duar tehun e komose.

- Po ty pse te ha bytha? -u cua nga krevati i saj e shkoi prane saj.

U ndje e vogel dhe e zene ne qark nga shtati i tij i larte.

-Po ca bera une?-pyeti me sy te pafajshem e kur vuri re qe nuk kishin asnje ndikim tek ai, deshi te vriste dike. Te gjithe ndikoheshin kur i zmadhonte syte ashtu. Me mire te vriste veten qe akoma mendonte se pse ketij kafshes qe i kishte vene thiken ne fyt, nuk i zbutej zemra nga shikimi i saj. Ku e conte mushka valle?

-Ca bere ti?-i nguli syte sado qe syte e tij ishin nje e gjelber mrekullisht e ndritshme dhe e bukur, prape syte e tij dukeshin te frikshem ne fillim e me vone te bukur.

-Ore, ma kishe vene ti thiken ne qafe, ti. Pse me kerkon llogari mua qe te vendosa pas policine? Me sulmove. Ke sens logjike ti a jo?-ngrysi vetullat.

-Nuk kam. Me thuaj tani;si te eci ajo puna e policise?-kryqezoi duart ne kraharor.

-E mora vesh; je ketu vec per te me vertetuar qe ja dole tu shpetosh e qe u lodha kot. E vertetove. Ik tani.-foli me ze te sigurte, pavaresisht se perbrenda ndihej me e shkundur se kurre.

-Prape trime ti? E rregullojme ate pune, pa...-nuk e mbaroi dot fjaline pasi ne sekondin tjeter nje e trokitur y degjua tek dera.

- Vajza? Vajza?-u degjua nje ze gruaje nga ana tjeter e deres.

-Po nuk ja hapa une, do hyje vete. E ka kete te drejte. Do e shohesh ti. -informoi e vetekenaqur e ai shkundi koken. Prape nuk ja kishte idene se me ke kishte te bente.

- Ashtu e?-qe gjithcka qe tha.

Me pas i ngriti krahet e me aq shpejtesi sa qe edhe Xheni nuk e kuptoi se c'po ndodhte, i hoqi nga trupi bluzen e gjere per ta lene zbuluar para vetes vetem me te brendshme. Si i hoqi bluzen asaj, beri te njejten gje me te tijen dhe e flaku diku. Gruaja vazhdonte te trokiste ne dere nderkohe.

E kapi fort tek te dyja kofshet dhe e ngriti peshe e me pas ja rrethoi te dyja kembet rreth pjese se poshtme te barkut te tij. Xheni e godiste me shpulla ne fytyre gjate gjithe kohes.
Bertiti disa here teksa e godiste edhe ne kraharor.

Ne te njejtin pozicion qe ishin, e shtriu ne krevatin e saj. Kjo dukej shume , shume keq. Do ta kishte te veshtire tu mbushte mendjen rojeve qe nuk ishte ashtu sic dukej.

Degjoi deren te hapej. Ne po ate sekond, Xhoni e kafshoi fort ne pjesen e poshtme te qafes.

-Ahhh-renkoi nga dhimbja e atij kafshimi por me pas urreu veten qe nuk ishte permbajtur. Dukej sikur kishte renkuar nga qejfi.