CH 26

16.4K 1.8K 15
                                    

Zawgyi

အန္ရီဇဲ အိမ္ကိုအထုပ္တစ္ထုပ္ကိုင္ၿပီးျပန္လာတယ္။ ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့ အန္ရီယိုကျမင္ေတာ့.... သူ အထုပ္ကိုအနီးကပ္လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။ 'ဝက္ဝံသုံးေကာင္'... အဲ့တံဆပ္လဲျမင္ေရာ အန္ရီယိုအရမ္းေပ်ာ္ၿပီး အန္ရီဇဲလက္ထဲကအထုပ္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္တယ္။

"အကိုငယ္~~ ေက်းဇူးေနာ္"

အန္ရီဇဲ အထုပ္ကိုအေပၚေျမႇာက္လိုက္ၿပီး

"ေရွာင္ယို မင္းအတြက္မဟုတ္ဘူး၊ မင္းစားခ်င္ရင္ နက္ျဖန္မွဝယ္လာခဲ့ေပးမယ္"

သူ႔အကိုစကားေၾကာင့္ အန္ရီယိုေၾကာင္သြားတယ္။

"မင္းအခုစားခ်င္ရင္ ဦးေလးဝမ္ကိုဝယ္ခိုင္းလိုက္မယ္"

"အာ... ရတယ္! ခုမစားခ်င္ေသးဘူး"

အန္ရီယို ၿပဳံးၿပီး သူ႔အကိုကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။

"ဒီအိမ္မွာ ဝက္ဝံသုံးေကာင္cakeကိုႀကိဳက္တာ ညီမတစ္ေယာက္ထဲပဲလို႔ ထင္ခဲ့တာ၊ ဒါေပမယ့္ အကိုငယ္ႀကိဳက္လိမ့္လို႔ ထင္မထားမိဘူး"

အန္ရီဇဲ သူ႔ညီမကိုၾကည့္ရင္း ႐ုပ္တည္တည္ႀကီးနဲ႔

"မင္းစားခ်င္ရင္ သြားဝယ္ခိုင္း၊ ငါ သြားၿပီ"

အန္ရီဇဲအထုပ္ယူၿပီး အေပၚထပ္တက္သြားေတာ့တယ္။ သူ႔အကိုရဲ႕ေက်ာကိုၾကည့္ရင္း အန္ရီယိုက

"အကိုငယ္~~ ေယာက္မေလးက ၿခံထဲမွာ"

အန္ရီဇဲ ေလွကားထစ္အလည္မွာခဏရပ္သြားၿပီးမွ... ေအာက္ကိုျပန္ဆင္းလာၿပီး ၿခံဖက္ကို ဦးတည္သြားလိုက္တယ္။

ဆုက်န္း ၿခံထဲမွာ ဥယ်ာဥ္မႉးနဲ႔စကားေျပာေနပါတယ္။ အန္ရီဇဲေနာက္မွာလာေနတာကို သတိမထားမိ၊ အန္ရီဇဲလဲ ဆုက်န္း ဥယ်ာဥ္မႉးနဲ႔ဘာေျပာေနလဲ မၾကားရ။ အနားေရာက္လာေတာ့ ဆုက်န္းရယ္သံ ၾကားလိုက္ရတယ္။

"ဦးေလးဇန္ကလဲ~~ သူ႔ကို အဲ့ေလာက္ခ်ီးက်ဴးမေနပါနဲ႔၊ ကြၽန္မၾကားတာေတာ့ သူ ၉ႏွစ္အထိ အိပ္ရာထဲမွာေသးေပါက္ခ်တုန္းဆို။ ဦးေလးေျပာသလို ဘယ္မွာေတာ္တာ ရွိလို႔လဲ"

အန္ရီဇဲ "......"

ဦးေလးဇန္ အန္ရီဇဲကိုေတြ႕ေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး

ကြၽန္ေတာ္သည္ သူ့ရဲ႕မိန္းမ ကျွန်တော်သည် သူရဲ့မိန်းမحيث تعيش القصص. اكتشف الآن