Extra 03

16.4K 1.9K 88
                                    

Zawgyi

ေန႔တိုင္းလိုလို ဆုက်န္းတစ္ေယာက္ သူ႔အေမေလးဆီ ဖုန္းေခၚျဖစ္တယ္။

မိန္းခေလးဆုက်န္းအေမနဲ႔သူ႔အေမ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေနတာကို သူ ေက်းဇူးတင္မိတယ္၊ ဒါက ခုလိုသူ႔အရင္မိဘေတြနဲ႔အၿမဲဆက္သြယ္ႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ပဲေလ။

တခါတေလ ဆုက်န္း သူ႔အရင္အိမ္ကိုသြားလည္ပါတယ္။ အရင္မိဘေတြနဲ႔အဆင္ေျပေပမယ့္ သူ႔ညီနဲ႔ေတာ့... နဲနဲအဆင္မေျပဘူး။ ဆုက်ဲ သူ႔ကိုဆက္ဆံပုံေတြက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လိုနဲ႔ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုၾကည့္တဲ့အၾကည့္ေတြကလဲ ဘယ္လိုမွန္းမသိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဆုက်န္းလဲ သူ႔ညီကိုနားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ေနတယ္။

တေန႔မွာ.. ဆုက်န္း သူ႔အရင္အိမ္သြားလည္တုန္း ရပ္ကြက္ထဲက basketball ကြင္းတခုျဖတ္သြားလိုက္တယ္။

Basketball ကြင္းထဲမွာ ကစားေနတဲ့ ဆုက်ဲနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတသိုက္တို႔ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဆုက်န္းလဲ အရင္ကအားကစားဝါသနာပါတဲ့သူမို႔ သူတို႔ကစားေနတာကို ခဏရပ္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။

ဆုက်န္းစိတ္ဝင္စားေနတာကိုျမင္ေတာ့ ဆုက်ဲလဲ လက္ေဝ့ယမ္းျပၿပီး

"မင္းလဲကစားခ်င္လို႔လား? ငါတို႔နဲ႔တူတူကစားမလား"

ဆုက်န္းလဲ ေဆာ့ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔ သူ႔မိဘေတြအတြက္ဝယ္လာတဲ့လက္ေဆာင္ထုပ္ကို ခ်ၿပီး

"အိုေက လာထား~~"

သူ ဒီကိုယ္ထဲေရာက္ၿပီးကတည္းက တခါမွအားကစားမလုပ္ဖူးေသးဘူး။ အရင္ကိုယ္ေလာက္ မသြက္ေပမယ့္ ေဆာ့ဖူးတဲ့skillကေတာ့ ရွိေသးတယ္ေလ။ အရင္တုန္းကလဲ ဒီကြင္းထဲမွာ သူ႔ညီနဲ႔တခါတေလကစားေနက်မို႔.. သူ႔ညီကစားကြက္ေတြ သိၿပီးသား၊ ဒါေၾကာင့္ သူ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ေရွာင္ခြင္ၿပီး ကစားႏိုင္တယ္ေလ။

ေတာ္ေတာ္ၾကာကစားၿပီးေနာက္ ဆုက်န္းေမာေမာနဲ႔ကြင္းထဲကထိုင္ခုံမွာ သြားနားေနလိုက္တယ္။

ဆုက်န္းတစ္ေယာက္ ေယာက္်ားႀကီးလို ေပါင္ကားၿပီးထိုင္ေနပါတယ္။ ဒါကို ဆုက်ဲကျမင္ေတာ့ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ သူ မေဝမဖန္ပါဘူး။

ကြၽန္ေတာ္သည္ သူ့ရဲ႕မိန္းမ ကျွန်တော်သည် သူရဲ့မိန်းမWhere stories live. Discover now