Nje Fund Me Ty (3)

5

Stakoi per nje cope te mire kohe. Pastaj qeshi me te madhe, sikur dikush ti kishte thene gjene me argetuese qe ekzistonte.

-Mos me pellit se ta ngjesha mbrapsht. Lope.-i vendosi doren fort tek goja por ajo vazhdonte te qeshte me sa mundej.

E hengri me dhembe deshiren ekstremisht te madhe per t'ja fshire nga fytyra ate shprehine e argetuar me ndonjeren nga metodat e tij.

-Une...une...me ty...te martohem?-tha pas pak, cdo fjale me nje mosbesim ne rritje.-Tashi e vertetova qe qenke i rrjedhur komplet.

-Ma ke nevojen. -i kujtoi duke ndjere kenaqesi nga serioziteti qe pushtoi fytyren e saj.

- Sikur nuk te plaste per pasaporten time angleze deri tani?

-Nuk me plas.-ja pat thjesht.

-Pse i do letrat pra?

-Me fshi by*hen i dua.-ja pat i paduruar.

-Si nuk ke nje pike ndergjegje. 1 jave kam qe te kam njohur e vec me ke dhunuar e per me teper me ke nxjerre jashte konviktit. Tani nuk jep as leket qe e ke per detyre. Jemi dhe te dy shqiptare , e marrte e mira.

-Dhune e?! Ku te dhunova une ty?-bertiti, teresisht moskokecares ndaj faktit qe edhe tani po ushtronte dhune verbale.

-Ca e quan ate qe ke bere ti? Me vendose thike ne qafe o idiot. Me puthe me zor. Po ate qe bere ne konvikt ca e quan?

-Edhe ti me puthe.-kujtoi e ajo goditi ballin me shpulle.

-Se me kishe kercenuar me thike mbase.-zgurdulloi syte duke mos e besuar kete situate.

- Edhe pastaj? Te kam goditur gje? Ti kam dhene gje floket ne dore? Ta kam perplas ndonjehere koken per muri qe te mbledhesh mendtte? He, fol!-ngriti serish zerin. Popo, kjo femer nuk e kishte idene se cfare quante dhune ai.

- Jo por...-hajde ti shpjegoje ketij konceptin e dhunes.

-Atehere mbylle bucen. Dhune thote. Se nuk e ke provuar akoma dhunen, hidhesh si gjel. Perndryshe, do rrije pince.

-Edhe te martohem me nje si ty pastaj. Le qe je nje maskara, nje shkerdhate e qelbur...as me sy nuk te shoh dot.

-Nje m*t celebrimi do jete. 1 vit. Mrapa ti ne pune tate, une ne timen. Ma ke nevojen me shume. Une gjej dike per letra edhe me 5 mije paund.-i kujtoi e ajo shtrengoi fort nofullen.

-Nuk ka femer qe do pranonte te bashkejetonte 1 vit me ty. Je kafshe. Vec te fusesh friken di. Kush eshte ajo idiote qe do rrezikonte duke u celebruar me nje si ty?

-Vec per idiote nuk vuan kjo dynja. -mblodhi supet.

-Shko gjeje pra.

-Dakord. E ti shko gjej nje dashnor me leke se perndryshe...

-Dashnorin shko gjeja mamit tat. Rruges gjeji ndonje edhe tet motre. Plehre mashkull.-e shtyu tutje me percmim.

-Ta jap koken ne dore. -e perplasi fort pas murit, duke e bere qe vajza te klithte lehte nga dhimbja. Ishte e sigurte qe po ta pyeste, do i thoshte qe kjo nuk ishte dhune.

-Mu largo. Harroje qe merr letra prej meje. Sot e 1000 vite nuk jetoj me nje si ty ne nje shtepi.

-Nga se ke frike?-pyetja e tij e beri te deshironte te zhdukej nga kjo bote nje minute e me pare.

Thjesht nuk mund te ishte reale. Dikush qe sapo e kishte perplasur dhunshem ne mur, e pyeste se nga se kishte frike. Maniak. Skizofren. Antikapat.

-Ik zhduku. Nuk merrem me dike si ty. Shpresoj ta gjesh nga Zoti.-mrekulli, tani po qe kishte fituar nje argument.