RUTHLESS ASSASSIN [BOOK II] COMPLETED

Chapter 29: Psycho

GUNNER

NGAYONG alam ko nang hindi patay si Amber. Mas gumaan ang loob ko. Pero hindi ko muna ito sinabi sa mga kaibigan namin.

Kahit hindi sinabi ni Amber kung bakit niya ipinalabas na patay na siya ay alam kong ayaw lang niyang mapahamak sila.

Kitang-kita sa mga mata ni Amber dati ang pag-aalala, nang dukitin sila Sheenah, Tod at Emperors noon.

Amber faked her death. She did'nt show herself to them. Mukhang inilalayo niya na ang sarili niya sa mga kaibigan dahil sa nangyari dati.

I would've give a round of applause to Gregorio Queva. He does made the ruthless assassin fear the hell out of her. And now for the Dark Society, she's been haunting for.

My thoughts suddenly vanished when I heard a shrill voice roaring the four corners of this huge house. And the door of my room swung open.

Nasa harap lang ako nang bintana. Pero alam ko na kung sino ang pumasok. The noisy thug of her stilletto and a sweet scent of her that irritatest me, filling the entire room.

"What do you want?" I asked her in a cold way,  still not looking at her.

"Oh. I just missed you, love. Can you please atleast acted like you missed me too?" nanlalambing niyang wika.

She wrapped her arms around my waist and lean her head at my back, that makes me shiver.

I peeled off her arms and faced her.

"Look! If you're here to ruined my day, you already did. Because hearing that high-pitched voice of yours and your stinky smell, irritates me. Better leave. You're not stupid, Vanessa. You know the way out." sambit ko at tinalikuran na siya at nagkulong sa banyo.

Hindi ko mapigilang mainis. Alam kong wala naman siyang ginagawa at sinusunod lang niya ng sinasabi ng matandang iyon. Puwede naman siyang tumanggi sa lahat, pero naiinis ako dahil kahit isang pagtutol ay   wala akong narinig sa kaniya.

"Sige! Magmatigas ka, Arin! Tignan lang natin kung saan ka dadalhin ng katigasan mo! I am Vanessa McKinley! No one dares to dump me! No even you! And be ready, Arin 'cause I'll make sure you will be mine. Mine! And mine alone!" she shouted and left my room.

Napahilamos na lang ako ng mukha. Vanessa is totally a psycopath. I wonder why that old man tolerate her  behavior. Tsk.

Hindi naman ganiyan dati si Vanessa. I know her for almost a year. Mabait siya, pero lumabas ang tunay niyang ugali noong makita niya ang litratong itinatago ko. It's Amber's picture.

Simula noon ay naging agressive na siya. Possesive at laging nagseselos. Hindi rin niya ako pinapayagang lumabas ng hindi siya kasama. Lahat ng galaw ko ay dapat alam niya. Dati ay tutol siya sa lahat ng desisyon ni Tanda, pero ngayon lahat ay sinasang-ayunan na niya. Mapabuti man o masama.

I decided to left my room and went to Kace's house. Pero palabas palang ako ng pinto ng kuwarto nang marinig ko si Mr. Borris na kanang kamay ni Tanda. Nasa hallway siya malapit sa kuwarto ko. Kaya isinara ko ulit ang aking pinto ngunit nag-iwan ako ng maliit na siwang para marinig ang pag-uusap nila.

"Yes, Don Marden. Everything is under control. Walang nakakita sa nangyari.  That old man is too slow. Wala na siyang laban sa mga tauhan natin."

Tumawa siya ng mala-demonyo. So he's talking to a devil too.

"Ofcourse, Don Marden. I'll asure you, by tomorrow that old man is dead."

Kumunot lalo ang noo ko. Dead? Sino ang ipinapapatay nila?

Napasara na lang ako ng pinto at mabilis na nagtungo sa kama, nang marinig ko ang yabag ni Mr. Borris na papalapit sa pinto ko.