Extra 04

16K 1.9K 34
                                    

Zawgyi

ဆုက်န္း သူ႔အရင္မိဘအိမ္သြားလည္ရၿပီးကတည္းကေနာက္ပိုင္း... ေန႔စဥ္လိုလိုစိတ္ခ်မ္းသာေနပါတယ္။ သူ႔မိဘေတြကလဲ သူ႔ကိုသမီးရင္းလိုသေဘာထားသလို အရင္ကမၾကည္မၾကည္ျဖစ္ေနတဲ့ ညီကလဲ ခု သူ႔ကိုေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံေနတယ္။

တခါတေလ ဆုက်ဲနဲ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲ အျပင္မွာေတြ႕ျဖစ္ၾကတယ္။ ေတြ႕ျဖစ္ရင္လဲ.. အိမ္ကမိဘအေၾကာင္းေျပာလိုက္ ဆုက်ဲရည္းစားအေၾကာင္းေျပာလိုက္နဲ႔ ဒါပဲ။

ဆုက်န္း ဘဝႏွစ္ခုနဲ႔ေပ်ာ္႐ႊင္ေနရပါတယ္၊ တဖက္က သူ႔မိဘနဲ႔ညီေလး.. တဖက္က သူ႔ေယာက္်ားနဲ႔ကေလး။

ဆုက်န္း ဆုက်ဲနဲ႔ဖုန္းေျပာရင္ ရယ္ရယ္ေမာေမာနဲ႔ဆိုေတာ့.. အန္ရီဇဲက မ်က္ႏွာမၾကည္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဆုက်န္းကလဲ ခဏခဏ သူ႔ညီအေၾကာင္းေျပာေျပာေနေတာ့ အန္ရီဇဲတေယာက္ မ်က္ႏွာမထိန္းႏိုင္။

ၿပီးေတာ့ အန္ရီယို ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အိမ္ျပန္လာရင္လဲ

"အာက်ဲကေလ ေယာက္မေလးအေၾကာင္းအၿမဲေျပာေနတယ္။ သူက ေယာက္မေလးရဲ႕ေမာင္တဲ့"

အန္ရီဇဲမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕သြားတယ္။ ဆုက်န္းကေတာ့ အန္ရီဇဲဘာျဖစ္ေနလဲ သတိမထားမိဘူး။

ေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ့.. အန္ရီဇဲ အိမ္ျပန္လာတိုင္း စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ သြားေနေနပါတယ္။ အရင္ကဆို အိမ္ျပန္လာရင္ ကေလးခ်ီေနက်အေဖက ခုတေလာ ၿငိမ္ေနေတာ့ ဆုက်န္းလဲ နဲနဲသတိထားမိလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အန္ရီဇဲပင္ပန္းေနတယ္ပဲထင္ၿပီး သူ႔အတြက္အားရွိေစမယ့္အစားအစာ ခ်က္ေကြၽးဖို႔လိုက္ပါတယ္။

တညမွာ ဆုက်န္းအခန္းထဲကဆိုဖာမွာ ထိုင္နားေနတုန္း ဖုန္းျမည္လာတယ္။ ဖုန္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့... အန္ရီယို။

"ေယာက္မေလး အကိုအိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီလား!"

"အင္း.. ဘာျဖစ္လို႔လဲ? ေခၚေပးရမလား"

"အင္း"

အန္ရီယိုေလသံက စိတ္ပူေနတဲ့အသံေလးနဲ႔

"ညီမ ေခၚတာမရလို႔။ ေယာက္မေလး.. ျမန္ျမန္အကို႔ကိုေခၚေပးပါဦး! အေရးႀကီးလို႔!"

ကြၽန္ေတာ္သည္ သူ့ရဲ႕မိန္းမ ကျွန်တော်သည် သူရဲ့မိန်းမWhere stories live. Discover now