Nje Fund Me Ty (3)

41

-Nuk me mban dot ketu kunder deshires.-ju sul sapo ishin te vetem ne shtepine e tyre e zbathi sandalet qe aq shume e kishin torturuar kete mbremje. Shetiti syte perreth. E donte kete shtepi. Gjithmone e kishte ndjere si shtepine e tyre.

-E c'me cave koken.-u hodh rende ne divan.

-Jojo, ti je komplet normal. Anormalja jam une.-tha me ironi te rende.

-Hej shyqyr qe i thirre trurit dhe e kuptove. -ja ktheu seriozisht Xhoni e ajo sa nuk shkuli floket nga nervat.

-Do te te vras.-shkoi me vrap tek ai e filloi ti gjuante me shpulla ne koke e ne fytyre.

-Ca ke? Ca leshin ke?- u ngrit qe aty e i kapi te dyja duart me njeren dore e me tjetren i kapi bute fytyren.

- Si ca kam? Kam qe ti nuk po i permbahesh marreveshjes. Ishte 1 vit e kaq.-tha me qetesisht, teksa veshtronte te gjelberten e syve te tij. Urrente qe ishin kaq hipnotizues.

- Pjese e marreveshjes ishte qe nuk do flinim bashke por e beme. Po u prish nje kusht, prishet e gjitha.-i buzeqeshi poshtersisht e ajo ngriti kemben e i gjuajti me shkelm.

-E mallkoj diten kur vendosa te fle me nje malok si ty. Ku i pata mendtte?-i gjuajti dhe me kemben tjeter e ai vec qeshi. Bukuri, po e argetonte. Aq e pashprese ishte bere.

-Aty ku i ke tani. E ku do i kesh per shume shume kohe.-i leshoi duart.-Luaj e njehere si e cakerdisur e une nuk flas me .-paralajmeroi me nje ton serioz.

-Une nuk fle me ty më.-e sikur te kishte dashur te bente realitet paralajmerimin e tij, filloi ti binte prape me shpulla e shkelma. Realisht vec po gjuante kot me kot por shprehte inatin ne ate menyre.

-Ehh...jopo thuaj qe nuk e bere enkas.-si tha keto fjale, e kapi tek beli dhe sapo deshi ta ngrinte ne peshe, Xheni i gjuajti me gju ne mes te kembeve. Ai e leshoi menjehere dhe u perkul duke mallkuar tere shpirt.

-Heh, mire te te behet.-tha tere krenari e kryqezoi duart ne kraharor.

- Duhet me pa a punon tani. Edhe here tjeter ki parasysh se vetes i prish pune. - kete here e kapi nga kembet dhe e hodhi ne shpine. Si dreqin ja dilte ta bente kaq lehtesisht, ajo nuk e dinte. Ishte e gjate dhe kishte mish mjaftueshem ne trup. Mbase ndihmonte fakti qe vete ai ishte se paku nja 1.93 e kishte bere stervitje kafshe ne 5 vitet e tij te burgut.

-Ik more buldozer i dreqit...njerezit si ti duhet ti mbajne per shtylla tensioni. -i gjuajti ne shpine e ai ja ktheu me nje gjuajtje tek te pasmet e saj. -Mos me prek mua ashtu, more vesh? -ngriti zerin. Po linte kokrren e namit. Cfare donte te tregonte? Semos nuk e dinte Xhoni se sa e mbaruar ishte pas tij. Prape, kishte nje pike per te provuar.

-Kjo nuk eshte asgje ne krahasim me si te kam prekur me pare e si do te bej serish. Me beso qe nuk ta merr mendja si kam ndermend te te prek. Nuk ke pare gje akoma. -e hodhi ne krevat jo fort bute.

Xheni ndjeu faqet ti skuqeshin e frymen ti thahej nga fjalet e tij. Uli shikimin per te mos pare qofte edhe nje sekonde me shume te gjelbren e erresuar te syve te tij, e njejta nuance qe merrnin perhere kur i fliste ne kete menyre. Ai nuk mundohej aspak ta fshihte deshiren e tij. Krejt e kunderta madje. E perdorte edhe si arme ndaj saj. Dhe perdreq, ata sy kishin per te qene perhere arma e tij me e forte. Xhenin e kishte perndjekur kudo shikimi i tij pasionant keto jave. Nuk guxonte as te shikonte trupin ne pasqyre pasi i dukej sikur ai po e perpinte te teren me sy, sic kishte bere ate nate.

Kujtime nga nata e fundit ne kete krevat i vershuan ne koke dhe u skuq me keq. Hodhi syte anash ne krevat e para syve ju shfaqen imazhe te dy trupave te lakuriqte qe leviznin ne sinkron me njeri-tjetrin, ju duk sikur degjoi tere ato tingujt e asaj nate; renkimet, ofshamat, pasthirrjet , ato dihatjet e pakontrollueshme. Dreq, pati pershtypjen se trupi ju rrenqeth serish sikur ate nate kur trupat e tyre ishin bere nje. Ndjeu serish lekuren ti digjej nga buzet e tij te zjarrta. Kujtoi sa e zhveshur dhe sa e brishte kishte qene nen trupin e tij e pat pershtypjen se harroi te fliste.