Swimming Fool | YoonMin

apatnapu't siyam

I.

Hindi ito ang kasalan na pinapangarap niya.

Ni minsan sa buhay niya ay hindi niya inakala na ikakasal siya sa isang taong hindi niya naman lubos na kilala at lalo na sa taong hindi niya naman mahal.

Sa dinami-dami ng pinagdaanan niya na sa buhay. Ang sitwasyon na kinakaharap nila ngayon ay tila isang drill na lamang kung tutuusin, sanay na siya, tila ang lahat ng takot na dapat ay nararamdaman niya ngayon waring naubos na sa dami ng kinaharap na niya noon palang.

Matapang nga ba siya o sadyang tinatatagan niya lang ang loob niya para sa mga taong nakapaligid sakanya. Para sa mga taong umaasang makakaligtas sila. Sa mga taong nagtiwala at pinagkatiwalaan siya. Lalong-lalo na sa mga taong hindi siya iniwan sa oras ng pangangailangan.

Kailangan niyang maging matapang hindi lang para sa mga kaibigan.

Kundi, kailangan niyang maging matapang dahil alam niya na kailangan siya ni Jimin. Para kay Jimin, magiging malakas siya. Magiging matatag.

How he wished that Jimin aren't doing anything that might put his life into the edge. Kahit man gaano niya kagusto na kamustahin ang lagay ng bawat isa sa mga kaibigan niya lalong-lalo na si Jimin, hindi niya naman alam kung paano.

Sana lang, walang mangyaring masama kay Jimin gayung meron pa siyang isang bagay na hindi nasasabi dito. Isang bagay na siguradong pagsisisihan niya kung hindi man lang magawang malaman ni Jimin kung ano ito, isang bagay na pinagsisisihan niya na ngayon niya lang napagtanto.

"Please do a line up now, the ceremony will about to start!"

Nabalik siya sakanyang sarili matapos marinig ang pagsigaw ng event organizer sakanila. Hindi niya alam kung bakit pa nag-abala ang ama ni Taehyung na gawing magarbo ang kasalan gayung palabas lang naman ang lahat. Ang tanging pakay lang nito ay ang yaman at ang makapaghiganti na hanggang ngayon ay iniisip nila kung paanong walang pagdanak ng dugo ang magaganap.

Fixing his suit and tie, Yoongi took a deep breath as he is trying to calm himself down and trying to keep himself composed.

Looking at the back, from the middle of the line. Nakita niya si Taehyung at bakas sa nakababata ang kaba, tila hindi mapanatag sa kinatatayuan. He tried pulling up a genuine smile to reassure that everything will be fine, Taehyung smiled back at him but that didn't reached the younger's eyes. It's a faint smile which he hated.

Hearing a slow romantic music playing as a background, ibinalik niya ang kanyang tingin sa unahan na siyang agad niya ring pinagsisihan ng makita ng kanyang mga mata ang dalawang tao na siyang dahilan ng paghihirap nila ngayon. Sinusubukan niya ang lahat para hindi pangunahan ng emosyon.

Without them, their lives would be peaceful and wonderful.

But also without them ruining their lives, he may not have been realize something.

He may not have seen his importance to his life.

He may not have seen his worth.

As he knows that their lives are at risk now, all he wanted for is be able to tell this specific person everything that he couldn't make to say as he is one of a big chicken. A coward indeed.

"Take care of my grandson."

If this is something to be cherished, he maybe crying at this moment now seeing how wonderful everything was. Mostly as he can see how happy Taehyung's grandfather is.

But no.

This isn't a wonderful moment to be cherished.

This is a nightmare.