Adaletin terazisi dengelidir.
Adaletin kılıcı caydırıcıdır.
Adalet tarafsızdır.
On yedi yaşında şüpheli bir aracın kendisine kasıtlı olarak çarpmasıyla küçüklüğünden bu yana yapabildiği en iyi şeyi, dans etmeyi bırakmak zorunda kalan Şeyda, acımas...
Bölüme oy vermeyi ve yorum yaparak görüşlerinizi bana bildirmeyi unutmayın <3
Hepinize keyifli okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BÖLÜM ❅ 7 "OYUNBAZ BAKIŞ"
Uzandığım yerden ağzıma birkaç fıstık attıktan sonra baş parmağımı telefonumun ekranında kaydırmaya devam ettim. Sema benim aksimde diğer kanepede uzanmıyor, oturuyordu. Belli bir ritimde durmaksızın çekirdek çitlerken gözleri televizyondaki dizinin altyazısındaydı. "Yerleri sen süpüreceksin," dedim fazlasıyla emrivaki çıkan bir ses tonuyla.
Sema gözlerini televizyondan alıp önce bana, sonra yere baktı. "İyi de dökmüyorum."
"Döküyorsun,"
"Göster,"
İşaret parmağımı onun ayak dibinde, yerde duran çekirdek çöpüne tuttum. "Orada," dedim işaret parmağımı sallayarak. "Ve o küçük tozları da yerdedir. Süpüreceksin."
"Of," Sema oturduğu yerden eğilerek çekirdek çöpünü eline aldı, hırsa siyah kâseye fırlattı. "Kırk yılın başı bir çekirdek zevkim vardı onun da içine ettin. Tamam, yarın eve gelince süpürürüm."
"Kırk yılın başı dediğin de en son iki gün önce yedik."
Çekirdek gibi bir bağımlılığa sahiptik, genelde başladığımız zaman diğer tüm insanlar gibi asla duramıyorduk ve gecenin sonuna kadar çekirdek çitliyorduk. Bu akşam o tuzağa düşmemiştim ve ağzıma bir tane bile çekirdek atmamıştım, kuruyemiş yiyordum.
Elimdeki telefonum titrediği zaman gözlerimi Sema'yla yaptığımız dik bakma yarışından ayırdım ve ekranıma baktım. Gökalp'ten mesaj gelmişti ve biz her gün mesajlaşmazdık bile.
Gökalp ARKAN: Nasıl gidiyor?
Mesajına saniyesinde bakmamam gerektiğini Sema'dan dolayı biliyordum ama artık çok geçti ve ben onun mesaj profilindeydim.
Şeyda KARAMAN: Bildiğin gibi. Senin nasıl?
Gökalp ARKAN: İşler güçler...
Şeyda KARAMAN: Al benden de o kadar.
Gökalp ARKAN: Bir ara bir şeyler yapalım mı?
Derince nefeslendim ve mesaj yazmadan önce düşündüm. Gökalp'e artık ihtiyacım kalmış sayılmazdı, ne de olsa davamın soruşturması iki gün sonra açılıyordu ve Sıraç hakkında bana verdiği uçuk bir bilgi de yoktu. En başından beridir tek isteğim, Gökalp'in bana Sıraç hakkında malzeme vermesiydi ama artık gerek yoktu bile.
